Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

οι (δικές μου) είκοσι καλύτερες ταινιάρες της δεκαετίας που περνάει

20. finding Nemo - 2003
19. cast away - 2000
18. persepolis - 2007
17. v for Vendetta - 2005
16. borat - 2006
15. eternal sunshine of the spotless mind - 2004
14. closer - 2004
13. dogville - 2003
12. die welle - 2008
11. spirited away - 2001
10. the lord of the rings - 2001
09. billy elliot - 2000
08. amelie - 2001
07. la mala educacion - 2004
06. sin city - 2005
05. old boy - 2003
04. crouching tiger hidden dragon (τίγρης & δράκος) - 2000
03. requiem for a dream - 2001
02. κυνόδοντας - 2009
01. vals im bashir - 2008

ευχαριστούμε seagasing για τη γαμηστερότατη ψηφοφορία!

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

ΝΔ οι υποψήφιοι: παναγιώτης


Το wiki δεν είναι ιδιαίτερα ανοιχτόχερο με τον Παναγιώτη -Πανίκα- Ψωμιάδη. έψαξα λοιπόν μέσω της ιστοσελίδας της νομαρχίας να βρω κάτι παραπάνω. η πρώτη φράση είναι: "είναι ο τρίτος γιος μιας οικογένειας ξεριζωμένων Ποντίων". σ' αυτή τη μεγαλοφυή φράση συνοψίζεται όλη η ύπαρξη του τρίτου υποψήφιου για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. γιατί ο Ψωμιάδης είναι αυτό ακριβώς: ένα παιδί της φτωχολογιάς. δεν προσπαθεί να περάσει τίποτε άλλο. η μόνιμη απασχόληση του είναι η ψυχαγωγία της πλέμπας που τον ανέδειξε κ τον καθιέρωσε. το γουστάρει αυτό που κάνει, γι' αυτό πετυχαίνει με ότι καταπιάνεται. κι επειδή όπως είπαμε είναι παιδί λαϊκό, καταπιάστηκε με τα αθλητικά κ με την πολιτική. ερασιτεχνικά κ με το λαϊκό τραγούδι. επτά χρόνια τώρα ο Νομάρχης της καρδιάς μας απασχολεί την τα ΜΜΕ γυρνώντας από εκπομπή σε εκδήλωση κ τούμπαλιν.
πριν λίγο καιρό αποφάσισε να κάνει κάτι σοβαρότερο απ' το να γυρνάει στο στούντιο της τατιάνας, να πηγαίνει (ακάλεστος) σε γάμους ή στα καλλιστεία , οπότε κανείς δεν ασχολείται μαζί του, εκτός απ' τον αυτιά. σήμερα πήγε να ψηφίσει αλλά δεν ψήφισε κ θα πάει πάλι στις πέντε. κατήγγειλε κ τραμπουκισμούς


δυνατά σημεία: το τραγούδι, οι μεταμφιέσεις 
αδύνατα σημεία: το αθηνοκεντρικό σύστημα που τον πολεμά 
πλάνο για τη χώρα: να πετάξει τον μεγαλύτερο χαρταετό του κόσμου 
βασικό ατού: η ερμηνεία του στη Λόλα


καλή ψήφο !

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

ΝΔ οι υποψήφιοι: αντώνης

η φωτο αφιερωμένη στον ανώνυμο φαν του σαμαρά του προηγούμενου ποστ, που ήθελε να αναφέρω το πάρτι στο Βελλίδειο

γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 μαίου 1951. είναι Δίδυμος, στο κινέζικο κουνέλι (πόνεσα). έχει κι αυτός αυτοκρατορική καταγωγή, κ μάλιστα κάπως πιο γαμάτη από της ντόρας: δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα. παντρέυτηκε 40 χρονώ γαιδούρι κ έχει κ δυο παιδιά.
σπούδασε στις ΗΠΑ οικονομικά, κ μάλιστα έκανε παρέα με τον (κρατήσου) Γιώργο Παπανδρέου κ τον Φίλιππο Τσιάρα(!). Το θέμα της δικτακτορικής του διατριβής ήταν "Σχέσεις Πολυεθνικών Εταιρειών και Κυβερνήσεων" όπου προφανώς θα κατέληγε σε συμπεράσματα τουλάχιστον επαναστατικά. τρία χρόνια μετά, θα εκλεγεί βουλευτής Μεσσηνίας σε ηλικία 26 ετών (είναι ο νεότερος βουλευτής στην ελληνική ιστορία λέμε). το 1989 διετέλεσε υπουργός οικονομίας, κ λίγους μήνες μετά τον κάνανε υπουργό εξωτερικών. δεν τα βρήκε όμως με το Μητσοτάκη για το μακεδονικό, κ πήρε το πουλί. τον έπιασε το τρελό κ ίδρυσε κόμμα, την Πολιτική Άνοιξη. εμπνευστής του ονόματος του κόμματος ήταν ο (τώρα κρατήσου πιο πολύ) Οδυσσέας Ελύτης, ο οποίος δήλωσε κ φαν. στις πρώτες εκλογές το 1993 τα πήγε καλά, 4,5%. το 1996 έκανε μια πολύ όμορφη δήλωση: "δεν θα συμπεριλάβω στους συνδυασμούς της Π.Α. μουσουλμάνους". στις εκλογές εκείνης της χρονιάς πήρε τ' αρχίδια του. έβαλε κανάδυο ποιητές ακόμα να πουν καλά λόγια, έβαλε κ τη Βίσση μπας κ πιάσει κ λίγο μπουζουκόκοσμο γιατί γενικά ήταν λίγο ξενερουά η φάση το έβλεπε κι αυτός, αλλά τίποτα. είδε κι απόειδε, οπότε το 2000 δήλωσε πως στηρίζει ΝΔ. το 2004 μπήκε πάλι στο παιχνίδι ως ευρωβουλευτής, κ έπειτα, το 2007 εξελέγει πάλι βουλευτής στη Μεσσηνία. ο καραμανλής τον έκανε υπουργό πολιτισμού, κ επί των ημερών του η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας άνθισε κ πάλι. εγκαινιάστηκε το Μουσείο Ακρόπολης με κόστος μόνο δύο εκατομμύρια ευρώ, λογόκρινε το βίντεο του Γαβρά, ο Ρουβάς βγήκε 3ος στη eurovision, η Απόλυτη πήρε (σχεδόν) το Ηρώδιο για συναυλία, κ οι Scorpions έκαναν τουρ στην επαρχία.

δυνατά σημεία: είναι αντιμητσοτακικός
αδύνατα σημεία: είναι αντιμητσοτακικός
πλάνο για τη χώρα: να μη λυθεί ποτέ το μακεδονικό, τώρα κ το κυπριακό
βασικό ατού: είπαμε κ στο προηγούμενο ποστ, μοιάζει με το μπαμπά μου

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΝΔ οι υποψήφιοι: ντόρα

την κυριακή ψηφίζουν τα 3,5 εκατομμύρια κι εγώ δεν έχω κάνει ούτε νύξη, ντροπή. αλλά δεν φταίω εγώ ρε πούστη μου. είναι εκλογές αυτές; είναι αυτή προεκλογική περίοδος; πού είναι τα βρισίδια; πού είναι οι καφέδες στη μάπα; μέχρι κι ο Ψωμιάδης σοβαρεύτηκε (νταξ, όσο μπορεί).
ένιγουέις θα προσπαθήσω να καταπιέσω τη βαρεμάρα μου κ να κάνω κανά ποστάκι. πρώτα απ' όλα θα γνωρίσουμε τους υποψήφιους

