Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ

θυμάμαι ακόμα την πρωτοχρονιά του '96. εμείς θέλαμε να δούμε κορομηλά αλλά ο πατέρας μου έλεγε καλά με κορομηλά θα μπει ο καινούριος χρόνος και το 'βαλε σε άλλο κανάλι. όταν πήγαμε σχολείο σε λίγες μέρες, ΟΛΟΙ μιλούσαν για την πρόταση γάμου on-air του σχοινά στη γαρμπή στη ρούλα. νομίζω δε θα το συγχωρήσω ποτέ στον πατέρα μου.
τέλοσπάντων τώρα έχουμε ίντερνετ και μπορούμε να πατήσουμε GARBI-SXOINAS PROTASH GAMOU και να δούμε τη συγκινητική στιγμή σαν άνθρωποι.
το είχα προσέξει πριν καναδυο χρόνια και νομίζω δεν έχω ξαναγελάσει τόσο πολύ μόνος μου. έπειτα το ανακάλυψε η ηλέκτρα νομίζω και το βλέπαμε και μπορεί να μην έχω ξαναγελάσει τόσο πολύ με παρέα. ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ.
ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ξεκινάνε στο 1:58. πέφτουν απ' το ταβάνι. τότε ακριβώς ξεκινάει και η αγωνία της ρούλας, η αγωνία της ρούλας να ξεφύγει απ' τον κλοιό τον μπαλονιών που έχουν πιαστεί απ' τον πολυεστέρα (θέλω να προσέξετε ότι δεν πέφτουν όλα πάνω της, μια ντουζίνα πέφτει μπροστά κάπου 1,5 μέτρο μακρυά και την κυνηγάει). περίπου στο 2:10 λες τη βγάζει δε τη βγάζει. παλεύει όμως. έπειτα χαμηλώνουν λίγο, την αφήνουν να αχνοφαίνεται, οπότε τη βλέπεις που το παίρνει απόφαση και παραδίνεται. από το 2:24 αρχίζει να ζητάει βοήθεια αλλά την αφήνουν μόνη περίπου μέχρι το 3:30 για να γελάσουν. όχι άλλα λόγια, δείτε το.
έλεγα να το ποστάρω εδώ και καιρό, σας το δίνω τώρα, αγίου βαλεντίνου. σας αγαπώ πολύ. 

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

η καινούρια μας τρομοκρατική οργάνωση λέγεται "Κύκλοι Παραβατικών / Πυρήνας - Εραστές της Ανομίας - Μαχόμενη Μειοψηφία". ομολογουμένως είναι ένα φανταστικό όνομα, φαντάζομαι τα παιδιά στον καναπέ να κοροϊδεύουν τους δημοσιογράφους που λένε Εραστές της Ανομίας στις ειδήσεις. σκέψου τι τέλεια θα 'ταν να κάναμε τη δική μας τρομοκρατική οργάνωση, θα την ονομάζαμε "12 Γενάρη - Επαναστατικό Τρίγωνο / Τζουτζουμπρούτζου / Αντιφασιστική Θύελλα", θα ρίχναμε δυναμιτάκια σε εφημερίδες και θα τρελαινόντουσαν όλοι, θα ακούγαμε μετά στο μέγκαμου να λένε συνέχεια τζουτζουμπρούτζου και θα γαμιόμασταν στα γέλια

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

είχα ένα φίλο, το Σ. κάναμε παρέα για ένα καλοκαίρι, το τελευταίο καλοκαίρι μου στο εξοχικό. παιδί διαλυμένης οικογένειας ο Σ, με γονείς να μπαινοβγαίνουν φυλακή, έκανε ό,τι μπορούσε για να είναι όλη μέρα μαστουρωμένος. μια φορά έφτιαξε μόνος του μια γουρούνα, γυρίζαμε όλο το χωριό μέχρι που αναποδογύρισε και χτύπησα λίγο, φοβήθηκε και δε την ξαναπήραμε. στα χρόνια που πέρασαν μάθαινα νέα του κάπου κάπου, πήγε να πεθάνει, τον τρέχαν λιώμα στα νοσοκομεία, μια άλλη φορά λήστεψε ένα περίπτερο. σήμερα μου τον έδειξε η μάνα μου σε μια φωτογραφία στο φέισμπουκ. καθόταν στα γόνατα ενός αη βασίλη και γελούσε. μου είπε η μάνα μου ότι είναι πια καθαρός, δουλεύει και "πολύ καλό παιδί, τον αγαπάει όλη η γειτονιά". κι απ' το απόγευμα που είδα τη φωτογραφία, δε μπορεί να μου φύγει απ' το μυαλό η ιδέα, ίσως ο Σ πιστεύει πια στον αη βασίλη

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP