ένας καλός λόγος να ψηφίσεις οικολόγους πράσινους

επτά ιουνίου κουνελάκια μου, είχα επιστρέψει απ' το αποτυχημένο "εκλογές-πάρτι" που κάναμε με τα παιδιά κ ήμουν στο σαλόνι μόνος κ καρααπογοητευμένος του κερατά, να βλέπω στην τιβί τα ευρωπαικά χαΐρια κ να κόβω τη φλέβα αργά κ βασανιστικά. αδιάφορος έβλεπα τις δηλώσεις τρεμόπουλου για τη νίκη των ΟΠ που "μπόρεσαν να λάμψουν", όταν ξαφνικά είδα το Φώς

στεκόταν λίγο πίσω του κρατώντας λουλούδια. δεν χρειαζόταν να μιλήσει, το βλέμα της τα έλεγε όλα. με μιάς ο κόσμος έγινε καλύτερος κ πήγα για ύπνο πιο ελαφρύς. ήθελα να το βρω στο γιουτιούμπ κ να κάνω κ το ανάλογο ποστάκι, αλλά το ξέχασα. το ξέθαψα προχθές όταν εξηγούσα στον φίλο zlatko γιατί θα ψηφίσω οικολόγους πράσινους. δες το όλο κουνελάκι μου. δες το όλο κ πάρε όλη τη θετική ενέργεια, μας χρειάζεται σ' αυτούς τους καιρούς τους δύσκολους. ιδού, θαύμασε:



- το πλαστικό λουλουδικό που τοποθετείται με χάρη στον ώμο
- το βλέμα το απλανές, γεμάτο Αναγέννηση και πράσινη ελπίδα
- την αλλαγή θέσης του λέλουδου, που παιχνιδιάρικα γίνεται μια ανοιξιάτικη κρυψώνα
- το δεικτικό σήκωμα των φρυδιών
- το ναζιάρικο χαμόγελο
- το τελευταίο νεύμα προς τους πολίτες, όλο υπευθυνότητα και συγκατάβαση

τη θέλω στη Βουλή. τη θέλω να φωνάζει στον γιώργο "όχι στο λιθάνθρακα κ τα πυρηνικά, ζήτω τ' αγγουράκια τα βιολογικά". τη θέλω για μαμά μου, τη θέλω γενικά. έτσι κι αλλιώς, μετά τα τελευταία γεγονότα στον ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγους θα ψήφιζα. έτσι κι αλλιώς όταν έμαθα πως κι αυτοί είναι ένα κόμμα ενωμένο κι αγαπημένο, με αρχές κ αλτρουιστική διάθεση, το σιγούρεψα κ ετοίμαζα το σταυρωμένα ψηφοδέλτια, να δώσω στη γιαγιά μου. τώρα που θυμήθηκα κ τη miss σόγια 2009, ξεκινάω προεκλογική εκστρατεία. αλήθεια!