ο εφιάλτης του Δαρβίνου

θυμήθηκα που ήμουν στο κέντρο βράδι, και ήταν μια παρέα που πετούσε στο δρόμο διαφημιστικά flyers ενός πάρτι της ΔΑΠ. στο club Hotel νομίζω. ψιλοέβρεχε, οπότε όχι μόνο βρώμιζαν την πόλη, αλλά δεν θα τα έβλεπε και κανείς αφού σε λίγη ώρα θα γίνονταν λάσπη. "ρε παιδιά μη τα πετάτε κάτω, βρωμίζετε την πόλη" τους είπα, για να απαντήσουν χαζογελώντας "μιεμιενιελιαμ" ή κάτι τέτοιο. αν συνέβαινε αυτό τώρα, θα τους απαντούσα κάτι του στιλ "για τα ζώα σαν εσάς, το μιεμιενιελιαμ είναι λέξη", αλλά ήμουν σοκαρισμένος απ' την τόση έλλειψη παιδείας, αρκέστηκα σ' ένα "ε ΔΑΠ δεν είστε;" που δεν πρέπει να το κατάλαβαν. το ειρωνικό είναι ότι αισθάνθηκα άσχημα, με πείραξε το ότι ούτε καν μετέφρασαν αυτό που άκουσαν. κι εδώ ακριβώς έρχεται αυτό το βίντεο που επιβεβαιώνει πως οι ΔΑΠίτες βρίσκονται στον πάτο της εξελικτικής πορείας του ανθρώπινου είδους, ένα σκαλοπάτι πάνω απ' τη μαιμού. πάνω κάτω, δεν θα τα χαλάσουμε



epanechnikov που buzzάρισες το βιντεάκι, ευχαριστούμε