ωραίο δέντρο

το πόσο διασκεδάζω το πλωτό χριστουγεννιάτικο δέντρο της θεσσαλονίκης δε μπορώ να το περιγράψω. πήγα και το 'δα από κοντά, μπήκε κατευθείαν στην καρδιά μου. το παρακάτω βίντεο το έχω δει περίπου 500 φορές.

να ξέρετε πως όταν τηλεφωνείτε σε κάποιο φίλο και η μισή συνομιλία είναι γκρίνια που δεν σας παίρνει τηλέφωνο, μάλλον δεν σας παίρνει τηλέφωνο επειδή όταν του τηλεφωνείτε η μισή συνομιλία είναι γκρίνια που δεν σας παίρνει τηλέφωνο

ελλάδα σκάσε. σκάσε ηλίθια

"ο ανακριτής του Πρωτοδικείου Σκοπίων αποφάσισε την προφυλάκιση του Μάκη Ψωμιάδη που θα διαρκέσει 40 ημέρες και στη συνέχεια θα υπάρξει έκδοσή του στις ελληνικές αρχές.

Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά καθώς προκύπτει κώλυμα που σχετίζεται με την ονομασία που φέρουν τα έγγραφα της ελληνικής πλευράς αναφορικά με τα Σκόπια.

Η χώρα μας αναφέρει τα Σκόπια στα επίσημα έγγραφα ως FYROM, ενώ οι Σκοπιανοί ως «Μακεδονία». Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπλοκάρει η διαδικασία."

από εδώ

το μπάνιο μου έχει ένα μικρό παραθυράκι που βλέπει στο φωταγωγό. απέναντι ακριβώς, είναι το παραθυράκι της κουζίνας της γιαγιάς που μένει δίπλα μου. τα πρωινά που πάω τουαλέτα, την ακούω που πίνει καφέ και μιλάει μόνη της. μοιάζει να απευθύνεται σε κάποιον, αλλά δεν έχω ακούσει ποτέ άλλη φωνή. κυρίως μιλάει για τα πολιτικά. μισεί τον παπανδρέου και το σόι του, αγαπάει καραμανλή το θείο όμως, όχι τον άλλο "το μασκαρά". την είδα και μια μέρα που διάβαζε μια κρεμασμένη εφημερίδα στο ψιλικατσίδικο κι έλεγε "άλλαξε ο μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς". μερικές φορές μιλάει για τη ζωή της όμως, για τους αντάρτες. δεν έχω καταλάβει με ποιους ήτανε στην κατοχή. όταν μιλάει για τη ζωή της λοιπόν, αισθάνομαι πάρα πολύ άσχημα. σκέψου να κάνει μια παύση κι εκείνη τη στιγμή ν' ακουστεί το καζανάκι μου

ο άνθρωπος του μέλλοντος

θυμηθήκαμε που είχα μεθύσει πάρα πολύ και βρήκα ένα σκυλάκι στο δρόμο, τύπου κανίς, το 'χα ονομάσει Μυρτώ και το είχα αγαπήσει. κι έπειτα ένα βράδυ ξαναμέθυσα και είδα ένα τεράστιο σκυλί, νόμιζα πως ήταν η Μυρτώ και το χάιδευα αλλά ήταν αδέσποτο και σιχαινόμουνα μετά

χθες βράδυ ονειρεύτηκα το μπλογκ μου

γεια σας, δεν ξέρω αν με διαβάζετε αλλά έγω θα τα πω γιατί χθες το βράδυ σας είδα στον ύπνο μου. όχι εσάς δηλαδή, το μπλογκ μου είδα και δεν θυμάμαι και το όνειρο. μη μου γράψει κανείς στα σχόλια "τι φορούσα" και λοιπά κλισέ, δεν είμαι σε φάση. έχω να γράψω καναδυο μήνες και πριν απο τους δυο μήνες άλλο τόσο κτλ, και δεν είναι μόνο επειδή έχω αυτές τις τρελές αλλαγές στη ζωή μου, αλλά κι επειδή βαρέθηκα το μπλόγκιν, δηλαδή δεν θα το βαριόμουνα, αλλά την καταβρήκα με το τουίτερ που είναι πιο βολικό και είναι περίπου σαν το μπλογκ που θα θελα να έχω, λίγα λόγια και καλά. τι καλά δηλαδή, μαλακίες γράφω. αλλά είναι καλά. ούτε που ξέρω σε τι φάση ήμουν όταν έγραψα κάτι προσωπικό εδω μέσα, ή σε τι φάση νομίζατε ότι ήμουν. τώρα όμως νιώθω κάπως γαμάτα. μετακόμισα στην αθήνα (από θεσσαλονίκη), βρήκα την καλύτερη δουλειά που έχω κάνει ως τώρα και ελπίζω να κρατήσει, ετοιμάζομαι να μπω στο καινούριο μου μικροσκοπικό σπίτι. τα ενοίκια στην αθήνα γαμιούνται κι ας το διάλο. αυτά. μπορεί να συνεχίσω να γράφω, μου λείψατε μερικοί. ο σκύλος, η δήμητρα, ο μάλερ, κι άλλοι. πριν είπα κάτι για σχόλια, μαλακίες έλεγα, έχω την εντύπωση ότι λείπω πολλά χρόνια στην αμερική και τώρα ξανάρθα στο χωριό και είναι ερημωμένο, έχετε πεθάνει όλοι και τέτοια. ελπίζω να ζείτε και να ζείτε καλά. θα κάνω και καμιά τσάρκα

γούστα

(πάτα κλικ να το κάνεις μεγάλο)

Gil Scott-Heron

the revolution will not be televised. πόσο επίκαιρος ο θάνατος του χθες; δεν ξέρουμε από τι πέθανε aids ναρκωτικά ή τα 62 ταραγμένα του χρόνια. ήταν ποιητής, συγγραφέας, μουσικός. κυρίως ήταν ΜΑΥΡΟΣ. πέρυσι είχε βγάλει καινούριο συγκλονιστικό δίσκο μετά από 16 χρόνια

ο εφιάλτης του Δαρβίνου

θυμήθηκα που ήμουν στο κέντρο βράδι, και ήταν μια παρέα που πετούσε στο δρόμο διαφημιστικά flyers ενός πάρτι της ΔΑΠ. στο club Hotel νομίζω. ψιλοέβρεχε, οπότε όχι μόνο βρώμιζαν την πόλη, αλλά δεν θα τα έβλεπε και κανείς αφού σε λίγη ώρα θα γίνονταν λάσπη. "ρε παιδιά μη τα πετάτε κάτω, βρωμίζετε την πόλη" τους είπα, για να απαντήσουν χαζογελώντας "μιεμιενιελιαμ" ή κάτι τέτοιο. αν συνέβαινε αυτό τώρα, θα τους απαντούσα κάτι του στιλ "για τα ζώα σαν εσάς, το μιεμιενιελιαμ είναι λέξη", αλλά ήμουν σοκαρισμένος απ' την τόση έλλειψη παιδείας, αρκέστηκα σ' ένα "ε ΔΑΠ δεν είστε;" που δεν πρέπει να το κατάλαβαν. το ειρωνικό είναι ότι αισθάνθηκα άσχημα, με πείραξε το ότι ούτε καν μετέφρασαν αυτό που άκουσαν. κι εδώ ακριβώς έρχεται αυτό το βίντεο που επιβεβαιώνει πως οι ΔΑΠίτες βρίσκονται στον πάτο της εξελικτικής πορείας του ανθρώπινου είδους, ένα σκαλοπάτι πάνω απ' τη μαιμού. πάνω κάτω, δεν θα τα χαλάσουμε



epanechnikov που buzzάρισες το βιντεάκι, ευχαριστούμε

i just made love

όχι εγώ

είναι ένα σάιτ που έβαλε στο τουίτερ ο καλός μας ζλάτκος, πολύ ωραίο. καθόμουν το χάζευα κάτι ώρες, απόλυτα ενδιαφέρον άμα είσαι άνεργος και το μόνο που έχεις κανονίσει είναι καφές στις έξι το απόγευμα.

στο σάιτ που λέτε, όποιος θέλει πάει και γράφει ότι έκανε σεξ. σημειώνει το μέρος, την ώρα, αν είναι ετερόφυλο ή ομόφυλο, κάνει και σχολιάκι αν του άρεσε ή όχι

στην ελλάδα όπως βλέπουμε ψόφια τα πράματα, ή δεν το 'χουμε μάθει ακόμα, ή δεν το κάνουμε και πολύ, ή δεν θέλουμε να γράφουμε κάθε πότε το κάνουμε πράμα που δεν πιστεύω, έτσι κι αλλιώς τα γράφουμε και στο τουίτερ

στην αθήνα το χρησιμοποιούν αρκετά απ' ότι μπορώ να δω, στη θεσσαλονίκη πολύ λίγοι, καλά στη γειτονιά μου δεν κουνιέται φύλλο. αλλά βρήκα ένα λεσβιακό κάπου στη νέα παραλία, το σχολιάκι έγραφε "fucking awesome". και στην επαρχία παίζει αρκετά. να ας πούμε στο Άγιον Όρος, βλέπουμε πως ο πάτερ Αναστάσης περνάει καλά

και έχει και ίντερνετ.

πρόσωπα που πέρασαν τέσσερα: Τ

θυμήθηκα τον Τ, τον κολλητό μου στην πέμπτη δημοτικού. είχε φακίδες και χαίτη στα μαλλιά, τώρα θα την έλεγες καγκούρικη, τότε ήταν πολύ κουλ. είχαμε για στέκι το δάσος, πηγαίναμε με τα ποδήλατα. φτιάξαμε αρχηγείο και βάλαμε και παγίδες, αν πατούσες θα έπεφτες σε μια τρύπα δέκα εκατοστών και θα καρφωνόσουν σε κάτι μυτερά ξυλάκια. μια φορά πέρασαν από 'κει κάτι φυσιολάτρες και φωνάζαμε πως είδαμε φίδι και "τους διώξαμε", ίσως αν δεν έπιανε αυτό να έπρεπε να τους σκοτώσουμε ξερωγώ. τότε είχε και ρυάκι το δάσος, με λιμνούλες και βατράχια, τώρα τα μπαζώσαν αυτά. ο Τ έμενε με τους δικούς του σ' ένα περίεργο σπίτι, είχε κάτι σπαθιά θυμάμαι. και μεγάλες χοντρές βελόνες. είχαν κι ένα γατάκι πολύ γλυκό, αλλά στο λαιμό δεν είχε δέρμα γιατί ο μπαμπάς του Τ του έκανε βελονισμό, μια αηδία σκέτη. ο Τ και η οικογένεια του είχαν έρθει κάπου απ' τον Καύκασο και ήταν κάπως περίεργη οικογένεια, όσο περίεργο μπορεί να είναι το ξένο τέλοσπάντων. μου έλεγε συχνά ότι είναι Έλληνας, εμένα μου ήταν αδιάφορο και βαρετό, φυσικά και ήταν. κι εγώ ήμουν. στο σχολείο πολλοί τον κορόιδευαν, τον έλεγαν Ρώσο, Ρωσοπόντιο και τέτοια. μου έλεγαν κι εμένα να μην κάνω μαζί του παρέα. όταν συνέβαινε αυτό γινόταν κάτι περίεργο. στεκόταν στο παράθυρο και κοίταζε έξω. έπαιζε με ένα λαστιχάκι. κι όταν πήγαινα να του πω "μη τους ακούς, αυτά είναι ηλίθια" με χτυπούσε με το λαστιχάκι ή με τσιμπούσε μέχρι που μάτωνα. και δεν έλεγε τίποτα

τα μυστικά της πτήσης

έβλεπα τον παπανδρέου να εξανίσταται γιατί κάποιοι λέει μόνο προδότη που δε τον είπαν επειδή ζήτησε βοήθεια απ' το ΔΝΤ κι ότι αυτός λεφτά ζητουσε για την πατρίδα και γι' αυτό θα συνεχίσει να συνομιλεί με το ΔΝΤ και με την ΕΕ και με ξένους πρωθυπουργούς, για να βρει λεφτά να σώσει τη χώρα. και θυμήθηκα που είχα διαβάσει κάπου για μια φυλή ινδιάνων του Καναδά που πούλησαν τη γη τους στους ευρωπαίους με αντάλαγμα έναν χαρταετό. ήθελαν λέει να μάθουν να πετάνε

έκλεψαν τον φίλο μου τον Ζλάτκο. του πήραν το πορτοφόλι, έβγαλαν τα 10ευρώ που είχε μέσα και κάτι αποδείξεις. τις αποδείξεις τις έβαλαν σε μία τσέπη του μπουφάν του, και το πορτοφόλι πάλι μέσα στην εσωτερική. κάρτες ταυτότητα σκατά δεν ακούμπησαν. για κάποιο λόγο μου φαίνεται τόσο πολύ γαμάτο αυτό το πράμα. δηλαδή ίσα που θα του δινα κι άλλα. που δεν έχω, λέμε τώρα. αλλά βλέπεις ρε παιδί μου, ο άνθρωπος πήρε μόνο τα λεφτά ενώ θα ήταν απείρως ευκολότερο να πάρει ολόκληρο το πορτοφόλι και να το πετάξει κάπου έξω. ξέρω γω; μ' άρεσε

έβγαλα σπυράκι.

την τελευταία φορά που είχα βγάλει σπυράκι, ήταν στις 21 απριλίου πέρυσι, το θυμάμαι λόγω επετείου. το έβλεπα στον καθρέφτη και σκεφτόμουν αν θα το σπάσω ή όχι, όταν μου 'ρθε στο μυαλό η ημερομηνία. άρχισα να βρίζω τον Φοίνικα φυσικά, νομίζω το έγραψα και στο τουίτερ. σήμερα έβγαλα πάλι και να: τα ματ έχουν περικυκλώσει τη Νομική γιατί είναι μέσα οι μετανάστες και χαλάνε το ντεκόρ. τα μαθήματα γίνονται κανονικά αφού οι άνθρωποι πήγαν σε χώρο που ανακαινίζεται. αλλά δεν έχει σημασία. τα κανάλια λένε "οι λαθρομετανάστες κατέλαβαν τη Νομική", δίνουν φωτογραφίες σπασμένων κλειδαριών (απίστευτος βανδαλισμός), τα κόμματα της δεξιάς τρέχουν ποιο θα πρωτοκαταθέσει πρόταση για κατάργηση του ασύλου. σήμερα λέει έκαναν πρόταση στους μετανάστες-απεργούς πείνας να φύγουν απ' τη νομική γιατί είναι πολύ κακό να είσαι στη νομική και να πάνε σε ένα κτήριο κάπου κοντά στην Ομόνοια όπου θα επιτρέπεται να μπαίνουν μόνο μετανάστες και θα περιφρουρείται απ' την αστυνομία, και οι μετανάστες-απεργοί πείνας δεν δέχτηκαν γιατί τους αρέσει πάρα πολύ η Νομική και το παίζουν μάγκες στην πατρίδα μας μέσα, και μέχρι κι ο Συνασπισμός τους πούλησε γιατί φοβήθηκε που τον κράζουν στα κανάλια έβγαλε ανακοίνωση ότι δεν είναι σωστό να ρίχνουν λάδι στη φωτιά . και τώρα περιμένουμε να μπουκάρουν μέσα οι ματάδες οι οποίοι είναι λέει προετοιμασμένοι σε περίπτωση που οι μετανάστες-απεργοί πείνας ασκήσουν βία πάνω τους. γιατί σκέψου, οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν οικογένειες, ούτε σπίτια, ούτε δουλειές και θέλουν να παίξουν ξύλο με τους ματάδες, και δεν είναι καθόλου εξαντλημένοι που έχουν να φάνε τρεις μέρες, και καλά να πάθουν.