ενωτικά κι αριστερά μάι ας
διαβάζω σε φιλικά μπλογκς επιδοκιμαστικά ποστς για την πρόταση τσίπρα κ απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ περί ακέφαλου ψηφοδελτίου. υπεύθυνη, δημοκρατική, πρωτοπόρα κίνηση λένε.
εγώ πάλι είναι η πρώτη φορά που δεν ξέρω τι να ψηφίσω. δυο μήνες πριν ήμουν σίγουρος
η κίνηση του αλαβάνου να παραιτηθεί της προεδρίας του ΣΥΝ ήταν η σουπερντούπερ δημοκρατική κινησάρα. δεν είχα δει ποτέ κάποιον ομολογουμένως επιτυχημένο πρόεδρο κόμματος να παραιτείται γιατί "έτσι είναι το σωστό" (κ ούτε θα ξαναδώ). τον θεωρούσα το μεγαλύτερο πολιτικό μυαλό της χώρας τρομάρα μου. δυστυχώς κάποια πράγματα που για 'μένα είναι απλά δεν είναι για τους άλλους. ποιός θα πάει στο ντιμπέιτ; ποιός θα πάει στη ΔΕΘ; ποιός θα εκπροσωπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ; θεωρούσα αυτονόητο πως για όλα αυτά υπάρχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. θεωρούσα ευδιάκριτα τα όρια του καθενός. τελικά ούτε οι ίδιοι δεν τα ήξεραν
κ τώρα η συμμαχία δεν θα εκπροσωπείται από κανένα. έντεκα αρχηγοί. άντε να δούμε ποιός θα πάει στο ντιμπέιτ! κ πώς καταλήξαμε εκεί; από το δημοκρατικό πνεύμα του Τσίπρα; σκοτώνονταν δυο μήνες τώρα για το ποιός θα είναι ο αρχηγός, τελικά δεν καταλήγουν πουθενά κ αυτό το λέμε δημοκρατικό πνεύμα; γιατί τα δύσκολα έρχονται, δεν είδαμε τίποτα ακόμη. η αναβολή της λύσης σημαίνει αναβολή της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα παραπάνω. ειδικά τώρα που έφυγε κ ο μοναδικός ίσως που πίστεψε στο εγχείρημα. ελπίζω τουλάχιστον να ξεκουμπιστούν κ οι ανανεωτικοί, ας πάνε στο ΠΑΣΟΚ, ας πάνε στο διάολο, καιρός να ξεκαθαρίσει το τοπίο
έτσι που λέτε κουνελάκια. έλεγα πως είμαι καλός στις πολιτικές προβλέψεις, τώρα βλέπω πως ήμουν μόνο αγαθιάρης. δεν πιστεύω τίποτα πια, τίποτα. ούτε στις προθέσεις, ούτε στις δημοκρατικές ιδέες, ούτε στη ενότητα. ακόμα κ που το κρατάνε έτσι, μου φαίνεται ψεύτικο. θα τελειώσουν οι εκλογές, κ ο καθένας θα στείλει τα τελεσίγραφα του
κ δεν είναι αριστερά αυτό ρε. τουλάχιστον όχι η αριστερά μου.
εγώ πάλι είναι η πρώτη φορά που δεν ξέρω τι να ψηφίσω. δυο μήνες πριν ήμουν σίγουρος
η κίνηση του αλαβάνου να παραιτηθεί της προεδρίας του ΣΥΝ ήταν η σουπερντούπερ δημοκρατική κινησάρα. δεν είχα δει ποτέ κάποιον ομολογουμένως επιτυχημένο πρόεδρο κόμματος να παραιτείται γιατί "έτσι είναι το σωστό" (κ ούτε θα ξαναδώ). τον θεωρούσα το μεγαλύτερο πολιτικό μυαλό της χώρας τρομάρα μου. δυστυχώς κάποια πράγματα που για 'μένα είναι απλά δεν είναι για τους άλλους. ποιός θα πάει στο ντιμπέιτ; ποιός θα πάει στη ΔΕΘ; ποιός θα εκπροσωπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ; θεωρούσα αυτονόητο πως για όλα αυτά υπάρχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. θεωρούσα ευδιάκριτα τα όρια του καθενός. τελικά ούτε οι ίδιοι δεν τα ήξεραν
κ τώρα η συμμαχία δεν θα εκπροσωπείται από κανένα. έντεκα αρχηγοί. άντε να δούμε ποιός θα πάει στο ντιμπέιτ! κ πώς καταλήξαμε εκεί; από το δημοκρατικό πνεύμα του Τσίπρα; σκοτώνονταν δυο μήνες τώρα για το ποιός θα είναι ο αρχηγός, τελικά δεν καταλήγουν πουθενά κ αυτό το λέμε δημοκρατικό πνεύμα; γιατί τα δύσκολα έρχονται, δεν είδαμε τίποτα ακόμη. η αναβολή της λύσης σημαίνει αναβολή της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα παραπάνω. ειδικά τώρα που έφυγε κ ο μοναδικός ίσως που πίστεψε στο εγχείρημα. ελπίζω τουλάχιστον να ξεκουμπιστούν κ οι ανανεωτικοί, ας πάνε στο ΠΑΣΟΚ, ας πάνε στο διάολο, καιρός να ξεκαθαρίσει το τοπίο
έτσι που λέτε κουνελάκια. έλεγα πως είμαι καλός στις πολιτικές προβλέψεις, τώρα βλέπω πως ήμουν μόνο αγαθιάρης. δεν πιστεύω τίποτα πια, τίποτα. ούτε στις προθέσεις, ούτε στις δημοκρατικές ιδέες, ούτε στη ενότητα. ακόμα κ που το κρατάνε έτσι, μου φαίνεται ψεύτικο. θα τελειώσουν οι εκλογές, κ ο καθένας θα στείλει τα τελεσίγραφα του
κ δεν είναι αριστερά αυτό ρε. τουλάχιστον όχι η αριστερά μου.
Αναρτήσεις
18 καροτάκια:
εμένα ο αλαβάνος δεν μου άρεσε ποτέ. δεν με έπεισε σε τίποτα και με έκανε να αντιπαθώ το συν που πάντα συμπαθούσα με άλλους προεδρους.
ο τσίπρας είναι τουλάχιστον νέο πρόσωπο χωρίς προς το παρόν βρωμιά και σήψη στο όνομα του. τώρα η "λύση" των πολλών προέδρων είναι βλακεία κι αυτό που θα πετύχει είναι να χαθούν οι ψήφοι που θα έπερνε ο συν προς το πασοκ. γιατί πόσο μπέρδεμα να αντέξουν οι ψηφοφόροι;
για μένα το ιδανικό σ’αυτές τις εκλογές (το καλύτερο για τη χώρα) ήταν και είναι να μην μπορεί να κάνει κανένα κόμμα αυτοδύναμη κυβέρνηση. να μάθουν να σκύβουν το κεφάλι και να συνεργάζονται για το καλό των άλλων αντι να παλεύουν μόνο για την καρέκλα.
θα ενηλικιωθούν ποτέ; το αμφιβάλλω.
ο αλαβάνος κατάφερε να ανεβάσει τον συριζα και τελικά με μια κακή επιλογή (τον τσίπρα εννοώ) κατάφερε να τον φέρει στα πρόθυρα της διάλυσης. νομίζω.
προσωπικά δε στεναχωριέμαι ιδιαίτερα γιατί έτσι και αλλιώς είχα αποφασίσει να ψηφίσω πασοκ και τώρα δεν θα έχω και τύψεις. σχετικά με τις κυβερνήσεις συνεργασίας είμαι επιφυλακτικός - είδαμε και τι έγινε επί οικουμενικής (καλύτερες πάντως από οριακή αυτοδυναμία; θα δείξει). κρίμα πάντως γιατί είχε φανεί αρχικά μια σοβαρή αριστερή φωνή που θα μπορούσε να βοηθήσει την κοινωνία (τώρα μας έμεινε ο δήθεν σοσιαλισμός του πασοκ).
Πρώτος μεταξύ ίσων ο Τσίπρας, λένε.
Ολα τα ζώα είναι ίσα. Απλώς κάποια ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα, έλεγε ο Οργουελ.
Να σε πώ ότι διαφωνώ; Ψέμματα θα σε πώ...
Γκρρρρρρρρρ
το κόμμα απέθανε. ζήτω το κόμμα....
Σκεπτικό Κουνελάκι, κάθε ένταξη στα πλαίσια της σύγχρονης κοινωνίας είναι υποταγή σε κάποιο σκοπό = Ανελευθερία. Δυστυχώς πίσω από τα ιδανικά κρύβεται ένα κεφάλι, ένα πρόσωπο. Καταλήγουμε να υπηρετούμε το πρόσωπο και όχι την ιδέα. Είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί η ισορροπία. Συχνά σκέφτομαι ότι ως μονάδες είμαστε πιο γνήσιοι και πιο χρήσιμοι. Ενταγμένοι (τι άσχημη λέξη...) αλλοιωνόμαστε. Δεν ξέρω αν θυμάσαι μια συζήτησή μας στο 23 για τον Αλαβάνο... Κάθε απογοήτευση είναι μαθητεία στη ζωή. (Γαμώτο, γιατί πάντα παίρνω τα posts σου τόσο πολύ στα σοβαρά;)
Αν θέλεις διάβασε τις Ακυβέρνητες Πολιτείες του Τσίρκα κάποια στιγμή.
Κούνελε έχω τελείως αντίθετη άποψη για τον Αλαβάνο, αλλά και για το τι πρέπει να γίνει στον ΣΥΝ. Θα την γράψω και κάποια στιγμή για να την διαβάσεις αναλυτικά. Νομίζω πως με το να φύγουν οι Ανενεωτικοί και να μείνουν 50 αρχηγοί που ο καθένας θα έχει ένα γκορουπ με 10 μέλη και θα λέει για την δική του "αριστερά" δεν γίνεται χαίρι. Αυτό δεν είναι αριστερά Κούνελε. Η όποια αριστερά θα πρέπει να δίνει πρακτικές λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα. Κάτι τέτοιο γίνεται μόνο με συμμετοχή σε κυβέρνηση και την ανάληψη συγκεκριμένων ευθυνών. Αριστερά δεν είναι η γκρίνια και οι λαικιστίκες ατάκες "καλώς τα τα παιδιά" και "θα δεθώ στις ράγες του τρένου".
Να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ κούνελε και δεν χρειάζεται να συμφωνείς με όλους. Φτάνει να συμφωνείς με κάποιους και για κάποιον λόγο. Ωστόσο αν αυτός ο λόγος είναι να κατηγορήσουμε όλοι μαζί το "κακό ΠΑΣΟΚ" δεν έχει κανέναν νόημα. Εννοώ ότι δεν προσφέρει κάτι στην Ελλάδα. Αν έχεις μια ιδέα πρέπει να προσπαθείς να την κάνεις πράξη (ετσι έμαθα στο Πολυτεχνείο) και οι ανενωτικοί συνεργαστούν δεν συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανένας ότι δεν έχουν 5 ιδέες που μπορούν να γίνουν πράξη.
(δεν αντέχω να μην το πω και να με συγχωρεί η boneapart, που ανέφερε το βιβλίο του Τσίρκα αλλά...) Το βιβλίο του Τσίπρα θα λέγεται "Ακυβέρνητες Συνιστώσες".
εσένα δεν επρεπε να σε λένε πάνωκάτω
Πάνω-Πάνω έπρεπε.
Μεγάλε, έγραψες πάλι
:))))))))))))))
δ
Ρε κούνελε....
Ενα δισεκατομμύριο κουνελάκια να ρωτήσουμε.... ένα δισεκατομμύριο απόψεις θα πάρουμε για το τι είναι η αριστερά τους....
Δεν λέω πως είναι ευχάριστα όσα συμβαίνουνε... αλλά... μέσα από την γενικότερη απογοήτευση.. βγήκε και κάτι καλό....
Η αποδόμηση της αρχηγίας...
(ή έστω μία απόπειρα περιγραφής της)
Λίγο είναι???
Γιατί δεν ψάχνουμε... κάτι καλό να δούμε???
Τα έχουμε πει και εδώ και από κοντά για την αρχηγία του Σύριζα και ξέρεις τις απόψεις μου. Εμένα με χάσανε από πελάτη πάντως γι' αυτές τις εκλογές. Τα υπόλοιπα είναι φιλοσοφίες που καλό είναι να υπάρχουν αλλά δεν προσθέτουν τίποτα στην παρούσα φάση για μένα. Μετά τις εκλογές, να συζητήσουμε πως θα μπορούσε να είναι ένας Σύριζας...
Να πω κι εγώ το μακρύ και το κοντό μου:
Η προεδρεία Αλαβάνου με έκανε να βλέπω με συμπάθεια το ΣΥΝ, όταν με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε μια προσπάθεια να μεταβληθεί ένα κόμμα από ακαδημαϊκή λέσχη συζητήσεων σε ευρύτερο σχηματισμό σε συντονισμό με τα κοινωνικά κινήματα της εποχής, όχι βέβαια χωρίς αντιφάσεις και διαρκείς αμφιταλαντεύσεις. Η επιλογή Τσίπρα μου φάνηκε λανθασμένη, πρόωρη και επικοινωνιακής σκοπιμότητας, αλλά το χειρότερο - που το θεωρώ και πολιτικά ανεξήγητο - ήταν η μετέπειτα υπονόμευσή του από τον Αλαβάνο (της δικής του επιλογής δηλαδή) με δηλώσεις τύπου «δεν ξέρω αν μετάνιωσα», «να βρεθεί τρίτο πρόσωπο» κτλ.
Νομίζω ότι η επιλογή της κοινής αρχηγίας, όσο προβληματική κι αν είναι, έτσι όπως κατέληξαν τα πράγματα ήταν επιβεβλημένη για να μη διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι εδώ έχουμε το πρωτοφανές φαινόμενο ο ίδιος ο Τσίπρας να δέχεται να μην είναι αρχηγός του κοινού σχήματος, αλλά η ανανεωτική πτέρυγα να θέλει να το επιβάλει, γνωρίζοντας όμως ότι η επιμονή σε μια τέτοια απόφαση θα οδηγούσε κατά πάσα πιθανότητα σε διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, που - όπως το ερμηνεύω εγώ - σημαίνει ότι την επιδιώκει, για να ξεφορτωθεί τα «αριστερά βαρίδια», καθώς το σενάριο της μη αυτοδυναμίας και δυνατότητας συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ μοιάζει πολύ πιο πιθανό από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη πρόσφατη χρονική συγκυρία.
Τώρα, το επιχείρημα ότι μια τέτοια συνεργασία θα «σπρώξει προς τα αριστερά» το ΠΑΣΟΚ και την κυβερνητική πολιτική, το βρίσκω εξαιρετικά σαθρό - έχουμε μια εικόνα από το πόσο αριστερά έσπρωξαν το ΠΑΣΟΚ οι μεταγραφές Δαμανάκη, Μπίστη, Κουναλάκη κτλ.
Πάντως, στο ότι η τωρινή εικόνα προεκλογικής συνθηκολόγησης μοιάζει μάλλον με απλή αναβολή της διάλυσης, θα ’θελα να σου πω ότι έχεις άδικο, αλλά δεν μπορώ...
Ποτέ δεν με έψησαν... Εδώ δεν παίρνουν οι ίδιοι στα σοβαρά τον εαυτό τους, πώς να το κάνω εγώ; Το ότι κατάφεραν να δημιουργήσουν τόσες προσδοκίες και να τις διαψεύσουν τόσο σύντομα, μου φαίνεται κάτι αξιοθαύμαστο!
Καλά στον Συριζα έχουν μουρλαθεί ομαδικά. Εγώ σκέφτομαι να αποχωρήσω πάντως
η Ανέφελη τα είπε όλα νομίζω...
dorothea, δεν ξέρω τι θα βγει με τη συνεργασία. δεν αμφιβάλω ότι μπορεί να βγει κάτι καλό, απλά δε μπορώ να φανταστώ ποιό θα είναι αυτό. ίδωμεν
scatterbrain ποτέ δεν θα ψήφιζα πασοκ. ο παπανδρέου είχε μια ευκαιρία να αλλάξει πρόσωπα κ νοοτροπίες κ την έχασε. το συμπαθώ πολύ περισσότερο από τους άλλους αρχηγούς κομμάτων, αλλά δεν ξεχνώ την χαμένη ευκαιρία των 16χρόνων στην ΕΕ. γενικά, μια ελλάδα, όλο κρίμα
πάνωσκ αυτή τη βιβλιάρα την είχα διαβάσει φαντάρος. ήθελα να το φέρω στο κεφάλα ενός λοχαγού που με είχα πάρει χαμπάρι κ μου 'λεγε "άντε φτιάξε με ένα καφε κι εγώ αριστερός είμαι"
α ρε σκυλούκο, ακόμα δεν ήρθες κ έπεσες στα βαθεια
mahler ποιό κόμμα όμως γαμώ? πού να το ρίξω το ρημάδι?
boneapart τη θυμάμαι τη συζήτηση. δεν έχει περάσει πολλής καιρός, αλλά κοίτα πόσα πράγματα άλλαξαν από τότε
ΝdN δεν είναι πως δεν χωνεύω τους ανανεωτικούς επειδή θέλουν συνεργασία με το πασοκ. δεν τους χωνεύω επειδή συνειδητά υποβιβάζουν τον αλαβάνο, τον τσίπρα κ τον συριζα. κάποιους τους βολεύει πάρα πολύ να μη μπει ο συριζα στη βουλή. όσο για τη συνεργασία, πιστεύω πως το να κρατάς στην εξουσία ένα κόμμα το οποίο -σύμφωνα με τα λεγόμενα σου- κάνει κακό στην πατρίδα σου, είναι τουλάχιστον υποκριτικό
ακανόνιστη τόσο καιρό τα καλά βλέπω. δυστυχώς με τις μαλακίες που έγιναν ήρθε στη φόρα το ότι η αποδόμηση της αρχηγίας δεν θα γίνει ποτέ. δεν ξέρω.. μου λένε πως είμαι μηδενιστής κ απαισιόδοξος, ελπίζω να είμαι
α ρε φίλε ζλάτκο... :΄΄(
head charge με κάλυψες πλήρως. κάτι τέτοιες κινήσεις εννοούσα όταν έλεγα πως οι ανανεωτικοί υποβιβάζουν σύριζα κ αλαβάνο. κ να σκεφτείς πως λίγο καιρό πριν τα 'χαν με τον τσίπρα κ τον αμφισβητούσαν. τώρα το πασοκ με "μηδενική ανοχή στους λαθρομετανάστες" δεν βλέπω πόσο αριστερά μπορεί να πάει, ελπίζω να μη στουκάρει πουθενά...
ανέφελη κ κιχλάκι, υπήρχαν πολλές φορές που ο συριζα με συγκίνησε. κ πρώτα απ' όλα ο δεκέμβρης. μόνο γι' αυτό αξίζει το σεβασμό μας, άσχετα αν τον χάνουν απ' αλλού
bear τι να πω? ελπίζω ακόμα σε μια λοβοτομή... :-(
3η φορά που με κάλυψε ο head charge!!!!!!
Κούνελε, άκουγα πριν λίγο το μελοποιημένο ποίημα του Αναγνωστάκη..."κι όμως εγώ, δεν παραδέχτηκα την ήττα"
Επιμένω να ελπίζω!
Και το παλεύω!
Δημοσίευση σχολίου