ξέχασα το ποιματάκι
Γιορτάζει η Πατρίδα
μεγάλη χαρά.
Σιμά η δόξα
μ' ολάσπρα φτερά.
Γιορτάζει η Πατρίδα
σε κάθε μεριά.
Μυρίζουν οι δάφνες
γελά η Λευτεριά.
Σ' αυτή τη γιορτή μας
ελάτε παιδιά.
Ψηλά τη σημαία
Ψηλά την καρδιά.
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 11:29 14 καροτάκια
Ετικέτες ημερολόγιο, τσόντα, salalala salalala
δεν είναι ιδεολογικό το ζήτημα, δικτατορικό κατάλοιπο η στρατιωτική (κ η κάθε) παρέλαση αλλά μ' αρέσει να βλέπω τα τανκσ κ τα πυροβόλα κ τους φαντάρους(μμμ) να περνάνε
η αλήθεια είναι ότι πήγα. αλλά πήγα τη δευτέρα ρε πούστη μου. είχα κουβαλήσει κ ένα φίλο μου ιταλό μαζί, να δει πώς είναι οι στρατιωτικές παρελάσεις που πολύ του έκανε εντύπωση, αυτοί μάλλον θα τις σταμάτησαν όταν ξεφορτώθηκαν τον φασισμό. το προηγούμενο βράδι τον έβαλα ν' ακούσει Σοφία Βέμπω, κορόιδο μουσολίνι κ τέτοια για να 'ναι έτοιμος κ πήγαμε. "ena katomyrio miso kai mono dio pigane sthn pasarela simera". δεν πειράζει, κάναμε βόλτα. αλλά έχασα χρόνο κ τώρα δε μπορώ να πάω, έχω διαβάσματα
με ξύπνησαν οι πρόσκοποι της γειτονιάς. είχαν νταούλια κ έπαιζαν πατριωτικούς ρυθμούς στις εννιά το πρωί. στο μετάξύ δεν ήταν μόνο τα κωλονταούλια τους, ήταν κ τα κωλόσκυλα μας, καθώς -δεν ξέρω αν έχω πει πως η γειτονιά μου είναι κ πολύ χάι κλας(not)- κάθε σπίτι κ αυλή, κάθε αυλή κ σκύλος, κ είχαν πεταχτεί όλα μαζί κ αλυχτούσαν στα διάλα
σηκώθηκα κ άνοιξα τηλεόραση να δω λίγο Πρέκα αλλά δεν είχε. παρακαλώ αν τον πετύχετε πουθενά, στείλτε ένα μέιλ, κάντε μια αναπάντητη γιατί ανυσηχώ. σήμερα θα 'πρεπε να 'ναι στα ντουζένια του, μήπως έπαθε κάτι κ μας το κρύβουν; ποιός ήταν ο πολίτης που έπαθε νευρικό κλονισμό κ λιποθύμησε χθες δίπλα στο αστυνομικό τμήμα Αγ. Παρασκευής; γιατί δε μας αποκαλύπτουν την ταυτότητα του;
το μέγκα έβγαλε τριακόσιους του λεωνίδα, ιερό λόχο για τον οποίο μάλιστα είπε "ένας λόχος που στηριζόταν στην αγάπη κ τη φιλία" (γίναμε ευρώπη, τέλος), κ μετά τον ι-τι κ κάτι λέιζερ κ νανορομπότ με μουσική επένδυση σούπερμαν
ένα μεγάλο μπράβο στον Παπαδάκη που πιστός στις παραδόσεις του τόπου, βγάζει 28η Οκτωβρίου ένα παππού στα υπόγεια της Γκεστάπο, να δείξει το κελί του κ την αίθουσα που τον βασάνιζαν. "να κύριε Αυτιά μου, εδώ έχει αίμα στον τοίχο κ λίγο κρεατάκι, λες να 'ναι δικό μου;" "σίγουρα θα γίνει παππού, αν με ξαναπείς Αυτιά". αναρωτιέμαι μέχρι πότε θα έχει απόθεμα παππούδων γι' αυτό το ρεπορτάζ. ίσως βάλει κάποιον στην κατάψυξη, να τον ξεπαγώνει κάθε 27η βράδι κ 28η με το τέλος της εκπομπής να τον βάζει πάλι μέσα. θα μπορούσε επίσης όταν πεθάνουν όλοι οι αντιστασιακοί, να αρχίσει να μεταμφιέζει το μητσοτάκη, ποιός ξέρει;
έχω διάβασμα τώρα. καλημέρα σας κ χρόνια πολλά. είπαμε για τον πρέκα ναι; χτυπάμε μειλάκι
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 11:16 5 καροτάκια
Ετικέτες ημερολόγιο, τσόντα
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 01:40 7 καροτάκια
Ετικέτες photobunny
έγινε σεισμός, έχει καμιά ώρα τώρα. θυμήθηκα ένα σύνθημα μιας φοιτητηκής παράταξης που έλεγε "σεισμός σεισμός κ καταποντισμός" κ έψαχνα να το βρω στο γιουντιούμπ. βρήκα ένα του ΛΆΟΣ, δε μ' άρεσε. έπειτα βρήκα κάτι βίντεο για τον πρόσφατο σεισμό στην Ιταλία κ μετά ένα βίντεο της κηδείας ενός θύματος σεισμού. το είδα όλο, όταν έκλαιγε ο μπαμπάς του συγκινήθηκα. μετά είδα κηδεία νίκου σεργιανόπουλου κ αφιέρωμα. άννα βίσση στην κηδεία μάριου τόκα. κηδεία αλίκης, κ στο καπάκι αλίκη (ζωντανή) να αποχαιρετά τζένη καρέζη. αυτό πρέπει να το δείτε. παραλίγο να ξεφύγω, αλλά γύρισα. κηδεία δημήτρη παπαμιχαήλ, παπαρήγα στην κηδεία χριστόδουλου να μασάει τσίχλα, κηδεία γέροντος μάρκελου (δεν ξέρω ποιός ήταν) που ήταν τρελά κρίπι, ανατρίχιασα λέμε κ δεν το είδα όλο, σκέφτηκα κρίπι κ θυμήθηκα μάικλ τζάκσον, οπότε είδα κ αυτουνού την κηδεία(η οποία παρεπιπτόντως έγινε 3μήνες μετά το θάνατο του, μιλάμε θα 'χε σαπίσει μέχρι κι η περούκα), κηδεία λέιντι ντι, παβαρότι, κ άννα νικόλ σμιθ (συνοδευόμενο από σάουντρακ τιτανικού). έπειτα πάτησα στην αναζήτηση famous people funeral κ κάπου εκεί κατάλαβα ότι είμαι κάπως σάικο.
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 16:10 20 καροτάκια
Ετικέτες τσόντα
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 11:08 3 καροτάκια
Ετικέτες salalala salalala
έχω χαθεί λίγο κουνελάκια, καθώς σε λιγότερο από μήνα δίνω εξετάσεις (μαθαίνω ισπανικά) κ παλεύω με τα θου κ δου. χθες βράδι είπα να χρησιμοποιήσω εποικοδομητικά κ ευχάριστα το ιντερνέτ για τα διαβάσματα μου, πράγμα που ήταν πάρα πολύ γαμάτο. διάβασα ισπανόφωνα blogs κ μετέφρασα κάτι τραγουδάκια ισπανικά. πουτάνα τα 'κανα αλλά ένιγουέις. πάντως θέμα για το βλογκ βρήκα
το θυμόμαστε όλοι το obsesion των aventura ναι; για ένα φεγγάρι το ακούγαμε συνέχεια, γαμάτο τραγουδάκι, νοσταλγικό, ωραίος ρυθμός, καλοκαιράκι κτλ. καταρχάς δείτε το βίντεο κλιπ! κ μετά διαβάστε κ τους στίχους
πρώτα να δώσω συγχαρητήρια στο σκηνοθέτη, ο οποίος έχει βάλει σε όλες τις σκηνές που δεν ακούγεται ηλίθιος στίχος, τον τυπά με το γυαλί κ το μαλλί πίσω απ΄τον τραγουδιστή που μάλλον τον πήραν απ' το δελτίο κωφών κ κάνει ό,τι ακούγεται σε νοήματα. έτσι καταφέρνει να καταστρέψει κ αυτές τις λιγοστές μη γελοίες στιγμές του τραγουδιού. είναι σαν τα βίντεοκλιπς που σκηνοθετούμε με τον φου κ τη τζο, μόνο που αυτό είναι βίντεοκλιπ!
κουπλέ:
είναι 5 το πρωί κ δεν κοιμήθηκα καθόλου {στα μούτρα σου(στο βιντεοκλίπ αναφέρομαι)}
σκέφτομαι την ομορφιά σου κ πάω να τρελαθώ
η αυπνία είναι η τιμωρία, ο έρωτας σου ήταν η ανακούφιση μου
κ μέχρι να σε έχω δική μου, δεν θα ζήσω με ειρήνη
σήμερα γνώρισα τον γκόμενο σου,
μικρόσωμο κ άσχημο αγόρι {βασικά νομίζω ότι τον λέει αδερφή, αλλά δεν είμαι σίγουρος}
κ ξέρω πως δεν σ' αγαπά απ' τον τρόπο που μιλάει
όμως ούτε κι εσύ τον αγαπάς,
γιατί δεν δίνει τα μέγιστα {εδώ κάτι λέει για μέγεθος, λες;}
δεν ξέρει πώς να σ' ευχαριστεί όπως θα το κανα εγώ
όμως έχω υπομονή,
δεν είναι άξιος ανταγωνισμού {προσέξτε, κλείνει το μάτι}
γι' αυτό δεν έχω λόγο να τον σέβομαι {κοντινό στο μουγκό που φοράει το καλό του πουκάμισο}
ρεφρέν:
όοοοχι, δεν είναι έρωτας αυτό που νιώθεις, το λένε εμμονή,
μια ψευδαίσθηση στο υποσυνείδητο σου που σε κάνει να κάνεις πράγματα
έτσι λειτουργεί η καρδιά
κουπλέ2:
καλοντυμένος μέσα στη Λέξους μου{σίγουρα της έχει βάλει γούφερ}
πέρασα απ' τη σχολή σου
με ενημέρωσαν ότι έφυγες
σαν τρελός έφυγα για να σε κυνηγήσω {νομίζω}
σε έψαξα μα δεν σε βρήκα κι αυτό με ανυσήχησε
για να καλμάρω την ανυσηχία μου ήθελα να σε πάρω τηλέφωνο
όμως δεν είχα τον αριθμό σου κ η φίλη σου δε μου τον έδινε
το ότι είμαι πολύ ωραίος με βοήθησε {η ομορφιά βοηθάει αλλά είναι κ μεγάλη ευθύνη}
κ μου δωσε τη λύση
ξέρω ότι με θέλει κ της έδωσα ένα βλέμα,
λίγες λέξεις μετά μου έδωσε τον αριθμό σου
σε καλούσα απ' το κινητό, και εσύ δεν απαντούσες
έπειτα σε κάλεσα στον βομβητή {κι εσύ γκρέις ανάτομη;}
κ δεν υπήρχε σύνδεση
η μόνη επλίδα μου να ακούσεις τις λέξεις μου
{αυτή} - δε μπορώ, έχω γκόμενο!
{αυτός} - σε παρακαλώ, μη με παραπλανείς!
{el chocho arrastra barcos}
ρεφρέν2 {συνεχίζεται ο διάλογος}:
- όοοοχι, δεν είναι αγάπη
- άκουσε με παρακαλώ
- αυτό που νιώθεις
- τι είναι; {η μαλακία που σε δέρνει}
- το λένε εμμονή, μια ψευδαίσθηση
- έχω χάσει τον έλεγχο {να πας σε ψυχίατρο}
- στο υποσυνείδητο σου που σε κάνει να κάνεις πράγματα,
έτσι λειτουργεί η καρδιά
έκλεισα ραντεβού με τον ψυχίατρο, {καλά έκανες}
να δω αν θα με βοηθήσει {να δεις που δεν θα 'χει φίλους}
γιατί δεν έχω φίλους, μόνο σε 'σένα μιλάω {τα λεγα εγώ}
αυτό που θέλω είναι να σου μιλάω, να προσπαθήσω να σε φιλήσω
είναι πιθανό να μπορώ να πεθάνω από μια εμμονή {τα 'χω κάνει λίγο κώλο με τη μετάφραση}
κ ίσως σκέφτεσαι πως είμαι χαζός, αλήτης, κ τρελός {κ καγκούρι}
όμως στον έρωτα είμαι πολύ αυθεντικός {σκατά είσαι}
δεν ερωτεύομαι όπως οι άλλοι, παλεύω με τον τρόπο μου
ο έρωτας είναι το ταλέντο μου, {Δεντροπόταμε έχεις ταλέντο}
θα σε κάνω να μ' ερωτευτείς
συγχώρα με αν σε προσβάλω
αλλά είναι που είμαι ειλικρινής {ρίμα κ στον ελληνικό στίχο; wtf?}
άκου τις λεπτομέρειες αυτών που έχω να πω
με κρέμα σοκολάτα θα σε αλείψω {χίαρ καμς μόοοορ}
κ θα σε καταβροχθίσω {αναγουλιάσαμε}
θα σε πάω σε άλλο κόσμο, {χτύπα ξύλο γκαντεμόσκυλο}
στην καρδιά σου {το λέει καθάρα: θα πουλήσει τα όργανα της για να ξεπληρώσει τη Λέξους}
θα ζήσουμε μια περιπέτεια, θα κάνουμε χίλιες τρέλες
θα σου κάνω χάδια που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα {μη ξεχάσεις να τα κατοχυρώσεις ως πατέντα}
+1000 στον ενδυματολόγο για τις επιλογές του! πιστεύω πως είναι φάρσα του, για να κοροιδέψει τον τραγουδιστή "πού πας βρε ψωμόλυσα που μου 'θες κ Λέξους, έλα ντύσου λίγο σα τσαντιρόπανο"
+1000 στον χορογράφο που με τις ακριβώς ίδιες φιγούρες που βάζει στους κακάσχημους χορευτές να κάνουν, συμπληρώνει την αισθητική του βιντεοκλίπ. αγαπημένη σκηνή εκέι που η γκόμενα μπαίνει στο μπιτσμπάρ κ όλοι σηκώνουν το πόδι πίσω (1:20)
+1000 στην τραγουδίστρια που είναι απίστευτα όμορφη κ του δίνει κ χυλόπιτα
+1000 στο μουγκό γιατί νομίζω πως στο τέλος είναι ο μόνος που γαμάει
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 02:18 22 καροτάκια
Ετικέτες τσόντα, salalala salalala
είμαι ο ορισμός του ζωντανού νεκρού. όρθιος απ' τις επτάμιση, τρέξιμο παντού. τα θέματα που έχω με τη μέση μου με τρελαίνουν, τώρα ο πόνος χτυπάει κ στα πόδια.
τι καλά να τα 'γραφα αυτά απ' το Άμστερνταμ :-)
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 00:51 17 καροτάκια
Ετικέτες τσόντα, υπάρχει ελπίδα. ε;, bunny planet
κυριακή εκλογών... η πιο γαμάτη μέρα του χρόνου (ή μάλλον οι πιο γαμάτες μέρες του χρόνου)... δεν θα γράψω πολλά, μόνο τα σουρεάλ.
- κοιμήθηκα κατά τις 5το πρωί γιατί κάπου προς τις 11 άρχισε να μου πονάει η κοιλιά απ' το άγχος. το παραδέχτηκα προς τις 2 κ ξεκίνησα να βλέπω βιντεάκια του ΣΥΡΙΖΑ κ των Ο.Π. ξαναείδα το ντιμπέιτ αποσπασματικά, δηλώσεις, μπήκα στις σελίδες τους, γκούγκλαρα κτλ. ξύπνησα κ δεν είχα αποφασίσει κ η κοιλιά πονούσε ακόμα.
- ανοίγω να παίξω με το ιντερνέτ κ πετυχαίνω αυτό το καταπληκτικό βιντεάκι, όπου ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο ΤΟΤΕπρωθυπουργός της χώρας, απαντάει σοβαρά σε δύο ερωτήσεις που του έκαναν για να τον δουλέψουν στο twitter (θυμήσου προηγούμενο ποστ). συγκεκριμένα ο ηγέτης της χώρας απάντησε στο "πότε θα πάρει πρωτάθλημα η ΑΕΚ" κ "γιατί διώξαν τον Ίβανσιτς" (ένας του Παναθηναικού ήταν νομίζω)
- στο εκλογικό κέντρο πετυχαίνουμε τον Σίμαρχο ( Σίμος Δανιηλίδης, Δήμαρχος Συκεών) χαιρετάει εμένα κ την αδερφή μου κ εμείς γυρνάμε αλλού το κεφάλι μας. η μάνα μου απο πίσω. της σκάει φιλικά μπατσάκια στο μάγουλο "τι κάνεις κούκλα;". για όσους έχουν την εύλογη απορία, όχι δεν γνωρίζονται. αφού δε μας τον ακούμπησε κιόλας, πάλι καλά
- κουνέλι-γιαγιά 0-1. μπήκα πίσω απ' το παραβάν κ έκανα κάπου 5 λεπτά να βγω. έβαλα κι ένα λάθος σταυρό απ' το άγχος μου. στο μεταξύ οι γιαγιάδες (κουτσές, γκαβές, πι κτλ) εναλλάσονταν στο διπλανό παραβάν, μάλλον το 'χω πάρει πολύ προσωπικά το θέμα κ δεν πρέπει
- καταπληκτικές-κατάπληκτες οι μούρες ΝΔκρατών ΠΑΣΟΚσήδων με το 10+%. δεν το πίστευαν μαλάκα μου! μισώ Φασουλή, μισώ Καμμένο, μισώ βουλευτές ΛΆΟΣ κ ΚΚΕ
- πήγα να λυπηθώ λίγο Καραμανλή. πήγα. σχεεεεδόν. μέχρι που είδα τους υπουργούς του όρθιους να κοιτάνε βλοσυρά κ κατάλαβα ότι πάλι σόου δίνει ο πούστης, σα να μας λέει κοιτάξτε ποιοί φταίνε. κι εκεί που νόμιζα πως το τελευταίο σημείο της κατρακύλας που μπορεί να φτάσει ένα πρωθυπουργός είναι να απαντάει στην ερώτηση για την ΑΕΚ κ τον Ίβανσιτς, ήρθε κι αυτό (το έγραψε ο έντεκα αλλά δίνω άλλο λινκ, γιατί μιλάει συγκεκριμένα γι' αυτή τη σκηνή)
- η βραδιά έκλεισε φαντασμαγορικά, καθώς ο Σίμαρχος αποφάσισε να γιορτάσει τη νίκη του κόμματος του ανάβοντας τον χριστουγεννιάτικο στολισμό στους δρόμους.
δεν θα θελα να είμαι νεοδημοκράτης, ειδικά το προχθεσινό βράδι.
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 10:20 10 καροτάκια
Ετικέτες love and politics
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 12:50 4 καροτάκια
Ετικέτες bunny polls
το καταπληκτικό αυτό βλογκ που χρόνια τώρα σας ενημερώνει συνδυάζοντας την καλλιτεχνική κουλτούρα με τη βαθειά πολιτική σκέψη, αποχαιρετά την προεκλογική περίοδο που τόσο λατρέψαμε. μεθαύριο φεύγει ο μπουτίκ κρεάτων κ ανατέλει καινούρια μέρα, σοσιαλιστική, πράσινη
τέρμα τα μαντιλάκια τα αρωματικά, τέρμα τα τηλέφωνα, τέρμα τα φυλλάδια στους δρόμους, η φάτσα του καραμανλή στη στάση απέναντι απ' το σπίτι μου, το τροχόσπιτο του τώρα ξέρεις -ξεράδια- έξω απ΄την Αγ Σοφία, τα 10λεπτα της Χρυσής Αυγής κάθε βράδι την ώρα που τρώω, τέρμα αυτή η απαίσια σοβιετική μουσική των σποτς του ΚΚΕ κάθε τρεις κ λίγο στ' αυτιά μου, αυτό δεν είναι ραδιόφωνο, η εισβολή στην πράγα λάιβ είναι
κ μια που είπα μουσική, καιρός να ασχοληθούμε λίγο με το Ακόμα πιο Νέο Κύμα που έχει δημιουργηθεί στον καλλιτεχνικό χώρο. πέντε χρόνια με τη Δεξιά να πλανάται πάνω απ' την Ελλάδα κ η ελληνική μουσική κραυγάζει με όλη τη δύναμη της ψυχής της. έχει ξανασυμβεί. θυμάστε τι έγινε λίγο πριν την πτώση κ μετά τη Χούντα. Αγροτικά, η καρδιά η μισή στην Κίνα, γελαστό παιδί, Θεοδωράκης, Φαραντούρη. έτσι κ στις μέρες μας η Μουσική παίρνει κ πάλι πολιτική κατεύθυνση κ καιρός ήταν θέλω να συμπληρώσω, γιατί έχω βαρεθεί να πηγαίνω σάββατο πρωί στους γονείς μου για καφέ κ ν' ακούμε σώπα όπου να ΄ναι θα σημάνουν οι καμπάνες
ας αναλύσουμε λίγο μερικούς στίχους που βρήκα, στους οποίους το πολιτικό νόημα είναι κάτι παραπάνω από φανερό. να τονίσω εδώ, πως είμαστε στην περίοδο "λίγο πριν την πτώση", πράγμα που σημαίνει ότι δε μπορεί ο καλλιτέχνης να βγει φόρα-παρτίδα κ να δηλώσει αντιστασιακός. έλα ξεκινάμε:
τίτλος τραγουδιού: Το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου. ερμηνευτής: Θάνος Πετρέλης
στίχοι (απόσπασμα):
τώρα ήρθ’ η ώρα να κάνω κι εγώ το δικό μου,
τόσα χρόνια περίμενα,
να ‘χω επιτέλους την τύχη κι εγώ στο πλευρό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου,
το παιχνίδι είναι πλέον δικό μου.
είναι καθαρή η θέση του, ο τραγουδιστής έχει γίνει η φωνή του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος απηυδυσμένος απ' τη συνεχή αντιπολίτευση που του ασκεί η κυβέρνηση, κ μετά τις πολλές τελευταίες δημοσκοπήσεις που τον θέλουν νικητή, ξεσπά
Τους κανόνες εγώ τώρα θέτω
και μ’ αυτούς αν δεν συμορφωθείς,
δε θα έχουμε πλέον, υποθέτω,
μεταξύ μας σημείο επαφής.
ξεκάθαρο το μήνυμα του σ' αυτή τη σουπιά τον Βενιζέλο. τόλμα τώρα να κάνεις γκριμάτσα την ώρα που λέω αρκούδο τον Αθανασάκη. στα διάλα. επίσης ο στίχος εδώ, θα μπορούσε να κρύβει μήνυμα κ στον Τσίπρα, με τον οποίο μετά το "καλώς τα παιδιά" κ τις νέες δημοσκοπήσεις, οι σχέσεις έχουν κάπως ψυχρανθεί
τίτλος τραγουδιού: ανατροπή.
ερμηνευτής: Κώστας Μαρτάκης
στίχοι(απόσπασμα):
Να τόλμαγες να ανέτρεπες, τα πάντα και να επέστρεφες.
Να κέρδιζε η αγάπη αυτή στο τέλος.
Τώρα εσύ κάν΄ τα όλα άνω κάτω εκεί.
Και θα΄ρθω να τα φτιάξω απ΄την αρχή.
Τώρα εσύ κάν΄ τα όλα άνω κάτω εκεί.
Τώρα κάνε μια ανατροπή.
ανατροπή, επανίδρυση, αλλαγή συστήματος. ο καλλιτέχνης μιλάει στο λαό, τον εργάτη, τον αγρότη, τις τάξεις του μεροκάματου. εκεί που λέει για την αγάπη, είναι ξεκάθαρη η αναφορά του στη καρδούλα που φορούσε η Παπαρήγα στο ντιμπέιτ. φόβησε τους
τίτλος τραγουδιού: μια κατάσταση επανάστηση.
ερμηνευτής: Χρήστος Χολίδης
στίχοι(απόσπασμα):
Τώρα ξέρω πάνω-κάτω
γιατί αισθάνομαι άνω-κάτω
Μια κατάσταση επανάσταση κι εσύ
Τώρα είμ' εγώ για σένα
με λόγια χιλιοειπωμένα
Ό,τι γράφει, δε ξεγράφει στη ζωή
Μια κατάσταση επανάσταση μαζί
είναι προφανές πως ο καλλιτέχνης εκφράζει τον αρχηγό του ΣΥΝ που πλέον ξέρει πάνω-κάτω τι παίζει με την πολιτική, τις συντροφικές μαχαιριές κ συμμαχίες, κ είναι έτοιμος για την επανάσταση (γιατί πρέπει ν' ακούει κ τις συνιστώσες). μιλάει κατ' ευθείαν στον ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ, "έφυγε το ραμολιμέντο, τώρα είμαι εγώ για 'σένα".
τελευταίο κουνελάκια κ προσωπικό μου αγαπημένο. θυμίζει κάτι από τίνα τέρνερ, αλλά αυτό ανήκει σ' άλλο ποστ (μάλλον κ σ' άλλο βλογκ, εμείς είμαστε κουλτουριάρηδες)
τίτλος τραγουδιού: υπάρχει ζωή.
ερμηνεύτρια: Δέσποινα Βανδή
στίχοι(απόσπασμα):
Κάτι αλλάζει, κάτι μ’ ανεβάζει, μόλις είδα
στο παράθυρό μου μια καινούρια ελπίδα.
Δε δακρύζω, να γελάω αρχίζω, παίρνω φόρα
τη χαμένη αλήθεια ανακαλύπτω τώρα.
το πολιτικό μήνυμα και εδώ εμφανές. η δέσποινα ταυτίζεται με τη μέση ΠΑΣΟΚσού ελληνίδα νοικοκυρά, που την ώρα που καθαρίζει το τζάμι βλέπει την πράσινη ελπίδα να ανατέλει. η σχέση του "παίρνω φόρα" με το "πάμε" του παπανδρέου στο προεκλογικό του σποτάκι, προφανής
υπάρχει ζωή και μετά από σένα
δε θ’ αφήσω στιγμή να χαθεί πια για μένα
να χαθεί πια για μένα.
Έναν ήλιο φορώ κι ένα αστέρι κρατάω
Τώρα λάμπω κι εγώ, τώρα χαμογελάω
τώρα χαμογελάω.
εδώ η ερμηνεύτρια-πολιτικοποιημένη νοικοκυρά, απευθύνεται στον πρωθυπουργό της Δεξιάς Κώστα Καραμανλή "υπάρχει ζωή μετά από σένα, ο γιώργος είπε πως θα μου χαρίσει τα χρέη στις τράπεζες". λίγο παρακάτω βλέπουμε πως η δέσποινα δεν έχει μεθύσει απ' τη δύναμη της αυτοδυναμίας, αλλά είναι υπέρ της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, αφού φοράει τον ήλιο κ κρατάει το αστέρι (μη το φαντάζεστε, είναι λίγο κιτς σαν εικόνα. μεταφορικά πάρτε το). ήλιος-αστέρι ελπίζω να καθαρίζει απ' τη μέσα πλευρά, μη στραβωθεί κ πέσει απ' τον τέταρτο, μόνο να μείνει ανάπηρη της έμεινε.
στο τέλος ελπίδα, τώρα χαμογελάει, τώρα χαμογελάει.
ρουθούνησε ο bunnysuicides στις 01:49 17 καροτάκια
Ετικέτες τα κουνέλϊα παίζει, love and politics, salalala salalala
© Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP