macaco!

οι αγαπημένοι macaco είναι ένα πολύ γαμάτο πολυεθνικό συγκρότημα (οι μουσικοί του προέρχονται από ισπανία, καμερούν, βενεζουέλα κ βραζιλία). με βάση την Βαρκελώνη έχουν κάνει 4 δίσκους. το βιντεάκι πάνω είναι το καλύτερο τους -για μένα- κ λέγεται sideral. από τον ίδιο δίσκο (τον τελευταίο) είναι κ το mama-tiera , ενώ το αγαπημένο μου todos από τον προηγούμενο. πολύ κουλ στιλάκι, τα βίντεοκλιπ τους άπαιχτα, μακάρι να μπορούσα να τους δω live..
δυστυχώς τις μέρες που θα 'μαι ισπανία δεν εμφανίζονται κάπου αλλά δεν τα βάφω κ μαύρα, έτσι κ αλλιώς θα ξαναπάω!

***********************************************************************
να χαιρετήσω κιόλας -γεια σας!- φεύγω αύριο για 2βδομάδες, επιτέλους!

lol San Frascisco!

άμα οι άνθρωποι έχουν χιούμορ..!
το san francisco είναι μία όμορφη, μεγάλη, πασίγνωστη αμερικανική πόλη στην καλιφόρνια.
την ξέρουμε για την κόκκινη αερογέφυρα (Bay Bridge την λένε αυτοί που ξέρουν), το Nob Hill (εκείνη την κατηφόρα με τα ωραία σπίτια στην οποία κάθε ταινία δράσης που σέβεται τον εαυτό της διαθέτει κ μια σκηνή καταδίωξης...), το τραμ (που κυκλοφορεί στην προηγούμενη κατηφόρα κ συνήθως παρεμποδίζει τα περιπολικά που καταδιώκουν τους κακούς ή τους καλούς), κ την τεράστια κ πλήρως ενσωματωμένη στο σύνολο της πόλης gay κοινότητα. πλέον θα την ξέρουμε κ για ένα άλλο χαρακτηριστικό αξιοθέατο της.
το Εργοστάσιο Επεξεργασίας Λυμάτων "Τζορτζ Ο. Μπους" !
είναι θεοί !
οι σανφρανσισκιώτες που λέτε είναι φανατικοί αντι-ρεπουπουμπλικάνοι. ψηφιζουν δημοκρατικούς κ ... πράσινους(φαντάσου!) από πάντα, οπότε είναι φυσικό να δουν κ να πάθουν με 2 απανωτές καταστροφικές μπουσπροεδρίες. σκέφτηκαν λοιπόν να τιμήσουν τον πρόεδρο, δίνοντας το όνομά του στο εργοστάσιο ανακατέματος σκατών για να τον θυμούνται για πάντα! βασικά δεν έχει αποφασιστεί ακόμη, μα γίνεται προσπάθεια κ απ' ότι βλέπω , μια χαρά τα πάνε..!

"you don't care about me"

το παραπάνω βίντεο είναι το πρώτο ντοκουμέντο ανάκρισης κρατουμένου στο Γκουαντάναμο .
ο ανακρινόμενος οναμάζεται Ομάρ Καντρ, 16 ετών. κατηγορείται για το φόνο ενός Αμερικανού στρατιώτη στο Αφγανιστάν το 2002 (φόνος η υπεράσπιση της πατρίδας του;). στο βίντεο μιλάει σε 2Καναδούς αξιωματούχους για τις συνθήκες κράτησης του απ' τους Αμερικανούς στρατιώτες.
κλαίει συνέχεια, έχει σηκώσει τη μπλούζα του για να δείξει τα χτυπήματα, "δε νοιάζεστε για μένα" .

όταν ήμουν στην ηλικία του ένιωθα μόνος, είχα κ εγώ τα διάφορα εφηβικά μου προβλήματα. τρέμω, δε μπορώ να φανταστώ πώς αισθάνεται αυτό το παιδί έχοντας χάσει πατρίδα, ελευθερία, οικογένια, αξιοπρέπεια. κ το κυριότερο, έχοντας καταλάβει από πρώτο χέρι την αλήθεια. κανείς δε νοιάζεται.

χρειάστηκαν 6 μόνο χρόνια για να γυρίσουμε στο μεσαίωνα. ως πότε θα περπατάμε ανάποδα;

η Διεθνής Αμνηστία είναι η οργάνωση που έκανε γνωστό το θέμα τουΓκουαντάναμο κ συνεχίζει ακόμα την προσπάθεια. εδώ υπογράφουμε για το κλείσιμο του Γκουαντάναμο,αν δεν κάνω λάθος είμαι ο 136,066ος που υπέγραψε.

σήμερα...

... έκανα για τον εαυτό μου κάτι πολύ γαμάτο!
ήταν πρωί γύρω στις 930 κ περπατούσα την Βενιζέλου. ο δρόμος ήταν εντελώς άδειος, άκουγα κ ένα φοβερό τραγουδάκι κ λέω "γιατί όχι;"

βγήκα κ περπάτησα στη μέση του δρόμου, τριγύρω αισθανόμουν την ησυχία της Θεσσαλονίκης του Ιούλη κ χαμογελούσα σίγουρος πως η παρέα μου με περιμένει καμιά κατοσταριά μέτρα πιο κάτω για να πάμε εκδρομή. απίστευτη αίσθηση!

για την ιστορία, οι φίλοι μου δεν συμμερίστηκαν ιδιαίτερα τον ενθουσιασμό μου. με έβριζαν γιατί το ραντεβού ήταν στις 900..

8 να 'ναι οι μέρες σας

κάπου στην τρίτη γυμνασίου, έφαγα το συνηθiσμένο κόλλημα που τρώνε όλα τα παιδάκια σε αυτή την ηλικία με κάποιο συγκρότημα/ηθοποιό/ τραγουδιστή κτλ. το δικό μου αντικείμενο πόθου ήταν οτιδήποτε από garbage κ ειδικότερα την σεξουάλα τραγουδίστρια τους shirley manson. μάζευα λοιπόν τα πάντα που γράφονταν, εικόνες, κάθε δημοσίευμα κ αναφορά κ τα έβαζα σε ένα μεγάλο πορτοκαλί φάκελο. κάποια στιγμή διαβάζω κ για μία εμφάνιση τους στο FREETIBET FESTIVAL. μάλιστα...

κάπως έτσι έμαθα πως το Θιβέτ δεν είναι κυρίαρχο κράτος, δεν έχει για βασιλιά-παπά τον κύριο Δαλάι(όνομα) Λάμα(επίθετο), κ γενικά οι πολίτες(;) του δεν ζουν μακάρια με γιόγκα κ προσευχές.

το 1959 ο Μάο τσε Τούνγκ διέταξε την πλήρη προσάρτηση -της αυτόνομης τότε επαρχίας- του Θιβέτ. μετακίνησε χιλιάδες Θιβετιανούς κ εποίκησε το μέρος με ακόμη περισσότερους κινέζους αγρότες. σήμερα στην πρωτεύουσα Λάσα οι κινέζοι υπερτερούν αριθμητικά. ο στρατός υπάρχει παντού. παντού έλεγχος, κάμερες κ μυστικοί αστυνομικοί. οι θιβετιανοί απαγορεύεται να μιλούν με ξένους τουρίστες κ δημοσιογράφους, ενώ για να προσληφθούν οπουδήποτε πρέπει να ξέρουν κινεζικά. ο πολιτισμός τους φθίνει κ μετατρέπεται με ταχείς ρυθμούς σε τουριστική ατραξιόν.

όταν έμαθα πως η χώρα που θα διοργανώσει τους επόμενους ολυμπιακούς αγώνες θα είναι το πεκίνο έφριξα! φυσικά ήταν γνωστό στους 100 αθάνατους το αυταρχικό καθεστώς της κίνας, όμως η κινεζική κυβέρνηση έδωσε εγγυήσεις για τον εκδημοκρατισμό του κράτους. εγώ αν ήμουν αθάνατος δεν θα τους πίστευα. θα τους έβαζα να ορκιστούν πρώτα.

τέλοσπάντων ανυπομονούμε να δούμε την τελετή έναρξης σε 4 εβδομάδες από σήμερα, την παρασκευή 8 αυγούστου. ανυπομονώ να δω κ καμιά αντίδραση αθλητών ή θεατών, έτσι να τους ξεφτιλίσουν λίγο.

edit: η δική μου πάλη ενάντια στη καταπίεση του Θιβέτ! πριν 3-4 χρόνια την είχα δει κάπως κ ψαχνόμουν με διάφορες αριστερίστικες-ψιλοαναρχικές-ψιλοζήτωηένοπληαντίδραση ομάδες κ οργανώσεις (τελικά ποτέ δεν έγινα μέλος, αν κ 2από αυτές τώρα "ηρέμησαν" κάπως κ μπήκαν στον ΣΥΡΙΖΑ). όταν σε μία μου είπαν
-εμείς είμαστε μαοϊστές...
- ο μάο δεν ήταν που μπήκε στο Θιβέτ;
- εε...ο Πρόεδρος μάο όμως έχει δώσει στον κόσμο ξυλ ξυλ ξυλ ξυλ*......
- σόρρυ, δεν τον συμπαθώ τον Πρόεδρο.
ηρωικό ε;

*ξυλ= πράγματα που δεν κατάλαβα/ξύλινος λόγος

musical day!

εχθές ήταν αυτό! το βράδυ σινεμά στο ολοκαίνουριο mama mia (πάνω σε τραγούδια των abba) που ήταν πάααρα πολύ καλό. εντελώς χαζοχαρούμενο, κ λίγο gay θα έλεγα, το διασκέδασα αφάνταστα! είπανε κ ένα απ' τα αγαπημένα μου τραγούδια, το dancing queen, το οποίο δίνω εδώ, αλλά με τη μορφή που το πρωτογνώρισα, δηλαδή αυτή των raining pleasure για την ταινία hardcore.



η δεύτερη ταινιάρα ήταν το κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό across the universe . μακάρι να μπορούσα να σας επιβάλω να το δείτε. θα κάνω μια προσπάθεια πάντως. δείτε το! πλασμένο πάνω σε τραγούδια των beatles, τους οποίους δεν εκτιμούσα κ πολύ η αλήθεια είναι, μα λέω να γίνω φαν τώρα! εδώ θα δείτε το i want you ένα πολύ ωραίο κομμάτι -που εγώ δεν ήξερα- με τραγικά απίστευτη στιγμάρα το σημείο που λένε "she's so heavy!" (για σένα δαφνούλα!) ..



φτάνει όμως τώρα με τα musicals, τον άλλο μήνα πάλι!

καλωσόρισες Ίνγκριντ!

πριν μερικά χρόνια είχα παρακολουθήσει ένα ντοκιμαντέρ για μια νέα πολιτικό που τόλμησε να τα βάλει με το πολιτικό κατεστημένο της Κολομβίας. την λέγαν Ίνγκριντ Μπετανκούρ.

μεγάλωσε, σπούδασε κ παντρεύτηκε στην Γαλλία, αποφάσισε να επιστρέψει στην Κολομβία κ να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική για να εξαλήψει τη διαφθορά κ την φτώχια απ' την πατρίδα της.

τα πήγε καλά: το 1994 εκλέχθηκε βουλευτής κ 4 χρόνια μετά ιδρύει το δικό της κόμμα Πράσινο Οξυγόνο, με το οποίο θα εκλεγεί βουλευτής με το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων! το 2002 θα δηλώσει υποψηφιότητα για την προεδρία της χώρας. σημαία της η καταπολέμηση της διαφθοράς, της φτώχιας κ του αναλφαβητισμού, η οικολογία κ η λήξη του εμφυλίου πολέμου (εδώ κ 40χρόνια οι Κολομβιανοί έχουν να αντιμετωπίσουν κ ένα εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των φιλοαμερικανικών-καπιταλιστικών κυβερνήσεων κ των αριστεριστών ανταρτών) . αντίπαλος της στη διεκδίκηση της προεδρίας, ο σημερινός συντηρητικός πρόεδρος Αλβάρο Ουρίμπε.

η Μπετανκούρ είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις {κ εγώ κολλημένος στην τηλεόραση μου "να, να παλιοφασίστες!"} όταν στη επόμενη σκηνή εμφανίζονται οπαδοί της να κλαίνε. {"ποιός μ@λ@κ@ς την σκότωσε;"}
στις 23Φεβρουαρίου πήγε στην προγραμματισμένη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του μεγαλύτερου ανταρτικού κινήματος FARC για να συζητήσουν αν θα μπορούσαν να γίνουν διαπραγματεύσεις. οι μόνες διαπραγματεύσεις που θα έκανε μέσα στα επόμενα 6χρόνια, θα ήταν αυτές για τους όρους της απελευθέρωσης της.

Μία ημέρα μετά την απαγωγή της , έστειλε ένα φαξ στην οικογένεια της: "Μπαμπά, δεν θέλω να πάθεις καρδιακή προσβολή, μου φέρονται καλά, φιλιά σε όλους".

σήμερα έμαθα πως μετά από τις αποτυχημένες προσπάθειες της κολομβιανής κυβέρνησης, του Τσάβεζ μα κ του Σαρκοζί, ο στρατός με μία απλή(;) επιχείρηση κατάφερε κ την έσωσε . αυτή τη στιγμή είναι ασφαλής, με την οικογένεια της.

η Κολομβία σήμερα είναι μία απο τις λίγες χώρες-σκυλάκια των ΗΠΑ (μιλάω για την λατινική αμερική ε;), με τεράστια προβλήματα διαφθοράς, ναρκωτικών, φτώχιας, σκατά. ελπίζω λοιπόν η Ίνγκριντ αφού πάρει μια ανάσα, να συνεχίσει εκεί που σταμάτησε πριν από 6περίπου χρόνια. αν γίνει κάτι τέτοιο...
να, να, παλιοφασίστες!

1 μήνας!

καλά ρε!!! τώρα συνειδητοποιώ (μεγάλη λέξη, ελπίζω ορθογραφικά να 'ναι σωστή) πως έκλεισα ένα μήνα blogger! κ δεν βαρέθηκα κιόλας! έκανα 14 ποστάκια, τώρα τα σχόλια δεν τα μετράω αλλά σας ευχαριστώ όοολους, μια χαρά, πολύ γαμάτος!

salonikopoly

"Τώρα μπορείς να συμβάλεις και εσύ στην καπιταλιστική ανάπτυξη της πόλης. Γίνε αδίστακτος διαπλεκόμενος εργολάβος μεγάλων έργων, και παίξε την salonicopoly με πάθος για καταστροφή των δημόσιων χώρων, λεηλάτησε τους φυσικούς πόρους, ενίσχυσε τη χρήση του Ι.Χ., τσιμεντοποίησε τα πάρκα, τις λίμνες, τις παραλίες και θα είσαι ο μεγάλος νικητής"!

Οι Πειρατές της Παραλιακής οργανώνουν ένα ωραίο ivent σήμερα στις 20:00 στη Ναυαρίνου.
salonicopoly λέγεται το παιχνιδάκι που ετοίμασαν κ προβλέπεται να γίνει πολύ της μόδας στην πόλη.

παίζεται ακρίβως σαν το monopoly. αγοράζεις "φιλέτα" της πόλης κ χτίζεις εμπορικά κέντρα στην λίμνη Κορώνεια, υπερπολυτελείς βίλες στην καρδιά του Σέιχ Σού, ορυχείο εξόρυξης χρυσού στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής, τους δίδυμους ουρανοξύστες "Κύριλλος κ Μεθόδιος" στην δυτική είσοδο της πόλης.

με τις ΕΝΤΟΛΕΣ κ τις ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ σου δίνεται η δυνατότητα να αποχαρακτηριστεί το Επταπύργιο κ να το κάνεις club, να απολύσεις τους εργάτες της βιομηχανίας σου κ να μεταφέρεις το εργοστάσια σου στη Βουλγαρία, αλλά κ να πληρώσεις δημοσιογράφους για να αποκαταστήσουν τη μαύρη σου φήμη, ή να λαδώσεις την πολεοδομία για να κάνει τα στραβά μάτια προς τη νέα σου επένδυση.

κ φυσικά επιβραβεύεσαι στο τετραγωνάκι DOUBLE PARKING, ενώ πληρώνεσαι κ κάθε φορά που περνάς απ' τη σπασμένη Τράπεζα Ρύπων!

πολύ γαμάτο παιχνιδάκι, βγαλμένο μέσα απ' την καθημερινή μας ζωή!

σας φιλώ, καλές επενδύσεις!