Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

νοέμβρης στην Θεσσαλονίκη

κάποτε ήμουν περήφανος για τη Θεσσαλονίκη, μου άρεσε που έλεγα πως είμαι από 'δω. πίστευα (κ πολλές φορές δεν ήταν λάθος) πως όταν το λεγα, ο άλλος το μετέφραζε ως "η ωραιότερη πόλη της ελλάδας". μα δεν ζούσα εδώ. μερικοί μήνες μόνιμης κατοίκησης ήταν αρκετοί για να κάνουν την απάντηση μου στο "ααα, τυχερέ!" που μου λένε συχνά άτομα εκτός Θεσσαλονίκης, σε ένα, "ντάξει, καλά είναι".

η Θεσσαλονίκη πλέον, είναι μια απάνθρωπη πόλη, κακά τα ψέματα. κάθε χρόνο μαζεύω μποτιλιαρίσματα, στενά, πάρκινγκ, εργοτάξια, βρωμιά, κ τα 'χω να γκρινιάζω. με το δίκιο μου. είναι ανθυγιεινό να κυκλοφορείς στην πόλη, ντροπιαστικό.



μα ότι κι αν λέω, όσα κι αν της καταλογίζω, όσες φορές κι αν πω πως θέλω να ξαναφύγω, ξέρω πως πάντα θα κρατάω κ άλλο. γιατί αυτή την εποχή δε μπορώ να τη ζήσω αλλού. με δένουν οι νοέμβρηδες. είναι η ατμόσφαιρα στο λιμάνι κάθε τέτοιες μέρες που με κάνει να ξαναγαπώ την πόλη μου. είναι ο αναβρασμός στους δρόμους. βιαστικοί που τρέχουν με το πρόγραμμα στο χέρι απ΄την Κασσαβέτης στη Ζαννάς κ απ' το λιμάνι στο Ολύμπιον. οι συζητήσεις, οι πορείες για το Πολυτεχνείο, ο κόσμος που δείχνει πως σκέφτεται, δεν κοιμάται.
κάθε νοέμβρη ξαναπαίρνουμε την πόλη μας.

ότι κ αν γίνει... κάθε νοέμβρη, θα 'μαι δώ


(το βιντεάκι αυτό στάθηκε αφορμή να γνωρίσω τον αγαπητό teacherdude)

6 καροτάκια:

deadendmind

Σνιφ, συγκινήθηκα! Σαν περιστασιακή επισκέπτης της πόλης εγώ λέω ότι είναι γοητευτική αν μη τι άλλο. Οι άνθρωποι την κάνουν όμορφη ή άσχημη κ αυτή την εποχή μόνο όμορφη μπορεί να είναι.
Άντε, ζηλεύω! :-)

(χε, νατοι πάλι οι beirut)

bunnysuicides

demoula, τέτοιες μέρες γνωριστήκαμε -θυμάσαι; στο φεστιβάλ, πέρυσι!
μας λείπεις μωρέ..

Ανώνυμος

Θα έρθει η ώρα που θα ξεκινήσουμε από τους γύρω δρόμους/ με τρελούς και με μπάσταρδους/ με ληστές και με πόρνες/ γιατί εμείς είμαστε οι Άλλοι/ οι Άλλοι είναι εμείς/ θα διασχίσουμε τη μητρόπολη/ τη δική μας/ αποικημένη πόλη/ γιατί αυτή είναι ο τόπος των επιθυμιών μας/ και δε θα την αφήσουμε ποτέ/ γιατί αφήσαμε/ τη λύπη μας στους τοίχους/ την οργή μας στους δρόμους/ την ψυχή μας στην πλατεία/ το γέλιο που θα τους θάψει/ μια δύναμη προς τα εμπρός/ μια ελπίδα από το παρελθόν/ μπορεί/ ο αέρας της μητρόπολης να μας πνίγει/ αλλά εμείς θα πάρουμε ανάσες/ βαθιές ανάσες/ ο αέρας της μητρόπολης μας πνίγει/ αλλά εμείς δεν φεύγουμε/ κι αν χρειαστεί / θα μεταναστεύσουμε μέσα στην ίδια πόλη/ γιατί είμαστε ξένοι στον κόσμο των αφεντικών/ είμαστε ξένοι όπου υπάρχει ένας ξένος/ και η πόλη θα αλλάζει διαρκώς/ αφού είναι εν δυνάμει τα πάντα/ κι όσο ακολουθεί τους κύκλους της αποδημίας μας/ όλες οι πόλεις του κόσμου θα κατοικούν σ' αυτήν/ για να αφανίσουμε τα φαντάσματα που την στοιχειώνουν.

AVenGer!

νοέμβρης του 2004 ήταν όταν έφτασα στην πόλη για να υπηρετήσω την μανούλα πατρίδα και έχω να πω μόνο τα καλύτερα. οκ, ανέβηκα πάλι πρόσφατα και μου τη σπάσανε οι εργασίες για το μετρο αλλά οκ, μια βόλτα και τα ξεχνάς όλα.

demetrat

κοίτα να δείς, που εγώ τη Θεσσαλονίκη τη σκέφτομαι όμορφη, όλον τον άλλον χρόνο εκτός απ' τους Νοέμβρηδες.
δ

bunnysuicides

υφανέτ, ευχαριστώ για το σχόλιο. έψαξα κ βρήκα όλο το κείμενο, είναι εξαιρετικό. δεν ξέρω αν είσαι καταληψίας, αυτό που γίνεται εκεί μέσα είναι πολύ σημαντικό για την πόλη

avenger, νταξ...καλή είναι (μόλις γύρισα με λεωφορείο από κέντρο)

demetrat, έλα του χρόνου το νοέμβρη να δεις ιδίοις όμμασι!

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP