η kate nash είναι μια εικοσάχρονη μπουλούκα απ΄ την αγγλία που με το πρώτο άλμπουμ της made of bricks, έγινε must στο UK! τα τραγουδάκια της είναι λίγο κοριτσίστικα, εμένα μου άρεσαν πολύ 2 από αυτά που άκουσα. nicest thing κ foundations (όμορφο χρωματιστό βιντεάκι).
το nicest thing που έχω αναρτήσει δεν είναι το επίσημο βίντεο, αλλά ένα animation που βρήκα στο youtube, made by musicANDmuffins . πολύ γλυκούλι (κολήσαμε)!
η mafalda ή αλλιώς κορούλι, ετοίμασε ένα γαμάτο παιχνιδάκι! πρέπει λέει να εξομολογηθώ 5 μη political correct αιτίες γκρίνιας μου. του τύπου "προφανώς ο άνθρωπος δεν έχει με τι να ασχοληθεί". μπόλικες!
1: παιδάκια θα-μου-δώσεις-ένα-ευρώ;
καταλαβαίνω πως δεν φταίνε αυτά. ο τρόπος διαπαιδαγώγησης, η συνθήκες διαβίωσης, η φτώχια, οι πανάθλιοι γονείς κ συγγενείς τους θα έπρεπε να απολαμβάνουν την οργή μου. μπορεί να είμαι υπερβολικός, όμως αν κάποιο μαλακιστήρι τολμήσει να αρπάξει ΠΑΛΙ τα πράγματα μου μέχρι να του δώσω λεφτά, να με ξαναπεί μαλάκα, τσιφούτη, ή "στο διάλο", ή να με χτυπήσει επειδή δεν του έδωσα λεφτά, ΘΑ ΓΙΝΩ HULK!
2: καθαριστές τζαμιών αυτοκινήτων στα φανάρια.
καθόλου δεν θα σχολιάσω το ότι οι περισσότεροι είναι κάτι γομάρια μέχρι κει πάνω, που αντί να βρουν μια κανονική δουλεια πιάνουν το scotch brite κ όποιον πάρει ο χάρος. οκ, θέλεις να βγάλεις κ εσύ λεφτά. γιατί πρέπει εγώ, με το φρεσκοπλυμένο(λέμε τώρα) αμάξι να σου τα δώσω, έτσι για την ψυχή της μάνας μου; κ να δεχτώ ότι είναι κουφοί κ δεν ακούν τα "όχι φίλε, δεν θέλω.'οχι.ΌΧΙ ΦΙΛΕ ΟΧΙ ΟΧΙ!" να δεχτώ κ ότι είναι τυφλοί; δεν βλέπουν τις αγωνιώδεις χειρονομίες μου; γιατί μου γαμάς το τζάμι; τι κακία σ' εχει πιάσει ε; να βγώ απ' το αμάξι να σε δείρω, να φάω κ ξύλο από πάνω;
3: ψώνια με φίλους.
ναι ξέρω.. είμαι κάπως εγωιστής. δεν θέλω να συνοδεύω τους φίλους μου στα ψώνια τους, ενώ έχω αγγαρέψει άπειρες φορές αυτούς να έρθουν. όμως. εγώ όταν θα πάω για ψώνια, θα μπω στο μαγαζί, θα δω, θα πάρω. ή δεν θα πάρω. απλά! μάξιμουμ χρόνος δηλαδή ένα τέταρτο με το ζόρι. όλοι οι άλλοι όταν θα πάνε για ψώνια, θα μπουν σε όλα τα μαγαζιά, σε όλες τις πτέρυγες ανδρικά-γυναικεία-"να δοκιμάσω κ τα παιδικά;", "θα μου το δώσετε σε 2νουμερα μεγαλύτερο κ δύο νούμερα μικρότερο;", "να δοκιμάσω κ ένα άλλο στιλ;", δε μου αρέσει τίποτα, θα φέρετε κ τα προπέρσινα στοκ σας αν κ δεν το βλέπω;", "Θοδωρή γιατί εκνευρίζεσαι; δοκίμασε κ εσύ τίποτα!". στο τέλος αγοράζω κάτι κ φεύγουμε. πιστεύω δεν χρειάζεται άλλη ανάλυση ναι;
4: χαρούμενοι άνθρωποι το πρωί.
δεν υπάρχει δικαιολογία. απλά όταν είμαι αγουροξυπνημένος, πηγαίνω παραπατώντας στην κουζίνα του γραφείου να φτιάξω τον ριμαδοκαφέ κ πετάγεται η άλλη κ μου τσιμπάει το μάγουλο κ λέει κάτι σε "Ρίκο-Ρίκο-Θοδωρίκο, γιατί τέτοια μούτρα; πάλι το ξενυχτήσαμε εχθές εεε;;;" θέλω να τη χαστουκίσω.
5: γούντι άλλεν.
μη βρίζετε, έτσι είναι το παιχνίδι, μη political correct γκρίνια! κ μισώ γούντι άλλεν. μέτριος σκηνοθέτης, κακός ηθοποιός, μου τη σπάει αφάνταστα που πετυχαίνω συνέχεια την φάτσα του. ο άνθρωπος αυτός είτε σκηνοθετεί, είτε δίνει συνεντεύξεις, είτε "παίζει", είτε περπατάει στο κόκκινο χαλί, είτε δίνει συναυλίες παίζοντας το όργανο του(ναι υπάρχει υπονοούμενο), έχει μονάχα μία φάτσα. είμαι διανοούμενος κ είμαι στον κόσμο μου. πώς ελεγε ο πλάτωνας για τους φιλοσόφους κ τα νησιά των μακάρων; ε αυτό. νεύρα, νεύρα με τον γούντι άλλεν!
ουφ, τα είπα κ ξεθύμανα!μαφαλντούλα ευχαριστώ πολύ, σήμερα ειδικά το χρειαζόμουν λίγο χώσιμο! σειρά τώρα έχει η καλή μας γιαγιάκα, η κυρα-λίτσα , η οποία έχει πάρει ειδίκευση στην γκρίνια! μάκια!
Σκηνή 1η: χαρούμενο σαββατοκύριακο.
(στο σπίτι των γονέων)
ΜΑΜΑ: Ντόντο, το σάββατο είναι τα εξάμηνα του παππού κ το απόγευμα έχουμε να πάμε στα μνήματα.
ΕΓΩ: κ εγώ;
ΜΑΜΑ: κ εσύ, η γιαγιά έχει σπάσει τα τηλέφωνα απ' την προηγούμενη βδομάδα. κ το πρωί θα πάμε στην άλλη τη γιαγιά σου, να καθαρίσουμε το μνήμα.
ΕΓΩ: έχει κ αυτή εξάμηνα;
ΜΑΜΑ: έχει βρώμικο μνήμα.
Σκηνή 2η: το νεκροσάββατο.
(περπατώντας στο νεκροταφείο, οι συγγενείς στο βάθος)
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΛΗ: ευτυχώς παρακοιμήθηκα το πρωί κ έχασα "γιαγιά". θέλω καφέ. ουάου, ποιός πεθαίνει στα 101; ωχ τελευταίοι ήρθαμε, μας κοιτάζουν όλοι. να ρωτήσω, ή ξεφτιλίζω τη στιγμή;
ΕΓΩ(ρωτάω): μπάμπά, πού τον ήξερε ο παππούς τον βασιλιά;
ΜΠΑΜΠΑΣ: σκάσε.
(παύση)
ΜΠΑΜΠΑΣ: δεν είναι ο βασιλιάς, ο θείος ο Μάκης είναι.
Σκηνή 3η: ο αγιασμός (κάπως αλλιώς το λένε, δεν θυμάμαι).
(πάνω απ' τον τάφο, γέλια, χαμός)
ΑΝΑΚΑΤΕΣ ΦΩΝΕΣ ΘΕΙΑΔΩΝ: ο ταξιτζής μας έκανε 3κύκλους πριν έρθει/ ωραίο φόρεμα μαιρούλα, τώρα που αδυνάτησες σου πάει/ τί φέραμε τόσες γλάστρες αφού θα τις κλέψουν/ καλέ πώς γέρασε έτσι η νατάσα;/ φτου φτου κούκλος είναι στη φωτογραφία..
(πλησιάζει ο παπάς)
ΧΟΡΩΔΙΑΚΑ: αχ αδερφούλη μου σε χάσαμε/ παέι το στήριγμα μας/ που ήσουν η αδυναμία μας/ πάει πάει πάει πάει...!
Σκηνή 4η: ο καφές.
(στο σαλόνι της γιαγιάς. εγώ, 4γιαγιάδες, 2 παππούδες. τρέμουν, ένας πίνει ελληνικό με καλαμάκι. έχω φάει τα μισά σοκολατάκια)
ΘΕΙΑ1 (με καλοσυνάτο χαμόγελο): ένα-ένα τα σοκολατάκια βρε αγόρι μου, θα σκάσεις...
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΛΗ: να της πω ότι ζηλεύει; μήπως είμαι πολύ μόσχος;
ΓΙΑΓΙΑ: άσε το παιδί να φάει όσα θέλει..
ΘΕΙΑ2 (με καλωσυνάτο χαμόγελο): δίκιο έχει, δεν το βλέπεις πώς έχει γίνει, σαν τον άγιο ονούφριο;
(παίρνω το μπολάκι)
ΘΕΙΟΣ1: ο αναστάσης τι κάνει;
ΘΕΙΑ2(το βλέμα στο μπολάκι): πολύ καλά, σπουδάζει δάσος.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΛΗ: ?
ΕΓΩ: δασολόγος;
ΘΕΙΑ2(το βλέμα στο μπολάκι): α, μπράβο, δασολόγος!
ΘΕΙΑ3: άντε τώρα να βρείς κ μια κοπεεέλα, να συμμαζευτείς...
ΘΕΙΑ1: ε τώρα δεν θέλει μία, πολλές θέλει
ΘΕΙΑ3: ας διαλέξει την καλύτερη!
ΘΕΙΟΣ2: λεφτά να έχει λεφτά!
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΛΗ: να ρωτήσω, ή είμαι πολύ έλεος;
ΕΓΩ(ρωτάω): γιαγιά έχει μήπως κ άλλα σοκολατάκια;
ΓΙΑΓΙΑ: δεν έχει άλλα, να σου βάλω λίγα κόλιβα; να συγχωρέσεις τον παππού;
ΘΕΙΑΔΕΣ ΧΟΡΩΔΙΑΚΑ: να τον συγχωρέσεις, να τον συγχωρέσεις!
Σκηνή 5η: στο αυτοκίνητο.
ΜΑΜΑ: καλά δεν ήτανε; είχε νταβαντούρι!
ΜΠΑΜΠΑΣ: έγω δε μπήκα στο σαλόνι, ήμουν στην κουζίνα κ έτρωγα σοκολατάκια.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΛΗ: μπαμπά σ' αγαπάω!
(από το blog του αγαπητού μου zlatko)
Για τα 2 παιδιά στην Ορεστιάδα όλοι θα ακούσατε. Ρίξτε μια ματιά στην είδηση και στο Δελτίου Τύπου του συλλόγου «Το Χαμόγελου του Παιδιού». Όλοι θα θυμάστε και τον Άλεξ της Βέροιας, πριν 2 χρόνια, υπόθεση που παραμένει ανοιχτή μέχρι και σήμερα. Περιπτώσεις και οι δύο, μαζί με δεκάδες άλλες που δεν έχουν πάρει δημοσιότητα ή δεν τις ξέρουμε, που ο κόσμος βιώνει σοκαρισμένος. Η εξαφάνιση ενός παιδιού δεν είναι κάτι που μας αφήνει αδιάφορους.
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Δυο πολύ απλά πράγματα. Ένα είναι το να κατανοήσουμε πως ένα παιδί δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, ούτε ανήκει απόλυτα στη δικαιοδοσία των δικών του και άρα σπεύδουμε άμεσα όταν κάποιο ζητάει βοήθεια, δεν το αφήνουμε να περάσει "αφού θα το ακούσουν/βοηθήσουν/σωπάσουν(!) οι δικοί του".
Δεύτερο είναι το Amber Alert. Δηλαδή το Εθνικό Συντονιστικό Πρόγραμμα έγκαιρης και έγκυρης ειδοποίησης των πολιτών σε περιστατικά εξαφάνισης/απαγωγής ανηλίκων. Σ' αυτό μπορούμε να συμμετέχουμε με απλά sms μηνύματα στο κινητό. Δείτε εδώ τις πληροφορίες για το πως μπορείτε κι εσείς να εγγραφείτε στην υπηρεσία. Εγώ ήδη το έκανα...
(Όποιος θέλει, αναπαράγει το post αυτό στο δικό του blog. Θα ήταν καλό ο κόσμος να ενημερωθεί για το Amber Alert.)
Ένα ωραίο μεσημεράκι του Ιούνη κάπου στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, ένα ανδρόγυνο με τον ανηψιό τους πηγαίνουν τα πρόβατα τους να βοσκήσουν. Ξαφνικά, πετάγονται απ' το πουθενά 4 Ισραηλινοί και τους χτυπούν άγρια με αποτέλεσμα να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο για αρκετές μέρες, με βαριά τραύματα. Ευτυχώς όμως, η θεία είχε προλάβει να τραβήξει με την κάμερα της όλο το σκηνικό, με αποτέλεσμα το υλικό αυτό να δημοσιευτεί κ οι τρομοκράτες να συλληφθούν.
Φαντάζομαι πως σας έρχονται δύο ερωτήσεις:
1ον, πώς κ έπαθε κρίση δικαιοσύνης το Ισραήλ κ συνέλλαβε τους άντρες; Ρητορική η ερώτηση, όλοι μπορούμε να μαντέψουμε την τιμωρία τους, πριν καν γίνει η δίκη. 10 μπατσάκια στα πισινά κ 100 φορές αντιγραφή "δεν θα ξαναχτυπήσω βρωμερούς μουσουλμάνους"
Η δεύτερη ερώτηση που έρχεται αυθόρμητα είναι: πού στο διάολο τη βρήκε η γριά η τσομπάναινα την κάμερα μεσ' στα λαγκάδια;
Η B'Tselem είναι μία ισραηλινή μη κυβερνητική (εννοείται) οργανωση που σαν στόχο έχει την ενημέρωση των Ισραηλινών πολιτών για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις κυβερνήσεις τους.
Ιδρύθηκε το 1989 από δικηγόρους, ακαδημαικούς, βουλευτές κ ακτιβιστές (στο σύνολο 6) κ σήμερα απασχολεί εκατοντάδες εθελοντές οργανώνοντας διαδηλώσεις, δημοσιεύοντας άρθρα, εκδίδοντας μελέτες.
Φυσικά τίποτα δεν τους χαρίστηκε. έχουν αναφερθεί πολλές συλλήψεις κ ξυλοδαρμοί μελών της, με σκοπό την παρεμπόδιση του έργου της.
Το νεότερο πρόγραμμα τους λέγεται Shoot Back project. μοιράζουν κάμερες σε Παλαιστίνιους κ αυτοί καταγράφουν την όποια παραβίαση των δικαιωμάτων τους. κατόπιν, τα video δημοσιοποιούνται απο την οργάνωση, όπως ακριβώς έγινε κ στην ιστοριούλα που περιέγραψα στην αρχή.
υγ: πληροφορίες που θέλουν ελληνικές μη κυβερνητικές οργανώσεις να μοιράζουν κάμερες στους πολίτες έξω από δημόσιες υπηρεσίες, ελέγχονται ως ανακριβείς...
το βιντεάκι:
Η κοπελίτσα με τα μεγάλα σκουλαρίκια έρχεται απ΄τη Φιλαδέλφια κ θέλει να τη φωνάζουμε Santogold. ούτε που θυμάμαι πού πρωτάκουσα το Creator που είναι το πρώτο singlακι του άλμπουμ της κ με ενθουσίασε. είναι μια μίξη ποπ, ηλεκτρονικής κ κάπου μέσα διακρίνεις κάτι αφρικανικά νταούλια κ έτσι! πολύ ωραίο δηλαδή, κατεβάστε το.
το video που ανέβασα είναι το επόμενο single της, L.E.S. Artistes (έψαξα να βρω τι σημαίνει το L.E.S. μα δεν τα κατάφερα), που εκτός από γαμάτο τραγούδι έχει κ ένα απ'τα πιο δυνατά video-clips που έχω δει (κ σίγουρα το ομορφότερο άλογο!) .
γιατί η σπιτονοικοκυρά του ΚΘΒΕ ετοιμάζεται να του κάνει έξωση! έχει λέει να πληρώσει τα νοίκια ενάμισι χρόνου για τη Μονή Λαζαριστών, κ αν συνεχιστεί η κατάσταση, "επιφυλασσόμαστε για τη στάση μας στην έναρξη της νέας καλλιτεχνικής περιόδου"!!!
ποιά είναι η σπιτονοικοκυρά; ο Ψωμιάδης! τη δήλωση αυτή έκανε (μαζί με πολλές άλλες φυσικά), στη επίσημη συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση του προγράμματος του Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών! τον φαντάζομαι με ρόλει στα μαλλιά, ποδιά κ σκούπα στο χέρι να φωνάζει για τα νοίκια!
είμαστε όλοι μαζί σου κύριε Ψωμιάδη. τι ψυχή έχει ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά στέκια της πόλης μπροστά στα 350000ευρώ;
να πω κιόλας, πως από τον νοέμβρη, αυτό είναι το πρώτο μου σάββατο που ξύπνησα χωρίς να βάλω το κινητό να χτυπήσει, χουζούρεψα, τεντώθηκα, διάβασα λίγο απ' το βιβλίο μου κ σηκώθηκα να φτιάξω καφέ κ να παίξω με τον υπολογιστή. είναι η πιο ωραία μέρα!
καλό καλοκαίρι!
λοιπόν, αυτή τη γυναίκα δεν τη συμπάθησα ποτέ. κρυόκωλη, υπολογίστρια, συντηρητική. ο καθένας μπορούσε να καταλάβει πως ο στόχος της είναι ένας: η δύναμη. αυτό το σπαστικό βλέμμα της όταν χαιρετούσε τον κόσμο, το υποκριτικό της γέλιο, μπλιαχ!
δεν ήταν έκπληξη πως θα 'ναι υποψήφια. έκπληξη ήταν πως κάποιοι άλλοι που ούτε το όνομα τους ξέραμε θα αγωνιστούν (ένας-δυο με αξιώσεις κ καλά) απέναντι της για το χρίσμα.
ο υποψήφιος που υποστήρηξα από την αρχή ήταν ο John Edwards. όταν αποσύρθηκε πρόσεξα καλύτερα κ φυσικά ενθουσιάστηκα με τον Barack Obama. σε κάποια φάση άρχισε να παίρνει τα πάνω του, κέρδιζε τη μία πολιτεία μετά την άλλη, οι υπερ-εκλέκτορες του έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης, ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος εξαπέλυε τα πυρά του προς αυτόν, όλοι καταλάβαιναν πως αυτός θα είναι ο νικητής.
όλοι; όχι! μια οικογένεια ανυπόταχτων αμερικανών αντιστέκεται ακόμη κ θα αντιστέκεται για πάντα στο αυτονόητο. the Clintons! το άσχημο είναι πως μαζί της είχε τουλάχιστον στην αρχή όλο το πολιτικό κατεστημένο. κ το χρησιμοποίησε ομολογώ πολύ έντεχνα.
η κυρία αυτή μέσα σε λίγους μήνες κατάφερε με την υπερφιλοδοξία της να διασπάσει τους ψηφοφόρους, να ρίξει τη δημοτικότητα του Obama κ των Δημοκρατικών, να δώσει πόντους στους αντιπάλους. έριξε στα βάραθρα το όποιο πολιτικό επίπεδο που μπορεί να υπάρχει μέσα από αναρίθμητες κατινιές κ κακίες, γελοιότητες κ ψέματα του τύπου " στη Βοσνία τρέχαμε να ξεφύγουμε απ' τον Τερμινέιτορ".
καταλαβαίνω... έξι μήνες πριν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν κατά 100000% πως του χρόνου θα 'σαι πρόεδρος. όμως τα πράγματα αλλάζουν καλή μου, δεν το βλέπεις; είσαι εκτός. γιατί δεν το δέχεσαι; για το κόμμα σου πρόκειται κ το μέλλον της πατρίδας σου. πώς το λέτε εσείς στο αμέρικα, team spirit mori! lisakses pia!
τέλοσπάντων, μαθαίνω ότι είναι ζήτημα λίγων ωρών να αποσυρθεί, ελπίζω σε μια νίκη του Obama κ εύχομαι να μην με απογοητεύσει (πολύ) .
κ τέλος μία κακία, μία μόνο γιατί είμαι κ καλός. όταν ο Bill έλεγε " i 've never had sexual relations with that woman" ποιά εννοούσε;
edit: έφυγε!
πραγματοποιήθηκε τελικά ο πρώτος ομοφυλοφιλικός γάμος στην Ελλάδα. Στο καπάκι έγινε κ ο δεύτερος! τα παιδιά τα πάντρεψε ο δήμαρχος Τήλου Τάσος Αλιφέρης, την ίδια ώρα που ο εισαγγελέας Αρείου Πάγου έτρωγε τα λισακά του.
τι θα γίνει τώρα; φυσικά σύσωμη η ηγεσία του τόπου θα κυρήξει τους γάμους παράνομους, τα ζευγάρια μαζί με τις ομοφυλοφιλικές κοινότητες θα απευθυνθούν στο Ευρωπαικό δικαστήριο απ' όπου φυσικά θα δικαιωθούν πανηγυρικά, κ οι γάμοι θα συνεχιστούν σε ένα ημινόμιμο-ημιπαράνομο καθεστώς.
προσωπική μου άποψη, ο γάμος αυτός δεν έπρεπε να γίνει. οι ομοφυλόφιλοι πάλευαν τόσα χρόνια για αναγνώριση των δικαιωμάτων τους κ τώρα βολεύονται μέσα από ένα παραθυράκι του νόμου; αυτό ήθελαν; αναγνώριση ανθρωπίνων δικαιωμάτων απο την πίσω πόρτα;
μόλις επέστρεψα από το σπίτι της φίλης-συμφοιτήτριας Γιώτας..
μετά από τόσους μήνες φυτοζωίας, περιμένω το τέλος των εξετάσεων να ανασάνω κ να μην ξανανοίξω βιβλίο στη ζωή μου (εκτός από τα χρήσιμα!) κ ξαφνικά ντριν! το τηλέφωνο (δεν κάνει έτσι το τηλέφωνο εδώ κ κάτι δεκαετίες αλλά λέμε τώρα)!
- ΑΑΑΑΑΑαααααααααχ! καλέ μου φίλε, ο καθηγητής μου είπε να του παρουσιάσω μεθαύριο την πτυχιακή κ δεν έχω ετοιμάσει τίποτα!
-τίποτα;
-ΤΙΠΟΤΑ!
σκατά λοιπόν. 2μέρες τώρα διαβάζω, γράφω, ετοιμάζω powerpoint, περιλήψεις, συμπεράσματα, εισαγωγές, φτάνει. τουλάχιστον το θέμα ήταν ενδιαφέρον: Η Παγκόσμια Τράπεζα κ οι αναπτυσσόμενες χώρες. καλά το τι κομπίνα παίζει δε μπορώ να το περιγράψω! ΠΤ κ ΔΝΤ τους κατακλέβουν μπροστά στα μούτρα τους εκβιαστικά! Νταβατζιλίκι που λέμε!
Θυμήστε μου μια μέρα να κάνω ένα post κ για αυτό, το ξέρω πως καίγεστε να μάθετε...
Το όνομα του blog μου το εμπνεύστηκα (δηλ ξεπατίκωσα) από τα υπέροχα καφροκαρτούνς bunny suicides που είναι ό,τι πιο αστείο έχω δει σε comic . Ο δημιουργός λέγεται Andy Riley κ πρέπει να είναι πολύ γαμάτος. Τώρα αν τελικά κατάφερα με το πρώτο μου post, να σας δώσω να καταλάβετε τη σχέση του τίτλου με το blog... μακάρι! Δεν θα το παιδέψω άλλο: μου άρεσε ο τίτλος.
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
© Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP
