αθήνα - δελχί
το μισό ταξίδι ήταν μια χαρά, η Qatar Airways εταιριάρα, δε θυμάμαι πόση ώρα κάναμε μέχρι τη Ντόχα αλλά στο αεροπλάνο ανακάλυψα πως ήταν απ' την άλλη μεριά της αραβικής, όχι όπως την είχα στο μυαλό μου. η Τζόρτζια μου 'χε πει ότι δεν κοιμάται σε αεροπλάνα οπότε προσπαθούσα να μείνω ξύπνιος αλλά κάθε τόσο που γυρνούσα να της πω κάτι μια χαρά κοιμόταν, έμεινα να παίζω αυτή την αραβική βερσιόν του bubble-bubble
στη ντόχα φυσούσε τόσο πολύ και τόσο καυτά, θέλαμε να γυρίσουμε αθήνα αλλά δε μας άφησαν. επίσης της τζώρτζια της έκανε πολύ αστεία μαλλιά. ψάχναμε να βρούμε ίντερνετ αλλά δεν έμπαινε, είχα στο μυαλό μου ότι θα κάνω τσεκίν (στο φόρσκουέρ) στο αεροδρόμιο και θα μαζέψω πόσους πόντους, ξενέρωσα πάρα πολύ. ούτε στο δελχί έκανα. είδαμε όμως μπούργκες, άραβες με αυτά τα άσπρα, τέτοια
τέλοσπάντων το δεύτερο μισό ήταν κάπως χάλια, το αεροπλάνο παλιό, είχε μόνο ινδούς και μας κοιτούσαν σα να περίμεναν κάτι από μας, τύπου είστε ευρωπαίοι κάντε κάτι περίεργο. είχαν βγάλει και τα παπούτσια τους μερικοί. γενικά τα βγάζουν εύκολα τα παπούτσια, το 'χω παρατηρήσει και εδώ, όχι μόνο στο αεροπλάνο. έπρεπε να συμπληρώσουμε και κάτι έγγραφα αλλά δε μας έδωσαν στυλό. για την ακρίβεια ο αεροσυνοδός που του ζητήσαμε στυλό, είπε ότι δεν υπάρχει στο αεροπλάνο στυλό. σε κάποια φάση μας πήρε και τις κουβέρτες, μόνο τις δικές μας
φτάσαμε στο δελχί, πολύ ωραίο αεροδρόμιο, είχε και κάτι δάχτυλα στους τοίχους, μας παρέλαβε ένας παππούλης και μας πήγε να συμπληρώσουμε το έγγραφο. τα συμπλήρωσα εγώ και είχα και τζετ λαγκ που σημαίνει ότι κάποια κουτάκια δεν τα συμπλήρωσα καθόλου, σε κάποια έγραψα (ή αντέγραψα απ' το διαβατήριο) λάθος στοιχεία και σε κάποια άλλα συμπλήρωσα τα δικά μου στοιχεία εκεί που έπρεπε να βάλω της τζώρτζια και τ' ανάποδο. πρέπει να μας πέρασαν για τελείως ηλίθιους. στο τέλος έδωσα στον παππού 3 ευρώ δηλαδή 200 ρουπίες, δεν ξέρω αν είναι πολλά αλλά δε νομίζω
στη ντόχα φυσούσε τόσο πολύ και τόσο καυτά, θέλαμε να γυρίσουμε αθήνα αλλά δε μας άφησαν. επίσης της τζώρτζια της έκανε πολύ αστεία μαλλιά. ψάχναμε να βρούμε ίντερνετ αλλά δεν έμπαινε, είχα στο μυαλό μου ότι θα κάνω τσεκίν (στο φόρσκουέρ) στο αεροδρόμιο και θα μαζέψω πόσους πόντους, ξενέρωσα πάρα πολύ. ούτε στο δελχί έκανα. είδαμε όμως μπούργκες, άραβες με αυτά τα άσπρα, τέτοια
τέλοσπάντων το δεύτερο μισό ήταν κάπως χάλια, το αεροπλάνο παλιό, είχε μόνο ινδούς και μας κοιτούσαν σα να περίμεναν κάτι από μας, τύπου είστε ευρωπαίοι κάντε κάτι περίεργο. είχαν βγάλει και τα παπούτσια τους μερικοί. γενικά τα βγάζουν εύκολα τα παπούτσια, το 'χω παρατηρήσει και εδώ, όχι μόνο στο αεροπλάνο. έπρεπε να συμπληρώσουμε και κάτι έγγραφα αλλά δε μας έδωσαν στυλό. για την ακρίβεια ο αεροσυνοδός που του ζητήσαμε στυλό, είπε ότι δεν υπάρχει στο αεροπλάνο στυλό. σε κάποια φάση μας πήρε και τις κουβέρτες, μόνο τις δικές μας
φτάσαμε στο δελχί, πολύ ωραίο αεροδρόμιο, είχε και κάτι δάχτυλα στους τοίχους, μας παρέλαβε ένας παππούλης και μας πήγε να συμπληρώσουμε το έγγραφο. τα συμπλήρωσα εγώ και είχα και τζετ λαγκ που σημαίνει ότι κάποια κουτάκια δεν τα συμπλήρωσα καθόλου, σε κάποια έγραψα (ή αντέγραψα απ' το διαβατήριο) λάθος στοιχεία και σε κάποια άλλα συμπλήρωσα τα δικά μου στοιχεία εκεί που έπρεπε να βάλω της τζώρτζια και τ' ανάποδο. πρέπει να μας πέρασαν για τελείως ηλίθιους. στο τέλος έδωσα στον παππού 3 ευρώ δηλαδή 200 ρουπίες, δεν ξέρω αν είναι πολλά αλλά δε νομίζω