Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

ο μπαρμπα Στάθης

τόπος: το σπίτι μου
χρόνος: μία το βράδι

χτυπάει το κουδούνι. μπροστά μου ένα ψυγείο. δίπλα ο γείτονας.
- συγγνώμη, έψαχνα το φως
- ένα ψυγείο...
- ναι το κουβαλάω κάτω
- ψυγείο...
- θα με βοηθήσεις;
ξεπερνάω το ηλίθιο ύφος κ ντύνομαι. το κουβαλήσαμε. βαρύ

ποιά είναι τα σενάρια τώρα:
ένα: ο φίλος tosiomorphy υποστηρίζει πως στο ψυγείο βρισκόταν το πτώμα της γυναίκας του. εγώ ξέρω πως μένει μόνος, είναι χωρισμένος. αυτό όμως δε λέει τίποτα γιατί ποιός μου εγγυάται ότι το ψυγείο δεν είχε το πτώμα της πρώην γυναίκας του;
δύο: το ψυγείο είναι γεμάτο λεφτά κ μάλιστα δραχμές, αφού το κράτος -όπως όλοι ξέρουμε- τυπώνει κρυφά χαρτονομίσματα σε χώρους υπαράνω υποψίας.
τρία: ο τύπος ανήκει σε τρομοκρατική οργάνωση που παλιά τοποθετούσε τις βόμβες σε κατσαρόλες αλλά τώρα για να μην το διασταυρώσει η αστυνομία τις τοποθετεί σε ψυγεία.
τέσσερα: το ψυγείο περιέχει την κωνσταντίνα, τον δημήτρη κόκοτα, τα κακά κορίτσια κ άλλους εξαφανισμένους καλλιτέχνες που ούτε η ναταλία γερμανού δεν τους θυμάται
πέντε: χα. τα ψιλά που έπεσαν απ' την τσέπη του ταμία του δήμου Θεσσαλονίκης, 23εκ ευρώ
έξι: η γάτα του Schrodinger
εφτά: έχουμε ήδη πει πως ο τύπος ανήκει σε τρομοκρατική οργάνωση. το λοιπόν αυτές τις μέρες εξοπλίζουν τη γιάφκα. εδώ σα να την έχω πουτσήσει λίγο γιατί αν οι μπάτσοι βρουν δαχτυλικά μου αποτυπώματα στο κωλοψυγείο τους θα με κλείσουν στο μπουντρούμι κ δε με σώζει ούτε η επιστολή που θα στείλω στον λαζόπουλο να τη διαβάσει με φωνή βραχνιασμένη στην εκπομπή

δε μου 'ρχεται κάτι άλλο. μόνο ότι ποτέ δεν ξέρεις πότε η ζωή θα σου στείλει ένα βραδιάτικο σουρεαλισμό να έχεις να πορεύεσαι

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

στου καβουριού την τρύπα

ήθελα τόσο πολύ να φύγω που σκεφτόμουν να περάσω το σουκού με γονείς στο εξοχικό -παναγία μου δηλαδή- αλλά τελικά ήρθαν τα παιδιά κ είπαν πάμε για ελεύθερο κάμπινγκ. πήγα με 3,5 ευρώ, ευτυχώς είχαμε κάτι κονσέρβες τόνο μαζί κ κουλούρια, πιοτό δικό μας, μια χαρά.
ακούγαμε γκάγκα, κουλτούρα. φτάσαμε βράδυ και στην παραλία μιλήσαμε για σχέσεις, αλλοεθνείς γκόμενους (όλα για την πατρίδα) κ σβήσαμε το κερί για να δούμε τ' αστέρια. μια κοπέλα τραγουδούσε μεσ' το βράδυ. το πρωί χέσαμε με τον φου στο ύπαιθρο κ σιγοτραγουδούσα μου έχεις βρει δηλαδή της καρδιάς μου το κουμπί ώσπου κατάλαβα πως δεχόμουν επίθεση από τεράστια μαύρα μυρμήγκια αλλά τι να κάνω στην κατάσταση που βρισκόμουν, το υπέμεινα. έπειτα θάλασσα κ γυμνισμό, τσούνες κ μουνιά έξω, έτσι πρέπει να 'ναι οι άνθρωποι όταν βγαίνουν απ' τα κλουβιά τους. φωτογράφηση στα βράχια (έχω γεμίσει πληγές), ολίγον μάτι (με δέος όμως) στο πιο όμορφο ζευγάρι με το πιο άσχημο σκυλί. οι γιούφτες με τις πετσέτες με τις ελληνικές σημαίες πάνω, και του ΠΑΟΚ και τη μπάλα γκάμι μπέρ. αυτός που φώναζε έλα μωρή αρρώστια. το πες μπαλαλάικα κουαρτέτο. σκυλάκια που κυνηγούσαν ψάρια και τα μαλώναμε. ένα μοναδικό δώρο και λίγος εθνικισμός απ' το σύλλογο γυμνιστών. πολλά κουνούπια. η μπίζνεσγούμαν χριστίνα με το καταπληκτικό μουσικό γούστο. ο έρωτας της τζούλης με το ημίσκληρο πουλί του διπλανού (υπήρξε κ άικόντακτ). η ξαδέρφη με τα μεγάλα βυζιά. οι απουσίες.
το καλοκαίρι άρχισε, όλα θα πάνε πολύ καλύτερα

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

σατανικοί ακτιβιστές



ρε έχω γαμηθεί στο γέλιο. δεν υπάρχει πιο αποτυχημένο βίντεο(;) προπαγάνδας λέμε, τα παιδιά έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά. δείτε το σας παρακαλώ, μόνο 20δευτερόλεπτα είναι.
ειδικά η κακιασμένη φωνή "σκάσε, πήγαινε πίσω στο Άουσβιτς" αλλά και η άλλη, η κουλ-σατανική που ομολογεί "Βοηθάμε τους Άραβες να κινηθούν εναντίων των ΗΠΑ, μην ξεχνάτε την 9/11 παίδες" αξίζουν βραβείο. μαλάκα μου, έχω πάθει σοκ, κάποιος το έχει πάρει σοβαρά υτό το πράμα κ πιστεύει ότι πείθει ανθρώπους έτσι (οκ, το κάνει, αλλά η ηλιθιότητα των ανθρώπων είναι άλλη ιστορία). α να και το πραγματικό βίντεο
όλο αυτό το ανακάλυψα μέσω του @thepressproject
, τουίτερ σ' αγαπώ

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

άνθρωποι που πέρασαν ένα

τώρα με τον τσοχατζόπουλο κ το τσαρδί του πώς μου 'ρθε και θυμήθηκα ένα τύπο απ' τη σχολή μου, παλιά. είχαμε μπλέξει σαν παρέες, δεν ξέρω από πού, νομίζω τον ένωσε με τους καφροφίλους μου το πάμε στοίχημα. μ' εμένα τίποτα. αυτός ήταν κάργα πασόκος που λέτε, έλεγε μάλιστα "είμαι κομματόσκυλο" κ το χαιρότανε. μόλις είχε βγει κυβέρνηση η νουδού κ λέγαμε κάτι παπαριές, ότι κ καλά θα κάνει μια τετραετία γαμάτη κ θα πέσει όταν αναλάβει πρόεδρος του πασοκ ο βενιζέλος. τότε είχε πει κ τη φράση που θ' ακολουθήσει κ θέλω να τη βάλετε στο μυαλό σας κουνελάκια μου, εμένα μου 'χει μείνει ως ένα απ' τα πιο σουρεάλ πράγματα που έχω ακούσει:

"δυο πράγματα θέλω σ' αυτή τη ζωή πριν πεθάνω. να δω τον Τσοχατζόπουλο αρχηγό, και να χέσω στον τάφο του Χότζα"

είχαμε μείνει όλοι στήλη άλατος, γιατί να θέλει κάποιος να πραγματοποιηθεί οποιοδήποτε απ' τα δύο; ένιγουέις, θυμάμαι πως μετά στρίψαμε ένα μεγάλο μπάφο, ήταν το πιο χρήσιμο πράγμα που μου 'δωσε αυτός ο άνθρωπος.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

ψωροκώσταινα

φτιάχνω καφέ απογευματινό κ το αυτί μου -ψυχαναγκαστικά;- κολλημένο στην τηλεόραση, ο πατέρας βλέπει ειδήσεις στο άλτερ (ψυχαναγκαστικά). ρεπορτάζ για κινηματογραφική ληστεία στη γαλλία

οι τύποι κοίτα τι έκαναν, πετάνε το παλιό φορτηγάκι στην χρηματαποστολή, πυροβολάνε τους φρουρούς, πυροβολάνε όποιον έρχεται για να μην πλησιάσει, πυροβολάνε τους μπάτσους, ανατινάζουν την πόρτα του βαν, παίρνουν δυο εκατομμύρια, βάζουν φωτιά στο φορτηγάκι για να μην φαίνονται από ψηλά (απ' τους καπνούς), φεύγουν. αργότερα οι μπάτσοι βρήκαν τα αυτοκίνητα τους χωρίς κανένα ίχνος-τρίχα-τίποτα. WIN

- καπάκι άλλη είδηση για ληστεία στην ελλάδα -
βρείτε τη διαφορά, πήγαν να μπουν στο σπίτι κάπου δυτικά προάστια, γαυγίζαν τα σκυλιά, άναψε κ το φωτοαισθητήρι, πώς το λένε δεν θυμάμαι, κρυβόντουσαν στους θάμνους για να μην τους δουν, βγήκαν οι γείτονες άρχισαν να τρέχουν, έπιασαν τον ένα, ο άλλος παράτησε το πιστόλι στη διπλανή ταράτσα. FAIL

τίποτα να προσθέσω

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP