bookcrossing
όλα ξεκίνησαν πριν κάτι χρόνια, όταν διαβάζοντας το Ε της ελευθεροτυπίας, έπεσα σ' ένα άρθρο που έγραφε κάτι σε "αφήστε τα βιβλία ελεύθερα".
είναι λέει κάτι τύπιδες βιβλιόφιλοι κ βιβλιοφάγοι, που αφού διαβάσουν ένα βιβλίο, πάνε κ το παρατάν σε παγκάκια κ αγάλματα για να το βρουνε άλλοι. μου άρεσε. ίντερνετ όμως στο σπίτι δεν είχα για να μπω στη σελίδα, υπήρχε κ μια αναβλητικότητα θα μπορούσα να πω, η ουσία είναι πως το bookcrossing πέρασε απ' το μυαλό μου, όπως περνάνε τα περισσότερα άρθρα που διαβάζουμε σε ένα ένθετο εφημερίδας. ωσπου ήρθε κ με βρήκε αυτό.
όταν βρήκα το βιβλίο ήμουν πλήρης. ούτε ήξερα πως θα μπορούσε να αλλάξει η καθημερινότητα κ η ζωή μου μέσω αυτού, πως θα μου δωθεί άπειρος χώρος ακόμα να γεμίσω. το βιβλίο ήταν το "Η Φάρμα" του Όργουελ, που με κομμάτιασε (ήμουν κ φαντάρος, μια ευαισθησία την είχα), είχα κ μια κουτσοσύνδεση, μπήκα κ έγινα μέλος. ψευδώνυμο δεν έβρισκα, η όρεξη λίγη να πω την αλήθεια, λέω ποιός είναι ο αγαπημένος μου σκιτσογράφος; ο Quino. από πού είμαι; από Θεσσαλονίκη. 2 χρόνια πέρασαν κ υπάρχουν πολλά άτομα που με ξέρουν μόνο ως quino-salonika (ντάξει ξέρω, είναι πολύ καγκούρικο για ψευδώνυμο).
τι είναι το bookcrossing? θα σας κάνω την απλή παρουσίαση: είμαι εγώ που διαβάζω. λογοτεχνία, κόμιξ, βιβλία τέχνης, πολιτικά, ιστορικά, ποιήματα, βιβλία. έχω ας πούμε το Εκρεμές του Φουκώ που ναι μεν μου άρεσε (ναι καλά), αλλά δεν παίζει να το ξαναδιαβάσω ποτέ. αντί λοιπόν να το αφήσω στο ράφι, μπαίνω στο site, το καταχωρώ κ το αφήνω ελεύθερο. κάποιος θα το βρει, θα το καταχωρήσει γράφοντας ένα σχόλιο του τύπου "ξεκουραζόμουν στη σκιά της πλατείας του χωριού όταν έπεσε στο κεφάλι μου μια γκουμούτσα. ποιός μαλ@κας το άφησε πάνω στον πλάτανο;" κ θα το αφήσει με τη σειρά του, γράφοντας τις εντυπώσεις του κ το μέρος που έκανε το release "θα το αφήσω στο κτηνιατρείο της κοινότητας, χρειάζομαι ράματα. δε μου άρεσε ιδιαίτερα, πολύ βαρύ".
τόσο καιρό κουνελάκια μου, εννοεί πως έχετε καταλάβει πως είμαι όχι μόνο καρακουλτουριάρης, αλλά κ υπερευαισθητοποιημένος πολίτης, αλτρουιστής, ιδεολόγος, με μεγαλύτερο ελάτωμα το ότι λέω πάντα την αλήθεια που μερικές φορές πληγώνει τους άλλους. δεν θα μπορούσα να απέχω λοιπόν από μια κοινότητα με μειωμένα κτητικά αιμοσφαίρια. ελευθέρωσα τη "φάρμα" στη ζαρντινιέρα του abc, είναι ίσως το αγαπημένο μου release. το πρώτο δικό μου βιβλίο, ήταν ένα ιστορικό(μόνο τέτοια διάβαζα τότε). πήγα να το αφήσω σε ένα παγκάκι, όταν μια γιαγιά άρχισε να φωνάζει"ΧΑΣΙΣΙΑ!!!! ΚΑΤΣΕ ΕΔΩ ΝΑ ΡΘΟΥΝ ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ!!!". φυσικά μετά απ' αυτό έχω πάρει το κολάι (έτσι γράφεται?). έχω ελευθερώσει βιβλία σε νταλίκα, σε κουφάλες δέντρων, στο στόμα της σαύρας στο πάρκο Guell, σε αεροπλάνα, τρένα, έχω αφήσει σε ένα μικρό χωριό της Νορβηγίας (κ είχα τη χαρά να το δω να "πιάνεται"), σε οίκο τελετών. ένα βιβλίο μου έχει ταξιδέψει σε Βέλγιο-Γαλλία-Αυστρία αλλάζοντας 6 προσωρινούς κτήτορες.
το καλύτερο όμως είναι οι άνθρωποι που βρήκα εκεί μεσα. στην αρχή δεν ήθελα να τους γνωρίσω, έλεγα θα είναι τίποτα ψευτοκουλτουριάρηδες που θα απαγγέλουνε στίχους. όταν πήγα στην πρώτη συνάντηση, ήμουν αγχωμένος "τι κάνω εγώ εδώ;". η απορία λύθηκε με τη μία. "είναι απλό" είπε γνωστή bookcrosser ονόματαδελέμευπολείψειςδεθίγουμε "τρώμε. πίνουμε. κουτσομπολεύουμε. καιγόμαστε σε σινεμά εκθέσεις κ ζαχαροπλαστεία. πάμε εκδρομές. αφήνουμε βιβλία".
το τριήμερο αντάμωμα στη Λάρισα ήταν μια απ' τις καλύτερες εκδρομές που έχω κάνει. τα παιδιά κλείσανε αίθουσες, ταβέρνες, μπαρ, ήρθαν σε επαφή με συγγραφείς κ μας τους έφεραν να συζητήσουμε, μας μοίρασαν δώρα κ έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για να μας μείνει αξέχαστο αυτό το ταξίδι. ευχαριστούμε {{{{{{{{λαρισαίοι}}}}}}}}} !
Αναρτήσεις
