Παρασκευή 22 Αυγούστου 2008

να μην ελπίζεις;

όταν διαβάζεις τέτοιες ειδήσεις, είναι δυνατόν να σκέφτεσαι απαισιόδοξα;

τώρα θυμήθηκα ένα περιστατικό στο αστικό: ήταν ένα παιδάκι 4-5 χρονών, καθόταν στην αγκαλιά της μάνας του κ "έσπρωχνε" τη μπροστινή θέση για να ξεκινήσει το λεωφορείο. του λέει η μάνα του "δε μπορεις να το σπρώξεις, είναι πολύ μεγάλο για 'σένα". κ το παιδάκι σταμάτησε.
τότε ένα άλλο μικρότερο που καθόταν απέναντι κ κοιτούσε, αρχίζει να σπρώχνει κ αυτό το μπροστινό του κάθισμα. το βλέπει το πρώτο παιδάκι κ ξαναρχίζει, αυτή τη φορά λέγοντας φωναχτά: "λίγη δύναμη ακόμα...".

λίγη δύναμη ακόμα...

3 καροτάκια:

ZlatkoGR

Νομίζω πως η ελπίδα θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα πάψει να υπάρχει στον κόσμο. Και ακόμα και όταν η αγάπη θα εκλείψει, η ελπίδα πως θα ξαναβρεθεί θα συνεχίσει να γεμίζει τους ανθρώπους...

mafaldaQ

Συμφωνώ με τον Zlatko και να πω ότι μπορεί να θέλει πολλά παιδάκια αλλά κάποια στιγμή, το λεωφορείο ξεκινάει! Πολύ ωραίο μπαμπάκο!

Ανώνυμος

Απίστευτο το σκηνικό με τα πιτσιρίκια...μου 'φτιαξε τη μέρα. Σε ευχαριστώ.

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP