manga

σας παρακαλώ παιδάκια μου, πραγματικά, πατήστε εδώ, κ αν δεν ενδιαφέρεστε να το διαβάσετε όλο, διαβάστε τουλάχιστον τη δήλωση της τελευταίας παραγράφου.

κ επειδή ξέρω τι ρεμάλια είστε, η δήλωση είναι του φρεσκοδιεγραμένου βουλευτή της ΝΔ Σταύρου Δαϊλάκη, κ είναι η εξής: "Θα φύγω ως νίντζα, υπερασπιζόμενος τον αρχηγό μου".

περιμένω με ανυπομονησία το σχετικό manga, θα κάνει τρελές πωλήσεις !

ο νίντζα

(not!)

κ εδώ, ένα ντοκουμέντο, αποκλειστικά στο bunny suicides, για να δείτε πόσο ενημερωμένο, ψαγμένο κ γενικά γαμάτο άτομο είμαι: το πρότυπο του Δαϊλάκη, ήταν είναι κ θα είναι...




edit: τώρα θυμήθηκα Ψωμιάδη με στολή Ζορό. κάτι τρέχει εδώ. ελπίζω να μην είναι παιδικά τραύματα, γιατί, ρε γαμώτο, καταστράφηκα! αν στα 60 μου αρχίσω να ντύνομαι με αρβύλες κ στολές παραλαγής, κάντε μου ευθανασία, αλήθεια!

γιατί μπαμπά; μαμά; γιατί δε μου πήρατε τον γαμημένο τον ντζι αϊ ντζο;

πάω να ετοιμάσω τα πληρεξούσια..

ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια

μήπως έχετε καταγωγή από Μικρασία; χαμένες πατρίδες; αγνοούμενοι προπαππούδες; προσφυγιά u know? για ψάξτε το λίγο.

γιατί αν είστε από τους τυχερούς των οποίων οι πρόγονοι που έμεναν στην Τουρκία κ έκαναν αφάλεια ζωής μέχρι το 1914, θα σας έρθει δωράκι!

να το εξηγήσω: είναι αυτή η εταιρία, η New York Life Insurance Company. το 1882 έκανε "άνοιγμα" την Οθωμανική Αυτοκρατορία, κ μάλιστα ασφάλισε κ αρκετά άτομα ελληνικής καταγωγής. μετά τον 1ο παγκόσμιο όμως, σταμάτησε τις εργασίες της στην ευρώπη.

κάποτε, οι καλοί αυτοί άνθρωποι, μαθαίνουν πως far away στην Τουρκιά, έχει γίνει ένας ψιλοπανικός να το πω, μια εκαθάριση, πολλά πτώματα ελλήνων ρε παιδί μου, κ μάλιστα πελατών! ψάχνουν λοιπόν στα αρχεία τους, βρίσκουν το πελατολόγιο, κ ορίστε! περίπου χίλιες οικογένειες θα λάβουν την αποζημίωση που δικαιούνται, ως απόγονοι του πρώην πελάτη της εταιρίας αυτής.

ο εκπρόσωπος της, Γουίλιαμ Γουέρφελμαν αναφέρει: "...τα αρχεία επιβεβαιώνουν ότι η εταιρεία πέτυχε την καταβολή παροχών για τα μισά περίπου ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια. Η New York Life κατέβαλε τις παροχές αυτές κατά τους μήνες και τα έτη ακριβώς μετά την βία του 1915. Ωστόσο, η New York Life δεν έλαβε καμία αξίωση και συνεπώς δεν κατέβαλε καμμία παροχή ή αξία σε μετρητά για σχεδόν άλλα 1.000 ελληνικά ασφαλιστήρια συμβόλαια. Το σύστημα αξιών της εταιρείας έχει τις ρίζες του στον ανθρωπισμό και την ηθική ακεραιότητα, και η προθυμία μας να εξοφλήσουμε σήμερα αυτά τα ασφαλιστήρια συμβόλαια από το 1915 δείχνει ότι εξακολουθούμε να παραμένουμε προσηλωμένοι σε αυτές τις αξίες".

επίσης η εταιρία θα προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής, για έρευνα κ μελέτη του ελληνικού στοιχείου της Μ. Ασίας.

περίεργα πράγματα, δεν ξέρω αν πρέπει να ειρωνευτώ τις καλές προθέσεις μιας αμερικάνικης ασφαλιστικής ή όχι, το αφήνω σε σας, κ το κρίμα στο λαιμό σας..

εδώ θα βρείτε τη επίσημη ανακοίνωση της εταιρίας, μαζί με τη λίστα.

εξκιούζ μι?

κ θεούλη μου, κάνε να μην βγει αυτός ο παππούλης πρόεδρος, γιατί θα μας πάρει ο διάολος!

η καινούρια γκάφα του MacCain που λέτε, είναι αυτή. ακούστε το, έχει γέλιο! ο παππούς προσπαθώντας να μιλήσει για την Ισπανία κ τον πρωθυπουργό της, μπερδεύεται κάπως στην ήπειρο κ την σφαίρα επιρροής στην οποία βρίσκεται.

αργότερα το επιτελείο του θα ανακοινώσει πως δεν άκουσε καλά, εξαιτίας της βαριάς προφοράς της δημοσιογράφου. φανταστείτε λίγο να ανοίξει συζήτηση με τον καραμανλή!

"μόλις πήραμε το σκούτερ..."

"...να το σκοτώσω για ένα φούτερ;"

είναι μια απ' τις καινούριες ατάκες των διαφημίσεων των jumbo! μετά μπαίνουν τα μπουζούκια εννοείται.
ε, ναι! είμαι μεγάλος φαν! γενικά οι διαφημίσεις των jumbo ή μου αφήνουν μια αηδία κ τρέχω να αλλάξω σταθμό (όπως αυτή του φετινού καλοκαιριού "κ πλάτσα κ πλούτσα πάρε τα μπρατσάκια σου κτλ"), ή με πεθαίνουν στα γέλια. πάντως αδιάφορες δεν περνάνε.

ολ τάιμ κλάσικ, η "τζάμπο μπεμπέ, εκουτε μουά, ζε σουί καψούρ αβέκ τουά...", την οποία φυσικά είχα μάθει απ' έξω κ έπρηζα -πολύ όμως- τους συγκατοίκους μου!

άλλη θεϊκή, αυτή των περσινών αποκριών "μπαμπά μου που ζεις, μπαμπά μου ξεκόλλα, στα jumbo δεν χρειάζεται να έχεις πορτοφόλα"

ο μικρός δημοσθένης; " ...κ τότε λάμπω {{{jumbo}}}, λάμπω {{{jumbo}}}..."

έχουν κάνει τα απίστευτα, όπερα (νομίζω ήταν στις προπέρσινες απόκριες), γαλλικά, ιταλικά, gospel, κ φυσικά, τα λαϊκά.

τοκ τοκ τοκ
-ποιός είναι;
-τα βάσανα...
(αμανές κ μπουζούκια)

ή "του δασκάλου η λίστα θα με βγάλει στην πίστα.."

έχουμε ακούσει στις διαφημίσεις τους ημισκούμπρια, φλωρινιώτη, αδελφούς κατσάμπα, είναι τόση η γελοιότητα τους, που φτάνει στο σουρεαλισμό!

όσο για την άπαιχτη τηλεοπτική τους, δε νομίζω πως αμφισβητεί κανείς πως είναι απο τις πιο καλές διαφημίσεις που προβάλονται.



εδώ μπορούμε να γνωρίσουμε τον κύριο που βρίσκεται πίσω από όλη την διαφημιστική τους καμπάνια. ωραίος!

να σημειώσω πως ψάχνοντας για να κάνω το ποστ, έπεσα πάνω σε απηυδισμένους ανθρώπους που λένε μάλλον τα αντίθετα από αυτά που λέω εγώ.
θα κάνω links 2 . ένα , δύο. η αλήθεια είναι πως το πρώτο είναι λίγο άσχετο, τοποθετείται αλλού, όμως διαβάστε το, το έβαλα γιατί μου άρεσε το κείμενο.

κ είμαστε παντού!

soundtrack of my life

"Σκέφτομαι λοιπόν να σας βάλω άσκηση για το υπόλοιπο καλοκαίρι μέχρι τα γενέθλια μου (μέσα Σεπτέμβρη) να καταγράψετε 10-12 τραγουδάκια που θα ταίριαζαν στην μεταφορά της ζωής σας στο πανί. Δεν θέλω τα αγαπημένα σας τραγούδια..να το ξεκαθαρίσω αυτό."

είπε η σαδίστρια.

"και για να σας πιέσω λίγο.. το θέλω σαν δώρο :P"

είπε η πανούργα.

κ να κάθομαι τώρα να ψάχνω 2 ώρες, το soundtrack του "κούνελος, ένας μεγάλος άντρας".
τέλοσπάντων, εδώ είναι! αυτά τα τραγουδάκια έχω να τα ακούσω πάρα πολύ καιρό, όμως με έχουν "μαρκάρει" σε διάφορες φάσεις της ζωής μου.

δικά σου γεωργία!

1. άμα δεις τα παιδιά > γιάννης βαρδής

2. without you i'm nothing > placebo

3. you 'll follow me down > skunk anansie

4. τα καραβια μου καίω > νίκος πορτοκάλογλου

5. φλασάκι > λαυρέντης μαχαιρίτσας

6. η σειρά σου > mikro

7. shiny happy people > rem

8. crazy > alanis morissete

9. ο χαμένος τα παίρνει όλα > γιάννης αγγελάκας

10. mercendes benz > janis joplin

11. 13 > κωνσταντίνος β

oh viron, i missed you!

παιδιά μου 'χει λείψει... έχω πάθει σύνδρομο στέρησης, τον γουστάρω τρελά, όχι, ποθώ!ποθώ είναι η λέξη. ποθώ να τον βλέπω, να τον ακούω συνέχεια!
δείτε τι δήλωσε το άτομο!

« Ο Καραμανλής επέλεξε να πορευθεί στην πολιτική υιοθετώντας πρακτικές αυτοκρατόρων απέναντι στις ρωμαϊκές λεγεώνες, με μια επίπλαστη ομοφωνία και διά βοής αποδοχή στο εσωκομματικό στρατόπεδο ο κ. Kαραμανλής εγκλωβίστηκε στο σημερινό αδιέξοδο. Ένα αδιέξοδο, όμως, το οποίο είχαν προδικάσει τα πολιτικά - οικονομικά συμφέροντα και οδηγεί στην καταστροφή».

αχ, στρατηγέ μου, μου λείπεις!

90's παιχνιδάκι!

πολύ μου άρεσε αυτή η πρόσκληση, ευχαριστώ mafalda! φυσικά κάνω κ εγώ copy-paste την πρόσκληση, που είναι αυτή:
"Τραγούδια που αγαπήσαμε και ακούγαμε φανατικά, πριν από δέκα χρόνια. Ε, τώρα αν είναι εννέα ή δώδεκα τα χρόνια δεν είναι και για θάνατο, εντάξει;"

κ ξεκινάω!

πρώτο (με χρονολογική σειρά) : με το σημάδι του σκορπιού, Στέφανος Κορκολής - 1995



τραγουδάρα, βιντεοκλιπάρα, ο Κορκολής στα καλύτερα του, τι να πω! θυμάμαι το "βίντοκλίπ" που κάναμε με τον φίλο μου τον Παράσχο, κουτουλούσαμε στους τοίχους, πηδούσαμε στους καναπέδες, πολλή πόρωση!


δεύτερο: αυτό το φιλί, ευριδίκη - 1996



τραγουδάρα! γενικά με την ευριδίκη είχα ένα κολληματάκι. διατηρούσε πάντα low-profile κ δεν ακούγεται πολύ, αλλά έχει απ' τις καλύτερες φωνές. κ τα τραγούδια της, τώρα που έκανα ένα mini-rewind, εξακολουθούν να είναι κ γαμώ!
το "αυτό το φιλί" το θεωρώ ακόμα, ένα από τα καλύτερα ελληνικά βίντεο-κλιπς (βέβαια, τα ελληνικά βίντεο-κλιπς κάθε χρόνο γίνονται χειρότερα), μάλιστα προβάλλονταν κ στο MTV!

τρίτο: push it, garbage - 1998



κ κάπου στα 15-16, βλέπω αυτό το βίντεοκλιπ κ όλα παγώνουν! η shirley manson γίνεται η απόλυτη γυναίκα, αρρώστια, μανία, είχα πάθει πλάκα όμως! είχα γεμίσει αφίσες, αποκόμματα, έγραφα οτιδήποτε την αφορούσε σε μια βιντεοκασέτα, την έβλεπα στον ύπνο μου! οι garbage ήταν η πρώτη μου επαφή με την ξένη μουσική, θα κάνω σίγουρα αφιέρωμα μια μέρα. να το δείτε όλο το βίντεοκλίπ, είναι μάλλον το καλύτερο που έχουν βγάλει, κ επίσης στο τέλος η Shirley γλύφει έναν καθρέφτη!

το καταδιασκέδασα το παιχνιδάκι αυτό! thx!

ξέχασα το bonus track που απαίτησες. γιατί εγώ όλα για την κορούλα μου! γιατί σ' αγαπάω κ σου κάνω όλα τα γούστα:

bunny tourists!

γαμάει;

βλέπετε αγαπημένοι μου αναγνώστες, ο άγρυπνος blogger, ακόμα κ όταν είναι Χαλκιδική, προσέχει όλα τα κουνελάκια που πετυχαίνει μπροστά του!

σήμερα στη δουλειά...

...συνειδητοποίησα πως έχω μάθει απ' έξω τα ΑΦΜ δύο προμηθευτών μας. ουάου! δεν είναι τόσο μα τόσο θλιβερο;

the greek way

το ποστ θα μπορούσε να ονομαστεί "με τα μάτια της bekka", της κοπέλας που φιλοξένησα για μια βδομάδα περίπου στη Θεσσαλονίκη.
ξέρετε πώς είναι όταν φιλοξενείς κάποιο φίλο από άλλη πόλη: έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, μη τυχόν κ συμβεί κάτι, να τον πας στα μέρη που πιστεύεις πως θα του αρέσουν, να δείξεις την πόλη για να φουσκώνεις από υπερηφάνεια όταν λέει, "καλά, είναι πολύ γαμάτα εδώ!" .

ε, όταν το άτομο που θα φιλοξενήσεις είναι κοπέλα, από τη νορβηγία -μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου, έχει γυρίσει τη μισή ευρώπη κτλ κτλ, ε πώς να το κάνουμε, θέλεις να κάνεις καλή εντύπωση! παρακάτω έχω γράψει λοιπόν, κάποια πράγματα κ σκηνικά για τα οποία ντράπηκα, κ άλλα για τα οποία χάρηκα που τα έζησε, γιατί το χάρηκε κ αυτή.

ντράπηκα:


όταν στη διαδρομή απ΄το αεροδρόμιο για το σπίτι, κάναμε μία ώρα, πηγαίνοντας με 20-30, εξαιτίας του φριχτού μποτιλιαρίσματος

όταν την πρώτη μέρα βγήκαμε στο Πυροβολείο (Πύργο του Τριγωνίου), κ πάνω που έλεγε "τι ωραία θέα, τι ωραίο μέρος κτλ", κάποιο από τα καγκούρια με τα μηχανάκια που συχνάζουν εκεί, πέταξε ένα μπουκάλι μέσα στον χώρο με τα βυζαντινά χαλάσματα. την επόμενη μέρα το μπουκάλι βρισκόταν ακόμη εκεί

όταν έπρεπε να την αποθαρρύνω να κάνει ποδήλατο, γιατί οι δρόμοι μας δεν είναι bike-friendly

όταν κατέβηκε στο κέντρο το μεσημέρι κ ενώ ήθελε να γυρίσει την πόλη, κατέληξε σε ένα καφέ στην Καλαποθάκη για να ηρεμήσει

όταν το βράδι του Σαββάτου προσπαθούσαμε να περάσουμε απέναντι από την Εγνατία, όπου απλά, δεν βρίσκαμε το πεζοδρόμιο

όταν το ίδιο βράδι, ανακάλυψα πως στα στέκια που πήγαινα για να χορέψω με την παρέα μου, πλέον χορεύαμε μόνο εμείς, ως θέαμα στις παρέες που μας κοίταζαν πίνοντας το ποτάκι τους

όταν το εισιτήριο του intercity κόστιζε 30 ευρώ με το πάσο του interrail, ενώ στη υπόλοιπη ευρώπη, με τρένα πολύ πιο γρήγορα κ άνετα, πλήρωνε 2-3 ευρώ

όταν μου είπε πως αισθάνεται την Ελλάδα σαν δεύτερη πατρίδα της (έχει ζήσει στην Αθήνα κ την Πελλοπόνησο), μα οι Έλληνες την κρατάν σε απόσταση, επειδή είναι ξένη

όταν ο καφές στην παραλία που πήγαμε στη Χαλκιδική, έκανε 4 ευρώ

όταν στη διαδρομή έκανα μια προσπέραση κάπως παράτολμη κ τρόμαξε, κ έπειτα δικαιολογήθηκε " 'cause I'm not used in the Greek way of driving"

ήταν πολύ γαμάτα:

όταν μπήκαμε σπίτι, η μάνα μου είχε αφήσει ένα κέικ στο τραπέζι, κ είχε αγοράσει καινούριες πετσέτες μπάνιου "για την κοπέλα"

όταν στην ταβέρνα που πήγαμε, στο τέλος μας κέρασαν καζάν ντιπί κ χαλβά

όταν πήγαμε βόλτα στη παραλία, ο Λευκός Πύργος ήταν έτοιμος, ανοιχτος κ επιτέλους όμορφος

όταν περπατούσε μόνη της στην Άνω Πόλη χαιρέτησε μια γιαγιά που την κοιτούσε, κ αυτή τις έστειλε "kisses!"

όταν το Σάββατο ήμασταν στο Μπιτ Παζάρ, έγινε σεισμός, στην αρχή έπεσε σιωπή για 1-2 δευτερόλεπτα κ μετά αρχίσαμε όλοι να χειροκροτάμε

όταν όλοι όσοι την άκουγαν να μιλάει εκείνα τα χαριτωμένα ελληνικά fharisto, giasas, giamas, alithia?, stamata!, ενθουσιάζονταν σα μικρά παιδιά

όταν μου είπε πως οι Έλληνες έχουν μια τεραααάστια αισιοδοξία στη φύση τους

όταν όλοι αυτοί που γνωρίζαμε προσπαθούσαν να της μιλήσουν, κ ας μην ήξεραν αγγλικά


όταν είπε πως το καλύτερο πράγμα στη Ελλάδα είναι "the atmosphere"


είναι καλό να βλέπεις λίγο τον τρόπο ζωής κ τη νοοτροπία σου μέσω ενός τρίτου. δεν αφήνω τίποτα, τα κρατάω όλα. τα καλά για να προσπαθήσω να τα διατηρήσω, τα άσχημα όχι για να τα διορθώσω, κάθε λαός έχει τη δική του προσωπικότητα με τα ελλατώματα κ τα προτερήματα της. απλά για να τα ξέρω.

γιατί "είμαι κλεισμένος" στις 6 Σεπτέμβρη

κάθε χρόνο στις αρχές Σεπτέμβρη, η Θεσσαλονίκη γίνεται το κέντρο του κόσμου! Διεθνής Έκθεση κύριοι! εδώ κ 78 χρόνια, μεγάλες επιχειρήσεις, μικρές επιχειρήσεις κυβερνητικές οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις, οργανώσεις κ επιχειρήσεις γενικότερα, μαζεύονται απ' όλο τον κόσμο κ στήνουν τα περίπτερα τους στο μπετονένιο πάρκο της ΔΕΘ στο κέντρο της πόλης. συναυλίες, παραστάσεις, χαπενιγκς, σε ένα πανηγύρι που δίνει στην πόλη μια γερή δόση βαβούρας, έτσι, σαν αντίποινα, επειδή ησυχάσαμε τον αύγουστο.

η ΔΕΘ έχει στιγματίσει τη νεότερη Ιστορία της Ελλάδας για 2 λόγους. πρώτος κ σημαντικότερος: φραπέ.

δεύτερος (καμία σύγκριση με τον πρώτο, αλλα λέμε τώρα): από το '60 περίπου, είναι έθιμο πλέον, ο εκάστοτε πρωθυπουργός (ευτυχώς, μόνο της Ελλάδας) να κάνει μια περαντζάδα, να λέει "είμαι πολύ γαμάτος πρωθυπουργός", βεβαίως, "έχουμε κάποιες δυσκολίες εξαιτίας των διεθνών συγκυριών", μα, "το έργο συνεχίζεται" κ να ανακοινώνει τη συνέχεια της επιτυχημένης πολιτικής του. αυτό το τελευταίο θα μπορούσε να ερμηνευτεί κ ως "θεματολoγία των δελτίων ειδήσεων για τη νέα σεζόν".

κάθε χρόνο στις αρχές Σεπτέμβρη, η Θεσσαλονίκη γίνεται το κέντρο του κόσμου ! η πολιτική ζωή της Ελλάδας κάνει ένα μικρό tour προς τα πάνω. όχι τίποτα κινήματα Εθνικής Αμύνης, μη το ξεφτιλίσουμε, να ψωνίσουν ανεβαίνουν οι άνθρωποι, να φάνε καμιά μπουγάτσα, κανα τρίγωνο, να κάνουν κ καμιά δήλωση στο TV100. κ φυσικά, να απολαύσουν τον Λόγο Του Πρωθυπουργού.

γενικά, μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα!

σχεδόν πολύ ωραία.

φέτος λοιπόν, του Αλογοσκούφη δεν του βγαίνουν τα κουκιά . μετράει, ξαναμετράει, πάλι έλλειμα.
-μα τι έγινε βρε παιδί μου, εγώ τα έκανα όλα σωστά! κοτζαμάν διδάκτωρ του Λάντον Σκουλ Οφ Ικονόμικς να μη μπορώ να βουλώσω ένα ελλειματάκι? για μείωσε το αφορολόγητο! ας πούμε... στο μισό να τ' αφήσω; είναι καλά;
πολύ καλά. σαν αποτρίχωση στις μασχάλες.

ο Σουφλιάς αφού τελείωσε με το αυθαίρετο, κατάφερε να μας αποβάλει απ' το Κιότο, μα τώρα θα επανορθώσει λέει, με -τι καλύτερο από- ένα πυρηνικό αντιδραστήρα. να μην ξεχάσω. μας κάνει κ μετρό! αφού το προβληματάκι με τη χρεωκοπημένη εταιρία που ανέλαβε αρχικά το έργο, λύθηκε, τα εργοτάξια ετοιμάζονται να ξαναμαναξεκινήσουν. πάντως τα ονόματα των μετροποντικαραίων, σαν κάτι να μας λένε ...

στην παιδεία το παλεύουν ακόμα, ένας φεύγει, άλλος έρχεται, πού θα πάει, θα φύγει αυτό το "δωρεάν, δημόσια" από μπροστά.

κ με το ασφαλιστικό καλά το πάνε, κόβουμε εδώ, κολλάμε εκεί, σύνταξη στα 130, εφόσον ο υποψήφιος συνταξιοδοτούμενος υπογράψει υπεύθυνη δήλωση πως θα πεθάνει στα 131, μια χαρά, λύθηκε το πρόβλημα!

ε, έχουμε κ μερικά προβληματάκια με τους νταβατζήδες, έλα μωρέ, πέντε είναι όλοι κι όλοι, άστους εκεί να φάνε, στο τέλος θα σκάσουν κ θα ησυχάσουμε!

όμως είμαστε κ εμείς εδώ!

κάθε χρόνο στις αρχές Σεπτέμβρη, η Θεσσαλονίκη γίνεται το κέντρο του κόσμου! εμείς όλοι, μερικές χιλιάδες ανθρώπων που βαρέθηκε το παραμυθάκι. που βιώσαμε κ βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας τα αποτελέσματα της πολιτικής των κυβερνήσεων αυτού του τόπου. ανεργία, πληθωρισμός, διαφθορά, ελαστικά ωράρια, ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών, υποβάθμιση της παιδείας, φτώχια, καταστροφή του περιβάλλοντος, αδιαφορία.


ας πούμε όλοι ένα μεγάλο "να ρε" το απόγευμα της 6ης του Σεπτέμβρη. έτσι για να μη μας λένε κ μαλάκες. η πορεία θα ξεκινήσει από το άγαλμα του Βενιζέλου γύρω στις 18:00 κ θα συμμετέχουν σύλλογοι εργαζομένων, φοιτητών, αγροτών κ κτηνοτρόφων, κομματικές οργανώσεις, συνταξιούχοι, αγανακτισμένοι πολίτες.

όπως πάντα, το ΚΚΕ θα κάνει το δικό του συλλαλητήριο ενάντια στην αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη πολιτική, στους συλλόγους των εργαζομένων, φοιτητών, αγροτών κ κτηνοτρόφων, στις κομματικές οργανώσεις, στους συνταξιούχους κ τους αγανακτισμένους πολίτες που δεν ακολουθούν το Κόμμα. θα ξεκινήσει στις 7 στην πλατεία της ΧΑΝΘ.

πιστεύω πως σε όποιο από τα δύο κ να πάτε, κερδισμένοι θα 'μαστε.

μην ξεχάσω, πως ελλείψει κυβερνητικών παροχών, φέτος προβλέπω να γίνουν κανα-δυο (χιλιάδες) επεισόδια παραπάνω, έτσι να έχουν να ασχοληθούν κ τα κανάλια. τι λέτε; να δείρουμε κ κανένα ρεμάλι, να πέσει λίγο κόκκινο σ' αυτή τη διαφάνεια βρε παιδί! να δούμε λίγο χρώμα!

τα λέμε στην έκθεση!