Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

ΝΟΡΓΟΥΕΪ ΜΠΕΪΜΠΙ (τελευταίο)!

(βόρειο σέλας)

αύγουστος, ψιλοαργά το βράδι, μπέργκεν. τέσσερα κουνελάκια περπατάνε στο δρόμο, όταν ξαφνικά πετάγεται το ένα κ φωνάζει "ΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΣΕΛΑΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑ!". όντως, πράσινοι ιριδισμοί έρχονται απ΄το βουνο κ σκορπίζονται στον ουρανό από πάνω τους. τα κουνελάκια τρελαίνονται κ αρχίζουν να χοροπηδάνε, "ΠΩΠΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!" κ τέτοια. τρέχουν σε μια κοπελίτσα που περνάει από κει:

ΚΟΥΝΕΛΟΣ: κσκιούζ μι, ιζ δισ δε ΡΕ ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ ΣΤ' ΑΓΓΛΙΚΑ; γιου νόου δισ λάιτ?"
ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ(σαστισμένη): in english?
ΚΟΥΝΕΛΟΣ: εεεεε ιζ δισ δε σάουθεεεεενόρθ σελας?
ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ(μάλλον τρομαγμένη): oh, i don't know really...

δεν ξέρω αν κατάλαβε τι την ρώτησα, φανταστείτε να ήσασταν εκείνη, μια κοπελίτσα που έβγαινε να πάει για ποτάκι, με το μπλουζάκι της στη μέση (μήπως βγάλει ψύχρα) κ να βλέπατε ξάφνου κάτι κατίμαυρα κοντοστούπικα, ντυμένα με μπουφάν κ γάντια κ σκουφάκια να χοροπηδάνε, κ μάλιστα να ερχόταν αυτό με τις κοτσίδες στο σκούφο κ να σου έλεγε αλαμπουρνέζικα.. ένιγουει.
φυσικά δεν χρειαστήκαμε κ δεύτερη γνώμη, ήταν το βόρειο σέλας!
μέχρι που είδαμε τους προβολείς απ' την άλλη πλευρά του βουνού καθώς γυρνούσαμε στο κάμπινγκ.

ούτε τώρα το είδα. νομίζω βγαίνει ανοιξιάτικους κ καλοκαιρινούς μήνες, αλλα ήμουν πιο βόρεια κ είχα μιαν ελπίδα. φαντάζομαι πως πρέπει να ανέβω ακόμη πιο πάνω, στον αρκτικό κύκλο για να το δω. πάντως ναι. λέει.


θα μπορούσα να κάνω άλλα τόσα ποστ για τη νορβηγία, αλλά αυτή τη στιγμή με απασχολεί μια άλλη χώρα προς το νότο.

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

ΝΟΡΓΟΥΕΪ ΜΠΕΪΜΠΙ 4!

(δε πίπολ)


ποιός κομπλεξάρας ελληναράς έχει βγάλει τη βρώμα για τους σκανδιναβούς; που να του κρυώνει ο κώλος στον αιώνα τον άπαντα. οι νορβηγοί είναι χαζοχαρούμενοι, ήσυχοι (μέχρι να μεθύσουν), ομιλητικότατοι, εξυπηρετικοί, ευγενικοί, κ διάφορα άλλα που δεν έχουμε στο ελλάντα. μικρό παράδειγμα: είμαστε στο αεροδρόμιο. πολύ πρωί, όλοι βαριεστημένοι, μη σας πώ για τους υπαλλήλους. δίνω την ταυτότητα στην κοπέλα του γκισέ. ξαφνικά τεράααστιο χαμόγελο! "ααα! ελλάδα, έχω έρθει 3 φορές, έχω πάει εκεί, εκεί, εκεί, εκεί...κτλ κτλ" αλήθεια πείτε, θα το κανε αυτό ποτέ έλληνας υπάλληλος οπουδήποτε; κ άλλο παράδειγμα: γυρνώντας απ' το χωριό στο όσλο, ξεχνάω (ανεξήγητο) το κινητό μου στο λεωφορείο. το θυμήθηκα αρκετή ώρα μετά, το λεωφορείο είχε φύγει, βρίσκουμε ένα κύριο κ του το λέμε. με ύφος "οκ, χαλαρά, δεν έγινε κ τίποτα", παίρνει τον οδηγό τηλέφωνο. "θα πρέπει να περιμένετε λίγο, γιατί είναι ήδη 2χιλιόμετρα μακρυά"! ο άνθρωπός γύρισε πίσω κ μου το 'δωσε, είχα μείνει μαλάκας!

επίσης είναι ψηλοί. αυτό δεν είναι ιδιαίτερα καλό για μένα, γιατί με πιάνει αυτό το κόμπλεξ που έχει κ ο σαρκοζί κ περπατάω στις μύτες. πολύ ύψος ρε παιδί! αυτό το μεγαλόσωμο βέβαια στους άντρες είναι ωραίο, αλλά για τις γυναίκες νταξ. οπότε να καταρρίψω κ τον άλλο μύθο, ότι οι γυναίκες είναι πωπώωω κ έτσι. γενικά οι ελληνίδες είναι ποοοολύ ωραιότερες.

η παιδεία τους τωρα, είναι εντελώς διαφορετική απ' των ελλήνων. οι άνθρωποι μορφώνονται, βγαίνουν να ζήσουν στο εξωτερικό, "εκπαιδεύονται" στην οικολογική συνείδηση. στο χωριό που μέναμε (κ όταν λέω χωριό, εννοώ πολύ χωριό), ήταν μια γιαγιά γύρω στα 70 (έχουμε γίνει κ φίλοι στο facebook) , που μας εξηγούσε τη σημασία του να πλένεις το χάρτινο κουτί του γάλακτος πρωτού το βάλεις στον κάδο της ανακύκλωσης.

μη με παρεξηγήσετε, δεν λέω πως εμείς οι έλληνες είμαστε για τα μπάζα, αλλά σε ορισμένα θέματα είμαστε για τα μπάζα ρε πούστη μου!

ΝΟΡΓΟΥΕΪ ΜΠΕΪΜΠΙ 3!

(η φύση)

το δυνατό σημείο.

βουνά ψηλά κ χιονισμένα κ άγρια. σοκ κ δέος! να θυμάστε πως όποια μοιάζουν με Τρολ, είναι. απλά κοιμήθηκαν στον ήλιο κ πέτρωσαν. κ μάλλον δεν θέλουμε να τα ενοχλήσουμε σωστά;

δάση τρελά! πανύψηλα δέντρα (θα βρείτε κ το bjork, το δέντρο του οποίου το όνομα έχει πάρει αυτή η ισλανδή καραθεά). λοιπόν, πας να μπεις στο δάσος ναι; α, να σημειώσω πως δάσος υπάρχει παντού. δηλαδή εκεί που που κάθεσαι στην πίσω αυλή του σπιτιού σου στα περίχωρα της πόλης, παίζει να δεις τον τάρανδο να τρώει τη γλάστρα της γειτόνισσας. έλεγα πως πας να μπεις στο δάσος. μπαίνεις. στο ένα μέτρο σκοτεινιάζει. στα 3, αρχίζεις να βλέπεις άντε σε άλλη τόση απόσταση. η πυκνότητα των δέντρων, είναι τεράαστια! όπως λέει κ η φίλη μου η μπέκα, "properly woods", όχι σαν τα δικά μας τα φλώρικα.

κ φυσικά τα φιόρδ. τεράστιες χαραγματιές της θάλασσας που φτάνουν μέχρι τα βάθη της στεριάς. έγιναν απ' τους παγετώνες κ είναι ένα γαμηστερότατο θέαμα. να πάτε στο Geiranger, λένε πως είναι το πιο εντυπωσιακό (εγώ δεν έχω πάει ακόμα).

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

ΝΟΡΓΟΥΕΪ ΜΠΕΪΜΠΙ 2!

(μνημεία κ χτήρια)

έχουν κάποια μεσαιωνικά κάστρα, μη χάσετε το Akersus στο όσλο κ τον πύργο Ρόζενγκρατζ(?) στο Μπέργκεν (ε, σε αυτές τις πόλεις έχω πάει μόνο!). έχουν κ κάτι ωραία ξύλινα σπιτάκια κόκκινα, κίτρινα, μπλε, πράσινα, μερικά είναι κ αρκετά παλιά μάλιστα, όπως αυτή η γειτονιά στο λιμάνι του Μπέργκεν.


να δείτε τις ωραίες ξύλινες εκκλησίες, την εθνική πινακοθήκη στο όσλο όπου θα δείτε την "κραυγή" που δεν την εκτιμούσα κ πολύ, αλλά από κοντά είναι εξαιρετικά γαμάτη (έχει κ el greco). να πάτε κ στο μουσείο όπου φυλάσονται κάτι πλοία των βίκινγκς πολύ ενυπωσιακά. κ στι μουσείο φυσικής ιστορίας στον βοτανικό κήπο του όσλο. κ στον βοτανικό να πάτε αν είναι καλοκαίρι. να πάτε κ στο βιβλιοπωλείο Tronsmo του όσλο, ένα απ' τα καλύτερα του κόσμου! ξέχασα κ το vigeland park, στο όσλο πάλι. ανατριχιαστικό..!

ΝΟΡΓΟΥΕΪ ΜΠΕΪΜΠΙ !

(επιθετικό καμ μπακ)

κουνελάκια μου με λείψατε!

επειδή εκτός από γαμάτος κ κουλτουριάρης κ γλυκούλης είμαι κ κοσμοπολίτης κ έχω πάει ήδη 2 φορές στη νορβηγία που είναι κ γαμώ τις ευρώπες κ πλέον με περνάνε για νορβηγό (κυρίως λόγω παρουσιαστικού), κ επειδή αισθάνομαι μεγάλη την ευθύνη για την πάρτη σας μικρά μου βλαχάκια, θα σας πω 2 λόγια, όταν πάτε να είστε προετοιμασμένοι

έχουμε κ λέμε:


ΝΟΡΒΗΓΙΑ: ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΒΑΛΚΑΝΙΟΥΣ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ

(σύντομη ιστορία)
πολύ σύντομη όμως. εμφανίστηκαν στον χάρτη κάπου προς το 900μΧ, ως οι φοβεροί κ τρομεροί βίκινγκς κ κλάσε μου μια μάντρα. βαρβατίλα, αίμα, μουστάκια, κέρατα, πολύ φοβιστικοί. οι μυθολογία τους είναι πολύ ενδιαφέρουσα, με αρκετά κοινά με τη δικιά μας.
το 1397 ενώθηκε με τη σουηδία κ τη δανία, κ "κόλλησε" μαζί τους είτε με τη μορφή ένωσης είτε με κατοχή με μορφή ένωσης, μέχρι το 1905. κάπου εκεί, οι νορβηγοί αποφασίζουν να μείνουν μόνοι, διαλέγουν για βασιλιά ένα Δανό πρίγκιπα, κ από 'κει κ πέρα μια χαρά, εκτός μιας μικρής περιόδου κατοχής απ' τους γερμανούς, κ του γεγονότος πως ήταν πάνφτωχοι. κάπου στη δεκαετία του '50 θα ανακαλύψουν το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο κ άλλες μορφές ενέργειας κ θα χεστούν στο τάλιρο. πέρυσι, σύμφωνα με τη eurostat(νομίζω) το όσλο ήταν η καλύτερη πόλη για να ζει κανείς.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

φεύγω ρέεεεεειιιιι!

φεύγω κουνελάκια μου, η μέρα έφτασε! αυτή η βδομάδα πέρασε έρποντας, στα διάλα να πάει. δεν θέλω να σας κάνω να ζηλέψετε, αλλά με τρώει ο κώλος μου να φάω βρίσιμο πάλι. οκ, δεν θα πω τίποτα.

άντε, τα λέμε μετά τα χριστούγεννα! μμμμμμμμμμμμμμματσ!

τα επεισόδια υποκινούνται

ένα αποκαλυπτικό κολάζ σε κάποιο παγκάκι της πανεπιστημιούπολης δίνει τις αποδείξεις που χρειαζόμασταν. μην ψάχνετε άλλο.


τώρα ξέρουμε.


(ευχαριστώ για τη φώτο efou!)

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

"εισβολή" στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ


«Η δράση μας είναι αποτέλεσμα μίας συσσωρευμένης πίεσης που λεηλατεί τις ζωές μας και όχι μόνο μία συγκινησιακή έκρηξη με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από την αστυνομία. Είμαστε μία ακόμη συλλογικότητα, κομμάτι της εξέγερσης που συμβαίνει. Ενάντια στην εξημέρωση από τα ΜΜΕ, προβαίνουμε σε παρέμβαση-παρεμβολή στη ροή του προγράμματος της ΕΡΤ. Θεωρούμε ότι τα ΜΜΕ συστηματικά καλλιεργούν το φόβο. Αντί να ενημερώνουν παραπληροφορούν. Παρουσιάζουν μια πολύμορφη εξέγερση σαν τυφλή εκτόνωση. Εξηγούν την κοινωνική έκρηξη με όρους ποινικούς και όχι πολιτικούς. Αποκρύπτουν επιλεκτικά τα πραγματικά γεγονότα. Προβάλλουν μία εξέγερση σαν ένα ακόμη θέαμα που πρέπει απλά να παρακολουθούμε μέχρι να αρχίσει το επόμενο σήριαλ. Τα ΜΜΕ μετατρέπονται καθημερινά σε μέσα καταστολής της ελεύθερης και δημιουργικής σκέψης.

Να αυτοοργανωθούμε. Καμία αυθεντία δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις στα προβλήματά μας. Χρειάζεται να συναντηθούμε με άλλους ανθρώπους. Να μετατρέψουμε τους δημόσιους χώρους – τους δρόμους, τις πλατείες, τα πάρκα, τις σχολές -σε χώρους αδιαμεσολάβητης έκφρασης. Να βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο για να συνδιαμορφώσουμε τον λόγο και τις δράσεις μας.

Να μην φοβηθούμε, να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να βγούμε από τα σπίτια μας, να συνεχίσουμε να διεκδικούμε, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Καταγγέλλουμε την αστυνομική βία – Αμεση αποφυλάκιση των συλληφθέντων διαδηλωτών. Για την ανθρώπινη χειραφέτηση και την ελευθερία.»

μόλις το είδα στο in.

edit:

παρακαλούμε μην πετάνε τα χαρτιά κάτω

έχω πει πως γουστάρω τρελά τα παιδιά στο γραφείο; οι φώτο είναι απ' τις τουαλέτες, η κακομοίρα κυρία που καθαρίζει έχει να κάνει μ' ένα κάφρο που πετάει έξω τα χαρτιά του, κ είπε να κρεμάσει 2 "ταμπελίτσες"


κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν μια μικρή παρέμβαση. τελικά τις έβγαλε, κρίμα

για την ιστορία, ο κάφρος συμμορφώθηκε.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

εικόνες του δρόμου

πριν καμιά ώρα επέστρεψα απ' την πορεία που διοργάνωσαν τα παιδιά της Κατάληψης Σχολής Θεάτρου. 'ηρθα πολύ κουρασμένος κ μούσκεμα, ξεκινήσαμε απ' την Καμάρα προς δυτικά, Παναγία Φανερωμένη, Νεάπολη, Άνω Πόλη (κοντά στο Τσινάρι), Συκιές, Κάστρα κ κατεβήκαμε πάλι στην Καμάρα.

στο ταξί σκεφτόμουν ποιά είναι η καλύτερη πορεία που έχω πάει, ποια μου άφησε αυτή την αίσθηση του τώρα έκανα κάτι σημαντικό. μέχρι τώρα είχα ψηλότερα αυτή για την ελληνική προεδρία στη Θεσσαλονίκη κ του Πανευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην Αθήνα. η σημερινή όμως είναι σίγουρα δυνατότερη.

οι άνθρωποι στις γειτονιές που πήγαμε, δεν είχαν ξαναδεί πορεία στην περιοχή τους. συμμετείχε λοιπόν. έβγαιναν στα μπαλκόνια ή στο δρόμο, κοιτούσαν, πολλοί χειροκροτούσαν. έπαιρναν το φυλάδιο που τους δίναμε κ το διάβαζαν, προσέξτε, δεν του έριχναν μια ματιά, στέκονταν κ το διάβαζαν!

απίστευτες στιγμές η γιαγιά που βγήκε στο μπαλκόνι μόνη της, με τη ρομπίτσα μες στο κρύο κ χειροκροτούσε, το θυμάμαι κ συγκινούμαι. σκεφτήτε το λίγο: είσαι 150χρονών, μόνος, βλέπεις τηλεόραση κ ετοιμάζεσαι να πας για ύπνο, όταν περνάνε κάτω απ' το σπίτι σου καμιά 700αριά αξύριστοι με κουκούλες κ αγριοφωνάρες. τόσες μέρες τα δελτία σου έχουν δείξει εκατοντάδες πλάνα από παρόμοιους τύπους που καίνε κ ρημάζουν, κ εσύ αντί να κάτσεις να ακολουθήσεις τις συμβουλίτσες του Αυτιά, βγαίνεις στη βροχή κ τους χειροκροτάς.

η άλλη στιγμάρα, μια άλλη γιαγιά (κ αυτή με τη ρομπίτσα της), βγήκε στο μπαλκόνι κρατώντας μια παμπάλαια, κατακόκκινη σημαία του ΚΚΕ. την είχε κρεμάσει στο μπαλκόνι, μας κοιτούσε κ σε κάποια φάση χαιρέτησε. δίπλα κυμάτιζε σε ιστό μια ελληνική σημαία. παρακαλούσα από μέσα μου να μην ακουστεί καμιά καφρίλα κ δεν ακούστηκε.
θυμήθηκα τη γιαγιά μου που μας έλεγε, "δωστε μου, θα ψηφίσω ότι κ εσείς που ξέρετε καλύτερα" κ στο τέλος πάντα κόκκινο το έριχνε. έτσι έχουν μάθει. δεν ξέρουν από πολιτική, δεν ξέρουν από κομματάκια, μέσα στον αγώνα μεγάλωσαν κ αυτός ο αγώνας ήταν είναι κ θα είναι κόκκινος. αυτό που μ' έκανε να ξεχάσω το ξυλόγλυπτο του γκρέμλιν, το ξαναθυμήθηκα με μία μόνο κίνηση μια άγνωστης γιαγιάς. μόνοι μας δεν πάμε πουθενά. τέλος.


τις τελευταίες μέρες όλο δυσάρεστα μου κάνουν εντύπωση, επιτέλους ανάσανα, ευχαριστώ!

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

τώρα τι;



να σχολιάσω;

θα τη βρείτε μαζί με πολλά ενδιαφέροντα ρεπορτάζ στο tvxs.gr.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

κ πολύ λίγα για σήμερα

πώς να χαρακτηρίσεις αυτούς που πυροβολούσαν σήμερα στον αέρα; κ αυτούς που προκάλεσαν στην κηδεία του παιδιού, κ αυτούς που πετούσαν πίσω τις πέτρες στα 15χρονα, κ αυτούς που ρήμαζαν το φάληρο, κ αυτούς που πετούσαν πέτρες στους περαστικούς κ μολότωφ στα μπαλκόνια, κτλ κτλ κτλ κτλ;
την παπαρήγα που βρήκε τη στιγμή να κάνει την ακροδεξιόστροφη προπαγάνδα της;

μια αηδία είστε όλοι, σιχάθηκα πια

λίγα για χθες

η πορεία εχθές ήταν ότι πιο άγριο έχω ζήσει.

προχωρήσαμε στο κέντρο, μέσω τσιμισκή κ εγνατίας φτάσαμε κοντά στο υπουργείο. το πρώτο κτήριο που δέχτηκε επίθεση ήταν το βυζαντινό κέντρο-βιβλιοπωλείο στην εγνατία. γιουχάραμε όλοι, κ σταμάτησαν, μόνο κάτι τζάμια έσπασαν. το μπάχαλο δεν αποφεύχθηκε, ήρθε αμέσως μετά, στην τσιμισκή. είδα βιτρίνες να σπάνε, μαγαζιά κ τράπεζες να παραδίνονται στις φλόγες. η πορεία προχωρούσε στο δρόμο κ οι άλλοι δίπλα, στο πεζοδρόμιο. κατέστρεφαν συνέχεια, κάποιοι άρπαζαν, ένας που περπατούσε δίπλα μου ρωτούσε τους φίλους του: "τη θέλει κανείς τη γραβάτα ή να την κάψω;".
μπάτσοι πουθενά, ούτε ένας.
οταν φτάσαμε στο υπουργείο τους βρήκαμε μπροστά μας, να πετάνε χημικά μέσα στην πορεία, πάνω μας.
ανασυνταχτήκαμε κ γυρίσαμε πίσω, βγήκαμε στην εγνατία, οι άλλοι μας είχαν προσπεράσει. από ένα κάθετο δρόμο είδαμε μπάτσους να έρχονται προς εμάς τρέχοντας, κ εκεί εγώ κ η παρέα μου φύγαμε, δεν αντέχαμε άλλο δακρυγόνο στη μάπα μας.

αυτά είδα εγώ, μακάρι να μπορούσα να μεταφέρω τις εικόνες που έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό μου.

δε μου καίγεται καρφάκι για τα υποκαταστήματα των τραπεζών, τα διάφορα zara, τα μαγαζιά του βιλδιρίδη, ειλικρινά. κάποτε θα συνέβαινε. όσο άσχημο κ αν ακούγεται έπρεπε να συμβεί, για να μαζέψουν επιτέλους τα μπατσόσκυλα που έχουν αποθρασυνθεί τα τελευταία χρόνια. το κρυφτούλι μπάτσων-κουκουλοφόρων έγινε πλέον προσωπική υπόθεση κ για τις δυο παρατάξεις, εξαιτίας του "χώρου" που άφησαν τα δεξιόμουτρα στους δικούς τους που τους στήριξαν. στους βασιλικούς, τους χουντικούς, όλους αυτούς που περίμεναν γαλάζια κυβέρνηση για να 'ρθουν από πάνω κ ν' αρχίσουν τα δικά τους. εννοείται πως δε μιλάω για όλους τους αστυνομικούς, αλλά μόνο για αυτούς που είναι ικανοί να βασανίζουν μετανάστες, να πλακώνουν στο ξύλο φοιτητές κ να σκοτώνουν παιδιά. λοιπόν, έπρεπε να γίνει. τα μαλακιστήρια που καταστρέφουν αυτοκίνητα, καίνε περίπτερα κ κλέβουν ακριβά σπασμένα μαγαζιά τα διαλύουν όλα. η κοινή γνώμη θα ήταν με τους κουκουλοφόρους αν έσπαγαν μόνο τράπεζες. διάλεξαν να μπουν στο ίδιο καλάθι με τους άλλους. ή δε μπόρεσαν να κάνουν αλλιώς; δεν ξέρω τίποτα

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

16


από σφαίρα στην καρδιά σκοτώθηκε το παιδί. εγώ εκείνη την ώρα ήμουν στο σπιτάκι μου, με φίλους. είχα αγχωθεί κιόλας, μήπως δεν είναι καλή η τηγανιά

για την πορεία δεν ήξερα, έμαθα αργά το μεσημέρι. δεν ξέρω τι να πω. να πω ότι χρειάζεται ψυχραιμία κ αυτοσυγκράτηση; πολίτικαλ-κορέκτ;
παιδιά, δείξτε ψυχραιμία κ αυτοσυγκράτηση. μην καταστρέφετε τα πολυκαταστήματα της ερμού, οι επιχειρηματίες δεν φταίνε σε τίποτα. ούτε οι πολίτες που χάνουν τ' αυτοκίνητα τους. μην μπερδέυετε τις λέξεις, άλλο αδιαφορία, άλλο συνενοχή. μην καίτε τη σημαία, κάποιοι σκοτώθηκαν γι' αυτή. έχει τόση συμβολικότητα η σημαία μας

θέλω να δω ειδήσεις, μα φοβάμαι πως θα συγχιστώ ακόμα περισσότερο, μόνο επεισόδια θα δείχνουν

νιώθω άκυρος κ μικρός. ούτε στην πορεία δεν πήγα.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

οδηγάρα να 'ούμε!



περίεργο... τόσο καιρό που περιαυτολογώ σ' αυτό το μπλόγκ, δεν έχω πει ότι είμαι κ γαμώ τους οδηγούς. άφου έκανα 1 επιβατικό(Fiat) κ ένα βανάκι(Citroen) σουρωτήρια, μπόρω να πω πως το κατέχω το άθλημα φιλλλαράκι (πρώτη φορά σκέφτομαι να απαγορεύσω τα σχόλια σε αναρτηση).
το μόνο θέμα μου με το αμάξι είναι αυτό: είμαι πολύ ευρωπαίος. θέλω να πω, πως εκεί που μιλάω με τους φίλους μου μπορεί να σούρω τα χίλια μύρια, μπαίνοντας στ' αμάξι σα να δένεται η γλώσσα μου κ δε μπορώ να βρίσω με τίποτα. δεν ξέρω, ίσως είναι που έχω φάει πολύ βρισιμο σα νέος οδηγός, ίσως είναι που δεν βρίζει ο πατέρας μου κ έμαθα έτσι, μυστήριο... αθάνατα θα μείνουν τα γαμωσταυρίδια: "συγγνώμη, είστε σοβαρή;" "ανόητε!" "καλά, χαζό είναι αυτό!".

από σήμερα όμως κουνελάκια μου, μπορείτε να είστε περήφανοι για 'μένα. η αρχή έγινε!
περιφεριακός, βγαίνω από μια έξοδο να πάω στη δουλειά. μπροστά μου ένα περιπολικό σαν αυτό της φωτογραφίας πάνω ήταν νομίζω. ή κάτι τέτοιο πάντως, μεγάλο. ο κύριος αστυνόμος πάει να στρίψει για την άλλη έξοδο, δίπλα. ελεύθερος ο δρόμος, πατάω λίγο γκάζι, κ ξαφνικά κάνει το γνωστό ανάβωφλαςκαιστρίβωκατευθείανχωρίςνακοιτάξω.
κ μου βγαίνει στο 1 μέτρο ρε παιδιά!
πατάω μια φωνάρα (είμαι κ βραχνιασμένος): α ρε μαλλλλάκα!!!! έτσι. παχύ, χορταστικό, το φχαριστήθηκα!
άναψε αλάρμ κ ψιλοχέστηκα να πω την αλήθεια, δεν είμαστε για τρεξίματα τώρα, αλλά εντάξει, μάλλον σήμαινε "σόρρυ".

εννοεί πως έπρεπε να το κάνω ποστ!

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP