φιλιππούπολη ή πλόβντιφ όπως το λέει όλος ο -υπόλοιπος- κόσμος

το ταξίδι ξεκίνησε στις επτά το πρωί κ ήμουν λίγο σοκαρισμένος γιατί την πόλη την βλέπω τόσο πρωινή μόνο όταν ξενυχτάω κ κυκλοφορώ μισομεθυσμένος στο κέντρο με τους φίλους μου κ ψάχνουμε μπουγάτσα κ μίλκο. ήμασταν όλοι αυτοί οι ερασιτέχνες φωτογράφοι της σχολής μου, ήπιαμε καφέ στο όρθιο κ μπήκαμε στο λεωφορείο, κατέυθυνση φιλιππούπολη ή πλόβντιφ όπως το λέει όλος ο -υπόλοιπος- κόσμος

τα παιδιά είναι γαμάτα κ περνούσαμε πολύ ωραία, αλλά αρχίσαμε να γκρινιάζουμε λίγο όταν πέντε ώρες μετά ήμασταν χαμένοι σε κάτι δάση στη βουλγαρία, ζαλιζόμασταν κ κατουριόμασταν (εγώ πήγα να κατουρήσω πίσω από κάτι αμάξια κ βρήκα 30€ χα!) κ πεινούσαμε κ ο οδηγός γύρισε κ μας είπε πως πρώτη φορά πάει απ' αυτό το δρόμο στη σόφια(!!!). δεν είχαμε κ χάρτη, καταπληκτική η οργάνωση μας, κ προχωρούσαμε με βάση γκουγκλ μαπ απ' το κινητό ενός δασκάλου μας
10,5 ώρες μετά φτάσαμε στον προορισμό μας, είχαμε περάσει γύρω στα τετρακόσια φράγματα κ οκτακόσια χωριά που έβαζες στοίχημα ότι δεν κατοικούνται κ κάθε φορά έπεφτες έξω. πολύ αστείο, τότε που ξύπνησα μετά από πολλή πολλή ώρα κ οι άλλοι ήταν στα πρόθυρα αυτοκτονίας κ πετάγομαι μες στη χαρά "κοιτάξτε κοιτάξτε ένα φράγμα" κ ήθελαν να με σκοτώσουν γιατί ήταν το τριακοσιοστόπεντηκοστόπέμπτο που είχαν δει κ με ζήλευαν κ λίγο που μπορούσα να κοιμάμαι σαν πουλάκιτο ξενοδοχείο μας θέλουμε να υποπτευόμαστε πως ήταν το καλύτερο που υπήρχε στη φιλιππούπολη ή πλόβντιφ όπως το λέει όλος ο -υπόλοιπος- κόσμος. μπήκαμε στο δωμάτιο, κάναμε τις καθιερωμένες τηλεφωνικές φάρσες κ βγήκαμε. οι τιμές ήταν ένα τεράστιο πολιτισμικό σοκ, δεν θυμάμαι τώρα αριθμούς, μόνο της μπύρας την τιμή θυμάμαι, 2,5 λέβ(απέτυχα να μάθω το νόμισμα, κάτι μπαίνει ακόμα πίσω απ' το β) δηλαδή περίπου 1,25ευρώ. μεγάλη μπυράκλα λέμε, βαρελίσια. αλλά κ η στέλα αρτουά πάλι το ίδιο έκανε. φάγαμε τόσο πολύ κ ήπιαμε τόσο πολύ, μέθυσα πάλι κ χόρευα σαν ηλίθιος, μου την έπεσαν ένα κορίτσι κ ένα αγόρι, πολύ ωραία ένιωθα. μετά πήγαμε στο καζίνο του ξενοδοχείου να παίξουμε, φορούσα κοτλέ φαρδύ παντελόνι κυπαρισί κ ζακέτα γκρι με κάτι πάκμαν επάνω ή κάτι τέτοιο, μετά την έβγαλα κι έμεινα με το μπλουζάκι με τ' αχλάδια, πολύ κυρίλα. θέλω να κάνω έρωτα με μια ρουλέτα, είναι τόσο όμορφες κ μου φωνάζουν πλέι μπόι, πλέι... πόνταρα για πρώτη φορά στη ζωή μου σε έναν αριθμό κ κέρδισα το αεπ μιας μικρής πόλης, όλοι με κοιτούσαν σα να 'μαι ο γκαστόνε ή κάτι τέτοιο, μετά τα έχασα κ έχασα κ άλλα 30λεβ, σκατά
λίγες ώρες μετά φάγαμε πρωινό, σκάσαμε κ πήγαμε βόλτα στην πόλη. ωραία η πόλη, αλλά φτωχή πολύ, εγώ στεναχωριόμουν. κάτσαμε για καφέ σα ζώα, κλείσαμε τρίωρο. μετά πήγαμε για φαί. να πω εδώ πως όλα ήταν πάμφθηνα αλλά χαμηλότερης ποιότητας. φαντάσου, δεν έφαγα όλο το γλυκό μου! χαμηλότερης ποιότητας είναι επίσης κ τα φάρμακα, πράγμα τραγικό κ άδικό, ή μάλλον τραγικά άδικο. α το νερό το εμφιαλωμένο είναι σα να 'χει χώμα μέσα. μετά το φαί πήγαμε στο ξενοδοχείο, είχαμε μείνει παρέα 8άτομα, οι μισοί πήγαν για μασάζ κ οι άλλοι στην πισίνα. εγώ είχα ηθικούς τραβάτεμεκιαςκλαίω δισταγμούς γιατί είμαι κ αριστερός, καταλαβαίνετε... η πισίνα ήταν τόσο γαμάτη, πλατσουρίζαμε σα βούβαλοι στα ντοκιμαντέρ που βλέπουμε για την αφρική, ήταν τόσο γαμάτα κ τόσο καπιταλιστικά που την επόμενη φορά που θα πάω βουλγαρία, πρέπει να μείνω σε παγκάκι για να τα εξισορροπήσω. το βράδι πάλι πιοτό, γυρίσαμε όμως κ τη μισή πόλη μέχρι να βρούμε μέρος να κάτσουμε, εγώ είχα ξεχάσει το μπουφάν μου κ το είχα δαγκώσει κ ξενέρωσα. όμως προς το χάραμα η ρουλέτα έκανε πάλι τη δουλειά της κ έσωσε το βράδι μου. ήμασταν πάλι οι χθεσινοί, καθόμασταν κ στις ίδιες θέσεις, ντροπή μας τζογόμουτρα. εγώ φορούσα κ μια ζακέτα κόκκινη με κάτι ζάρια πάνω, δεν υπάρχω. έχασα φυσικά, κοντά στα 50λεβ. σε κάποια φάση ήρθε κ ένα βούλγαρος μαφιόζος ή κάτι τέτοιο, εξαιρετικά κάφρος, άπλωνε τα λεβ του σαν πετσετάκια να εντυπωσιάσει τα ελληνάκια, αλλά δεν του κάθησε, έχασε μέσα σε δέκα λεπτά δυο χιλιάδες λεβ (κοντά στα 1000€) κ την έκανε κι εμείς γελούσαμε. το μαλάκα
επιστρέψαμε απ' τον κανονικό το δρόμο δόξα σοι ο θεός δόξα σοι , η βουλγαρική φύση είναι τόσο γαμάτη κ τόσο άγρια. χιόνισε κιόλας. α να πω κ για τους βούλγαρους. άσχημοιιιιιιιιιι! οκ, υπάρχουν κάποιες πολύ όμορφες γυναίκες, αλλά είναι μία στις τριάντα, όλοι οι άντρες είναι ζώα, χάλια μάυρα. επίσης είναι κάπως εθνικιστές, κάποιος μας έλεγε πως ήμαστε βούλγαροι κ όχι έλληνες, του είπαμε ok. κατατάλλα μια χαρά, ευγενικοί, κάπως κλειστοί, νταξ, δε μ' άρεσαν κ πολύ να πω την αλήθεια. αισθανόμουν πως με κορόιδευαν κάπως. βρήκαμε κ έναν έλληνα πάντως στο ξενοδοχείο, κρατούσε μια ελληνική σημαία κ μας έλεγε πως όλα αυτά είναι ελληνικά. ήθελε να μας κεράσει κ ποτά, αρνηθήκαμε ευγενικά σχεδόν (εκτός απ'τον δάσκαλο μου που είναι γαμάτος κ είπε "μια μπύρα.")

ναzτράβια