η φωτό από εδώ
Ντόρα Μπακογιάννη: γεννήθηκε στις 6 μαίου του 1954 κ είναι Ταύρος, στο κινέζικο Άλογο. κατάγεται -λέει- απ' τον Ελευθέριο Βενιζέλο, μάλλον μούφες είναι για να θολώσει τα νερά αλλά σιγά μην ξεχάσει κανείς πως είναι κόρη Μητσοτάκη. τη μαμά της τη λένε Μαρίκα κ κάνει τα μαλλιά της κότσο. πήγε στο γερμανικό σχολείο αθηνών (αυτό λέει πολλά) κ το συνέχισε στο παρίσι όταν η οικογένεια της εξορίστηκε απ' τη χούντα, προφανώς λόγω τον πολιτικών πεποιθήσεων του μπαμπά. σπούδασε πολιτικές επιστήμες κ επικοινωνία. από μικρή της έλεγαν ότι μοιάζει πολύ με τον πατέρα της, δηλαδή γκαργκαμέλ με περούκα, κ την τρομοκράτησαν πως θα μείνει στο ράφι. γι' αυτό στα είκοσι της τύλιξε γρήγορα-γρήγορα τον Παύλο Μπακογιάννη κ τον παντρέυτηκε. μαζί του έκανε κ δυο παιδιά. δυστυχώς φαίνεται πως ο μπαμπάς της δεν τον καλοέβλεπε τον γαμπρό, ο οποίος έπεσε θύμα της 17Ν το 1989. η ντόρα κράτησε το όνομα του ανδρός της γιατί αν ήθελε να έχει κάποια ελπίδα να ασχοληθεί με την πολιτική, έπρεπε να ΜΗΝ τη λένε Ντόρα Μητσοτάκη. δυο μήνες μετά, εκλέχθηκε βουλευτίνα στην περιφέρεια του ανδρός της. το 1992 έγινε υπουργός πολιτισμού αλλά δεν της έκατσε γιατί σε ένα χρόνο ο Σαμαράς λύσσαξε με το Μακεδονικό κ έριξε την κυβέρνηση του μπαμπά της. το 1998 παντρεύτηκε τον Ισίδωρο Κούβελο που είναι ναυλομεσίτης(ε;) κ πρόεδρος της ελληνικής ομοσπονδίας ιππασίας. το 2002 έγινε δήμαρχος Αθηνών κ ήταν καλή. το 2006 έγινε υπουργός εξωτερικών στον πρώτο -νομίζω- ανασχηματισμό της κυβέρνησης Καραμανλή. ήταν 1η απριλίου παρακαλώ

δυνατά σημεία: το χαμόγελο, η γρουσουζιά του μπαμπά
αδύνατα σημεία: το χαμόγελο, η γρουσουζιά του μπαμπά
πλάνο για την παράταξη: επιστροφή στο 43
βασικό ατού: "είμαι δυο κεφάλια πιο ψηλή απ' τη Χίλαρι"

αύριο θα συνεχίσουμε με τον δεύτερο υποψήφιο, τον Αντώνη τον Σαμαρά. όλοι λένε ότι μοιάζει με το μπαμπά μου.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Χρυσός Κούνελος 2010


και τώρα η στιγμή που όλοι περιμέναμε. όπως κάθε χρόνο, θα δώσουμε το βραβείο Χρυσός Κούνελος στην καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. το βραβείο-θεσμός, εχέγκυο ποιότητας του Φεστιβάλ, του μπλογκ μας κ της μπλογκόσφαιρας γενικότερα.
μπορείτε να δείτε τις περσινές υποψήφιες ταινίες εδώ, όπως κ αυτές που ήταν υποψήφιες για Χρυσό Hypnosedon που φέτος δεν θα 'χουμε, γιατί δεν είδα καμία τόσο χάλια. ξεκινάμε αντίστροφα, κ προσοχή γιατί έχει σπόιλερςςς:

5. Soul Kitchen. Fatih Akin, Γερμανία 2009
τον Fatih Akin τον ξέρουμε, δεν θυμάμαι από πού. ήρθε κ με τους ηθοποιούς του κ την είδαν μαζί μας, μου θύμισαν λίγο την παρέα μου έτσι όπως έκαναν σαν ηλίθια. η ταινία είναι μια ωραία προς το γαμάτη κωμωδία. είναι ο Ζήνος (ή Ζίνος;), Έλληνας της Γερμανίας, που έχει αυτό το χάλια εστιατόριο. ο αδερφός του βγαίνει απ' τη φυλακή. το γκομενάκι του φεύγει για Κίνα κ προσλαμβάνει (αυτός, όχι το γκομενάκι) καινούριο μάγειρα. έπειτα το μαγαζί γίνεται τρελά γαμάτο, ο μάγειρας βάζει κάτι στο φαί κ πηδιούνται όλοι, ένας φίλος-φίδι το κερδίζει στα χαρτιά αλλά μετά ο Ζήνος παθαίνει λουμπάγκο κ το παίρνει πίσω

4. Νοσφεράτου, το φάντασμα της νύχτας (Nosferatu-Phantom der Nacht). Werner Herzog, Γερμανία 1978
κ τον Herzog τον ξέρουμε. παρακαλούσα να μη βαρεθώ, κ να μην έχει ζόμπι από κείνα που περπατάνε σαν ξεβιδωμένα με τα χέρια μπροστά, γιατί χέζομαι πάνω μου. το στόρι λίγο-πολύ γνωστό: είναι αυτός ο φτωχός κ τίμιος υπαλληλάκος που τον στέλνει το αφεντικό του στα κατσάβραχα να αναλάβει μια υπόθεση για τον Κόμη Ντράκιουλα. ο Κόμης είναι κάπως σάικο κ κάπως γκέι θα έλεγα (κακάσχημος, δεν έχει καμιά ελπίδα), του ρουφάει λίγο αίμα, τον κλειδώνει μέσα κι αυτός μπαίνει σ' ένα φέρετρο κ φεύγει. πηγαίνει καρφί στη γυναίκα του υπαλληλάκου, όμως αυτή τον βλέπει μπροστά της ξαφνικά κ παθαίνει ταράκουλο. στο μεταξύ ο υπαλληλάκος αφού πέφτει απ' το κάστρο κ σκοτώνεται το ζώον, παίρνει ένα άλογο κ φτάνει κι αυτός στο σπίτι του, αλλά πλέον είναι μισοζόμπι. στο τέλος η γυναίκα του καλεί το Νοσφεράτου σπίτι για να την φάει. αρχίζει αυτός να πίνει αίμα, όμως ξεχάστηκε κ έμεινε μέχρι το ξημέρωμα. τον χτυπάει ο ήλιος κ πάρτον κάτω. έπειτα έρχεται ο γιατρός κ του χώνει ένα παλούκι στην καρδιά. η γυναίκα του υπαλληλάκου πεθαίνει κι ο υπαλληλάκος βρικολακιάζει
να πω πως είναι μια ταινία με χάλια φωτογραφία (δεν θα ξεχάσω το πλάνο με το μισό άλογο) κ βαρετή μουσική, ενώ κάποιες φορές ήταν κ κάπως γελοίο, όλο το σινεμά είχαμε γαμηθεί στο γέλιο. σε σχέση όμως με τον Δράκουλα του Κόπολα που είναι μια απ' τις αγαπημένες μου ταινίες, ήταν απείρως πιο ατμοσφαιρικό. επίσης ο Νοσφεράτος όλα τα λεφτά, καταπληκτικός ηθοποιός. φανταστείτε μέσα στην κακασχήμια του, έβγαζε απίστευτη έκφραση. να το δείτε, αξίζει

3. Όνειρο χειμωνιάτικης νύχτας (San zimske noci). Goran Paskaljevic, Σερβία-Μαυροβούνιο 2004
Ο Paskaljevic ήταν η αποκάλυψη του φετινού Φεστιβάλ. η παρέα μου είδε 5, εγώ άλλες 3 κ ήταν εξαιρετικές όλες. η μουσική, οι χαρακτήρες, τα πάντα. στη συγκεκριμένη ταινία ένας κύριος ο Λαζάρ, βγαίνει απ' τη φυλακή (είχε σκοτώσει τον κολλητό του) κ επιστρέφει στο σπίτι του. η μάνα του έχει πεθάνει, κι αυτό έχει περάσει στα χέρια μιας προσφυγίνας κ του αυτιστικού κοριτσιού της, Γιοβάνα. ο Λαζάρ -που στην αρχή φαίνεται εντελώς μαλάκας αλλά δεν είναι- δένεται μαζί τους, προσπαθεί να γιατρέψει τη μικρή, κ ερωτεύεται τη μάνα. στο τέλος πεθαίνουν, κ μένει η μικρή να βολοδέρνει στα χωράφια

2. Μητέρα (Madeo) Bong Joon-ho, Νότια Κορέα 2009
ται. νι . α. ρα. ταινιάρα ταινιάρα ταινιάρα ταινιάρα. είναι αυτό το παιδάκι το αμέα, που κατηγορείται για το φόνο μιας κοπελίτσας (μεταξύ μας, μεγάλο πουτανάκι). η μάνα του η φουκαριάρα πάει να το σώσει κάνοντας τον σέρλοκ χολμς κ μπλέκει σε διάφορα. έχει την πιο υπεροχότερη αρχή κ το πιο υπεροχότερο τέλος που είδα σ' αυτο το φεστιβάλ, καταπληκτική μουσική, φοβερή η ερμηνία της μάνας αλλά κ του γιου (που απ' ότι βλέπω στην Κορέα είναι μεγάλος σταρ κ έχει κάνει καμιά 80αριά διαφημίσεις η μία πιο γελοία από την άλλη, κ δεν του φαινότανε)





και..... ο Χρυσός Κούνελος πάει...............................................................

1. Το γάλα της θλίψης (La teta asustada) Claudia Llosa, Ισπανία, Περού 2009
η Φάουστα γεννήθηκε σε εποχές δύσκολες κ η μάνα της τη γέμισε φόβο για τα πάντα. τέτοιο φόβο, ώστε πήγε κ έβαλε μια πατάτα στο μουνί της, σε περίπτωση που πάει κάποιος να τη βιάσει. η πατάτα έχει βγάλει ρίζες (τις οποίες η Φάουστα κόβει επιμελώς, δεν είναι καμιά βρωμιάρα η Φάουστα), έχει μολύνει τη μήτρα της μια αηδία. επίσης παθαίνει κάτι κρίσεις λιποθυμίας, κ όποτε ταράζεται τρέχει αίμα απ' τη μύτη της. όταν η μάνα της πεθαίνει, αναγκάζεται να δουλέψει κ να βγει στον κόσμο, προκειμένου να βγάλει χρήματα για να τη θάψει. δύσκολο. τα τραγούδια αυτής της ταινίας είναι πραγματικά υπέροχα. δεν έχουν μουσική, μόνο λόγια από τη σπασμένη παιδική φωνή της Φάουστα. μια από τις πιο πρωτότυπες ταινίες που έχω δει, μεγάλο μπράβο, ευχαριστώ κ τέτοια

του χρόνου πάλι.

φου κου θου αγάπη μου

η φωτό, ενός φίλου μου στο fb, του την έκλεψα

πάει κ αυτό το φεστιβάαααλ... είχα σημειώσει 26 ταινίες, τελικά είδα 21, νταξ, δεν είναι χάλια.
έχουμε πει πως ο νοέμβρης είναι ο αγαπημένος μου μήνας, κ φαντάσου ούτε γενέθλια έχω ούτε τίποτα. Φέτος ήταν ξεχωριστό το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για τρεις λόγους ένα έκλεισε 50 χρόνια! δύο είχε τόσο καλό καιρό! τρία απουσίαζαν οι περισσότεροι έλληνες σκηνοθέτες!

γι' αυτό το τελευταίο, όλοι είπαν τη μαλακία τους, θα πω κι εγώ τη δικιά μου μιας κ το θυμήθηκα. οι σκηνοθέτες της ομίχλης δεν θα πρεπε να λείπουν απ' το Φεστιβάλ. πρώτον γιατί θα έκπροσωπούσαν καλύτερα τους εαυτούς τους αν ήταν εκεί. δεύτερον γιατί το Φεστιβάλ δεν είναι υπεύθυνο για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται απ' τις κυβερνήσεις διαχρονικά. όμως ας πούμε πως οκ, η καλύτερη λύση είναι η αποχή τους, κ δεν παίρνουν μέρος. η "εβδομάδα ελληνικού κινηματογράφου" λίγες μέρες πριν το Φεστιβάλ ήταν απαραίτητη; τότε έπρεπε να προβάλουν τις ταινίες τους;
κι έρχονται μετά άλλοι οχτώ -νομίζω- σκηνοθέτες κ μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα συμμετέχοντας στο Φεστιβάλ. ρε μεγάλε! όσο κι αν δε συμφωνείς με τους υπόλοιπους, για τα προβλήματα του κλάδου σου παλεύουν, τι τους τη σπας; εγώ πάντως δεν πήγα σε καμία ελληνική (αμέ)

κατα τ' άλλα μια χαρά, κ παράλληλες εκδηλώσεις είδαμε, κ βιάιπίζ (ο γερουλάνος είναι ακόμα πιο όμορφος από κοντά), κ το κομμάτι μας ως bookcrossers το κάναμε, κ όλα τα λεφτά σε ταξί χαλάσαμε, γνωρίσαμε κ κόσμο. το κλασικό φουκουθού που αγαπάμε (οπωσδήποτε όχι για τιμή του εισιτηρίου βέβαια).

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

το βαθύ κράτος

ειρηνικές πορείες οι φετινές. μόνο 277 προσαγωγές κ οκτώ συλλήψεις. δεν ξέρω για την αθήνα, στην ερωτική θεσσαλονίκη πάντως τα χημικά έφτασαν μέχρι το λιμάνι. χωρίς επεισόδια. τίποτα

το μόνο που κατάλαβα όσο ήμουν στο κέντρο κατά τις εννιά, ήταν το τσούξιμο στα μάτια κ τη μύτη που με ανάγκασε να κατέβω μέχρι την παραλία για να πάω στη στάση μου άνετα. λίγο αργότερα η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική. με πήραν οι φίλοι μου απ' το κέντρο γιατί ανησύχησαν, έφτασαν στο σπίτι λέει κακήν κακώς, μετά από αναγκαστική στάση αφού δε μπορούσαν να προχωρήσουν άλλο. τα δακρυγόνα ήταν περισσότερα απ' το δεκέμβρη, μου είπαν. τηλέφωνο στον φίλο που πήγε στα πανεπιστήμια να βγάλει φωτογραφίες "δεν έχουν γίνει επεισόδια. οι αναρχικοί βγαίνουν κάπου-κάπου απ' το πολυτεχνίο κ ξαναμπαίνουν μέσα χωρίς να πειράξουν τίποτα. προληπτικά τα ρίχνουν οι μπάτσοι τα δακρυγόνα"

τη στιγμή που γράφω αυτό το ποστ, ο teacherdude, στον οποίο έχω κάποια εμπιστοσύνη (την ανάλογη που του δείχνουν το cnn κ το bbc), "μεταδίδει" πως "τα δακρυγόνα πέφτουν μέσα στο κτίριο του Πολυτεχνείου σπάζοντας τζάμια, οι φοιτητές δε μπορούν να αποχωρήσουν" κ πως "έχουν μαζευτεί Χρυσαυγίτες μπροστά στο Πολυτεχνείο & περιμένουν τους φοιτητές να βγουν"

είναι η νέα πολιτική του Υπουργείου -προληπτικής- Προστασίας του Πολίτη λοιπόν. προληπτικές προσαγωγές, προληπτική ρήψη δακρυγόνων, προληπτικά σκατά. κι ας φωνάζει ο υπουργός, κι ας κάνει δηλώσεις βαρύγδουπες περί παρανομίας της χρυσης αυγής κ αξιοπρέπειας των πολιτών, κ άλλες του τύπου
"δεν έχει θέση στο Σώμα ο αστυνομικός που θα ακουμπήσει πολίτη παρανόμως". θα μου πεις δεν ακούμπησαν κανένα, μόνο τους γέμισαν χημικά μέχρι το λάρυγγα

κ προσπαθείς να καταλάβεις αν βρίσκεσαι μπροστά στην ασυνεννοησία κυβέρνησης-αστυνομίας, σε σκόπιμο πολιτικό παιχνίδι της πρώτης, ή"ανταρσία" κι επίδειξη δύναμης της δεύτερης. η ουσία όμως είναι πως ο μεσαίωνας δε λέει να ξεκουμπιστεί από πάνω μας, κι ας χτυπιόμαστε -πόσα χρόνια τώρα;- για τ' αυτονόητα: ψωμί παιδεία ελευθερία. χτυπιόμαστε βέβαια με τον ελληνικό τρόπο, που σημαίνει ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ανάλογα με την επαναστατική μας διάθεση

ξεχνάω
ξεχνάς
ξεχνά
ξεχνάμε ή ξεχνούμε
χνούμε
ξε
ζε
ζέ
ζέχνουμε
ζέχνουμε
ζέχνουμε
ζέχνουμε

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

πάλι χάθηκα, αλλά δεν φταίω εγώ. τόσες μέρες ήμουν στους διαδρόμους της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. ήθελα να μου βάλουν μια σφραγίδα

μπήκα στο γραφείο κ η αστεία κυρία με το δερμάτινο κ τα πούπουλα μου είπε να περάσω έξω, θα με ειδοποιήσει αυτή πότε να μπω. πέρασε λίγη ώρα κ ξαναχτύπησα, με μάλωσε γιατί μιλούσε με έναν άλλο κύριο που ήθελε να εξηπηρετηθεί, κ δεν κατάλαβα γιατί, αλλά φώναζαν

έτσι άρχισα να παρατηρώ, κ ομολογώ πως δε βαρέθηκα καθόλου

παρατήρησα τον χώρο. όπως κατάλαβα, δεν είναι όλα τα γραφεία ανοιχτά στο κοινό. στη γραμματεία ας πούμε, πρέπει να έχεις ειδικά προσόντα για να μπεις

(κάνε κλικ πάνω, να μεγαλώσει)
όχι απλά να είσαι ΠΑΟΚ, αλλά ΠΑΟΚΙ φίλες κ φίλοι, οπαδός φανατικός να τα σπας όλα δηλαδή

παρατήρησα κ τους ανθρώπους, άξιοι εκπρόσωποι του ελληνικού γένους

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ, αλληλεγγύη: μπαίνει ένας κύριος κοστουμαρισμένος, με καλό παπούτσι κ χαρτοφύλακα, της υπηρεσίας. ρωτάει τον υπεραιωνόβιο στις πληροφορίες
- λες να με γράψουν? είναι η δημοτική απέναντι κ το 'βαλα στο πεζοδρόμιο
- δεν ξέρω, (σε κάποιον που περνάει από δίπλα) Κώστα λες να τον γράψουν?
- ποιόν?
- είναι η δημοτική απέναντι κ το 'βαλε στο πεζοδρόμιο
- δεν ξέρω, πήγαινε ρώτα τον Ανδρέα (εννοείται πως τα ονόματα ούτε που τα θυμάμαι)

το γραφείο του Ανδρέα(περίπου 180 χρονών) ήταν ακριβώς δίπλα μου. μπαίνει μέσα ο κύριος
- λες να με γράψουν? είναι η δημοτική απέναντι κ το 'βαλα στο πεζοδρόμιο
- απαπα εδώ τους παίρνουμε τηλέφωνο κ δεν έρχονται, σιγά μη σε γράψουν. για να δω

κ ξεκινάει ένα καραβάνι από 4 γέροντες, έναν κύριο κ τον καφετζή, να πάνε να δουν το αυτοκίνητο πάνω στο πεζοδρόμιο. το ότι είχαν αφήσει όλοι τις δουλειές τους κ χτυπούσαν τηλέφωνα κ τέτοια, δε χρειάζεται να μας απασχολήσει περισσότερο, ήταν πολύ γλυκούληδες όπως τριγυρνούσαν στους διαδρόμους. στο γυρισμό άφησαν τη βαριά γυάλινη πόρτα στον Ανδρέα η οποία τον πήρε μαζί της καθώς έκλεινε, κ τον έβαλε να κάνει ένα γαμάτο χορευτικό το οποίο -όπως πάντα- μόνο εγώ πρόσεξα, ή μόνο εγώ έδωσα σημασία

ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ, έρωτας: είναι αυτός ο κύριος με το σπασμένο χέρι κ οδηγεί μια κυρία στη γραμματεία. "μακάρι να σας πήγαινα σε όλα τα γραφεία, θα ήμουν πολύ χαρούμενος" γελάει η κυρία. βγαίνοντας, η κυρία πάει να στρίψει σε άλλο διάδρομο "πού πάτε, από 'δω είναι, να με ξελογιάσετε θέλετε;" χέζεται απ' τη χαρά της η κυρία

ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ, καψούρα: σε όλη τη διάρκεια της επίσκεψης μου, ακουγόταν απ' το γραφείο του Ανδρέα ο Μητροπάνος, "αλίμονο". στο "την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε ζωή την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε", συνόδευε πάντα κι ο Ανδρέας

ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ, διακριτικότητα: όταν τελικά μπήκα να κάνω τη δουλειά μου, η αστεία κυρία με το δερμάτινο κ το πούπουλο κ το τεράστιο ψίχουλο κολλημένο στο στόμα, το κοίταξε κ άρχισε να γελάει. "χαχα, όλοι οι περίεργοι σήμερα θα τύχουν χαχααα"


(φυσικά η δουλειά μου δεν έγινε, έπρεπε να πάω στην Άρτα)

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

σούπα



καταλαβαίνετε; είναι πολύ απλό, ειδικά αν έχεις διαβάσει κ το κόμικ. παρ'όλα αυτά, κάπου στο τέλος το χάνω. δε νομίζω να μου βγήκε πολύ καλό το ισπανικοτέτοιο που έδινα, σε δυο μήνες θα δούμε. καλωσορίστε με πίσω στον κόσμο

είχα να βγώ με φίλους κανά μήνα κ μαθαίνω πως δυο φιλικά ζευγάρια το πάνε για σοβαρά(!), μια κολλητή μου ρεμπελόσκυλο βρήκε δουλειά πολύ καλή κ πάει για ύπνο απ' τις έντεκα, ο εξαφανισμένος φίλος που δούλευε κάτι τριανταπεντάωρα την ημέρα έγινε τετράωρος, ένα παλιό μου αίσθημα παντρέυεται, κ μια φίλη χώρισε μετά από 500χρόνια σχέσης

τα δικά μου:
- το σκυλί μου έχει αρθριτικά. κανονική γιαγιούλα κ τέτοια
- το γατί μου (υιοθετημένο) έχει βάλει 50 κιλά. δεν πίστευα στον γκάρφιλντ μέχρι τώρα
- θέλω να βάψω το σαλόνι. τον ένα τοίχο σκέτο λευκό, αλλά θα κολλήσω κάτι από εδώ κ θα βγει γαμάτο
- ακολουθώ τον οικουμενικό πατριάρχη στο τουίτερ. λατρέυω το ότι κάθε τουίτ ξεκινάει με τη φράση "His All Holiness"
- να πάτε να πιείτε ζεστή σοκολάτα στο εβί-εβάν, στο τέλος της ολύμπου, είναι η καλύτερη στην πόλη (αν σας αρέσει η μαύρη)
- τα τζουμέρκα (που δεν είναι στη Βάλια Κάλντα τελικά), είναι ο γαμηστερότατος φθινοπωρινός προορισμός, κ οι βλάχικοι γάμοι δεν είναι τόσο χάλια

θέμου, είναι πολύ άσχημο να μην έχεις καθόλου νέα. πόσο λούζερ, πόσο;

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP