Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

τελευταίο (αλλά μπορεί κ όχι)

το σπίτι μου έγινε μπουρδέλο πάλι. είμαι τσαπατσούλης, αναρχικός στη ζωή κ έτσι. κουλ. έχω κάτι χρωματιστά πόστιτσ πεταμένα στο πάτωμα εδώ κ κάτι (πολλές) μέρες. στο ένα γράφει κάτι στίχους, δεν έχει νόημα να τους πω. είναι όμορφα έτσι όπως φαίνονται. αλλά καθυστερώ. να φύγω απ' το σπίτι, γιατί πρέπει να ψάξω σε τρία δωμάτια για τα ρούχα μου. να πάω στην τράπεζα γιατί πρέπει να ψάξω να βρω την ταυτότητα ή το πάσο μου, ή ότιδήποτε. σα να σκάβω νιώθω

έβλεπα στον ύπνο μου όταν ήμουν μικρός ότι βρισκόμουν σ' έναν κατάλευκο λαβύρινθο κ με κυνηγούσαν μάγισσες. τις άκουγα που έρχονταν κ προσπαθούσα να τρέξω αλλά τα βήματα μου σα να κολλούσαν κ δε μπορούσα. ήταν σαν σε αργή κίνηση. το είδα πολλές φορές αυτό το όνειρο, συνέχεια

είδα κ εχθές το βράδι ένα. καθόμουν στην παραλία κ ερχόταν μπουρίνι. μια μαυρίλα τρελή, κ εγώ καθόμουν στην πολυθρόνα μου κ το κοιτούσα. ξύπνησα το πρωί κ δεν το θυμόμουν, το θυμήθηκα όταν πήγα να καθήσω στον υπολογιστή. δεν έχω καρέκλα γραφείου, πήρα μια πολυθρόνα θαλάσσης για μεγαλύτερη άνεση. έχει κ θήκη στο δεξί μπράτσο για τον καφέ

λοιπόν, το κλείνω το μπλογκ. μπορεί να το ξαναπιάσω κάποια στιγμή, το θέλω, μακάρι να μπορέσω. αλλά έχω να κάνω πολλά κ με πιάνω να το βλέπω σα βραχνά. δεν είναι ωραίο να κάνω ποστσ για να τα κάνω, ούτε για 'μένα ούτε για σας, για όποιον τέλοσπάντων μπαίνει που κ που να δει αν έχω γράψει κάτι

πρέπει να συμμαζέψω αυτό το γαμάτα γαμημένο σπίτι. γιατί τα πόστιτσ είναι όντως όμορφα, κ αυτό ειδικά που γράφει "te echo de menos" -νά το είπα αν κ δεν έχει πια σημασία- το ίδιο κ τα ρούχα τα χρωματιστά, κ τα βιβλία που βρίσκονται σε κάθε απίθανο σημείο κ εκπλήσεσαι ευχάριστά όταν βρίσκεις κάποιο εκεί που δεν το περιμένεις, αλλά ουσιαστικά είναι τσαπατσουλιές που με πάνε πίσω. πρέπει να τα σηκώσω απ΄το πάτωμα, να τα βάλω σε μια θέση σταθερή, να μαζέψω τα ρούχα μου τα βρακιά μου τα σκατά μου κ να τακτοποιήσω. μόνος μου

αυτά. ας πούμε στο επανιδείν

α για όσους δεν το ήξεραν, με λένε Θοδωρή

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

σώσε ένα μαυράκι με ένα κλικ

να πατήσεις πάνω να τη δεις καλύτερα. παρακαλώ.

"καλώς ορίσατε στη μεγαλύτερη ηλεκτρονική ομάδα της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ στην ανθρωπότητα!

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΣΥΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΛΥΣΗ ΕΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΘΕΛΟΝΤΟΣ & ΜΗ, ΣΥΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΟΥ....ΑΘΩΟΙ ΜΑΛΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ...ΠΙΑ... ΟΣΟ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ & _Α Ν_ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ...ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΕΝΟΧΟΣ...

ΑΡΑ ΑΝ _ΔΕΝ_ ΕΧΕΙ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΤΕ ΑΝΑΠΟΦΕΚΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΕΝΟΧΟΣ..... & ΤΟ ΞΕΡΕΙ.... ΠΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΓΝΟΙΑ, Ή ΑΚΟΜΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΑΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑΛΗΛΑ & ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΑ ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ _ ΤΩΡΑ _ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ & ΣΕ ΤΥΡΑΝΑΕΙ ....ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...!

ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΣΙΧΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΟΝ "ΩΧ ΑΔΕΡΦΙΣΜΟ"... & ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΦΑΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ & ΤΙΣ ΘΛΙΨΗΣ...

ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΠΩΣ ΠΗΓΗ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ....ΑΡΑ ΚΑΛΕΙΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ... ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΟΥ ΕΑΥΤΟ.....

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ? ΤΟΝ ΞΕΡΕΙΣ? ΑΝ ΟΧΙ.....ΤΟΤΕ ΑΠΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ...& Η ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ... ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟ ΠΩΣ , ...ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΡΩΤΑ ΤΟΝ... ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ....ΚΥΤΑ ΕΝΑ ΚΑΦΡΕΦΤΗ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ & ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ, ΞΕΡΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΡΟΜΟ - ΤΡΟΠΟ & ΕΜΠΙΣΤΕΥΣΟΥΤΟΝ....ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ....ΓΙΑ ΣΕΝΑ"



η φωτογραφία από ένα παιδάκι της αφρικής με εμφανή τα σημάδια της ασιτίας. η αιτή βέβαια δεν έχει τέτοιο θέμα, αλλά νταξ, όλοι οι δυστυχισμένοι ίδιοι είναι. ειδικά οι απόλυτα δυστυχισμένοι. κατα τ' άλλα πιστεύω πως αξίζει να το διαβάσουμε όλο, είναι εξαιρετικό κείμενο. θυμίσου κουνελάκι, να το στείλεις αυτό σε 188 φίλους σου στο φέισμπουκ (188 γιατί τόσα χρόνια πέρασαν από τότε που η Αιτή αναγνώρισε την Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος), αλλιώς η πληρότητα σου δεν θα 'ναι πλήρης

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

lemonostifel - αρίστος



τους lemonostifel τους βρήκαμε φέτος το καλοκαίρι στη Σαμοθράκη. είχε γεμίσει ο τόπος ασπρόμαυρα αφισάκια Α4 για ένα λάιβ τους κ 'μεις όποτε το βλέπαμε κάναμε τον ίδιο πάντα διάλογο
- αχ lemonostifel!
- γαμάτο όνομα!
- το σάββατο στο μπιτσ μπαρ!
- να πάμε!
- πού;
κ πήγαμε κ ήταν τόσο γαμάτα που τραγουδούσαν όλα αυτά τα βγαλμένα απ' τη ζωή, τραγούδια για το χέσιμο ας πούμε, κάποιο πρωί μετά από ένα τεράστιο μεθύσι

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Krakovia - we're born in your city



γιατί να κολλήσεις με τους Krakovia για καμιά βδομάδα τουλάχιστον: α γιατί έχουν καλούτσικα τραγούδια βου γιατί έχουν αυτό το αλητομπλαζέ στυλάκι που πάντα σε εξήταρε γου γιατί η κοπελιά είναι ίσως το πιο καυτό πράμα μετά τη shirley manson, κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα (τραγουδάει λίγο, ποζάρει πολύ) κ έχει κι ένα "von" στο επίθετο της δου γιατί το λιγότερο σέξι μέλος του γκρουπ είναι ο τραγουδιστής, ο οποίος είναι front man ροκ μπάντας κ μπάι, οπότε τι να λέμε τώρα, γενικά δεν ξέρεις αν πρέπει να τους ακούσεις ή να τους κάνεις άρρωστο σεξ ε γιατί είναι ισπανοί ζου γιατί το βίντεο έχει ωραία χρώματα κ στο τέλος γράφει "to be continued"

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

αιώνες μετά

είναι κρίμα που το αφήνω έτσι το μπλογκάκι μου. το πονάω είναι η αλήθεια, αλλά δεν είχα κ να γράψω. όλα πήγαν κάπως χάλια αλλά όχι όλα, μερικά μια χαρά. οι φίλοι έχουν μεταμορφωθεί σε γιαγιάδες, παίρνω πολλά κλισέ κι αγάπη. "όλα για καλό" "αν θέλεις κάπου να μιλήσεις είμαι εδώ" "αν υπάρχει αγάπη" κ "έλα να βγούμε να τα σπάσουμε". εγώ κυρίως τους βρίζω ή μιλάω μόνος μου, έχουν φάει κ λίγο ξύλο γιατί κουνάω έντονα τα χέρια κ τα πόδια μου. τον φου τον βαράω κ επίτηδες. κ καθώς αδειάζω, δημιουργείται κενός χώρος. άπειρος κενός χώρος

το 'χω ρίξει στη φωτογραφία, πολύ όμως. τώρα μου τελείωσαν τα λεφτά κ δεν έχω για ν' αγοράσω φιλμάκια, οπότε αρχίσω κ εκτυπώνω τα παλιά μου, τ' ασπρόμαυρα. εγώ πριν πάω στη σχολή, είχα το ασπρόμαυρο λίγο από μακρυά επειδή είναι λιγάκι δήθεν κ δραματικό κ ότι και να τραβηχτεί σε ασπρόμαυρο αναγάγεται σε τέχνη. όμως έπρεπε να μάθουμε να εμφανίζουμε κ να εκτυπώνουμε σε ασπρόμαυρο, οπότε το συνήθησα κάπως κ μου άρεσε. εδώ κ λίγο καιρό βρήκα πάλι την αγάπη μου την έγχρωμη κ χαίρομαι πολύ, αλλά το θέμα είναι πως δε μπορώ να τα εμφανίσω στο θάλαμο κι έχω ξεπαραδιαστεί να δίνω στον Κάπαφωτ. επίσης βρωμοκοπάω χημικά (απ' τα ασπρόμαυρα είπαμε), έχω κ ένα πρόβλημα στο αίμα μου κ δεν κάνει να τα μυρίζω, θα με βρουν λιπόθυμο σε κανά πάγκο κάποια μέρα

ένιγουέις, ετοιμαστείτε για πολλά μουσικά ποστς κ τέτοια. θα περάσει

(ειδικά η δεύτερη παράγραφος δε βγάζει κ πολύ νόημα, κ γενικά θα μπορούσε να μην έχει γραφτεί κ καθόλου, ποιόν αφορά δεν ξέρω)

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

marina and the diamonds - hollywood



μαλλί φουσκωτό μαύρο κατάπυκνο με φύτρες που φτάνουν ως το φρύδι, όμορφες ελίτσες στο λαιμό, μάτια σκατί σκούρο, όνομα οικείο ίσως εμπεριέχει υπονοούμενο, κυρίως όμως το θέμα του τραγουδιού, ελάτε όλοι εμείς οι ψαγμένοι να κοροιδέψουμε τ' αμερικανάκια, όλα σου θυμίζουν κάτι κ σωστά, η κοπελιά είναι ελληνίδα απ' την ουαλία. Marina Diamandis, σου αφιερώνω το πρώτο ποστάκι του 2010, μη με απογοητεύσεις παρακαλώ, πάρε αμπάριζα τα τσαρτσ, πουτάνα όλα!

(όποιος καταφέρει να μετρήσει όλα τα κόμματα του ποστ, κερδίζει ματζούνι)

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP