πάσκα

σιχαίνομαι τις αυγουλήλες. φέτος δεν ήμουν σε τσερτσ-μουντ για την ανάσταση, είχαν έρθει κ κάτι θείοι που δε γούσταρα πολύ, η ξαδερφούλα μου έχει γίνει ένα γαιδούρι 11χρονών, έλεγε συνέχεια κακίες στην αδερφή μου, την είπα μαλακιστήρι κ ηρέμησε αλλά είχα νεύρα γενικά. είχε έρθει κ μια φίλη της αδερφής μου, πρώτη φορά βλέπω κορίτσι χίπστερ, γυαλιά μεγάλα, μαλλί αλλού κουρεμένο κοντό αλλού μακρύ, ρούχα χάλια, κολιέ-παπιόν, κομπλέ! οι γονείς μου μάλλον βαρέθηκαν τόσο πολύ να κάθονται κ να λένε κοινοτυπίες, μας σήκωσαν να πάμε εκκλησία κατά τις 1120, μη χάσουμε το κύρηγμα. η μάνα μας είχε πάρει λαμπάδες φουξ, διάλεξα αυτή που είχε κ λίγο μαύρο, σα καμμένη ήτανε, χάλια. μου έδωσαν κ αυγό μια βλακεία κ μισή αλλά είχε γερό κώλο. ο παπάς είχε ένα θέμα με τα φωτορυθμικά ανάψτε τα φώτα, σβήστε τα φώτα μας τα πρηξε κάπως, μόλις ακούστηκε χριστός ανέστη μια μπόχα από καμμένο μαλλί απλώθηκε στο προαύλιο, φιλιόμασταν με όλους παναγία μου δε τα μπορώ αυτά όταν δε θέλω, ευτυχώς ηταν η αδερφούλα μου που της είπα χριστός ανέστη κι απάντησε "με γεια" κ πέθανα στο γέλιο. επειτα τσουγκρίζαμε κ μου σπασαν τη μύτη, γυρνούσα κ φώναζα "κώλο κώλο" μέχρι που τον έσπασαν κι αυτόν κ ξενέρωσα πάλι. το τρομαχτικό ήταν όταν άρχισαν να ξεφλουδίζουν τα αυγά τους όλοι κ με πιασε αηδία, έφυγα γρήγορα γρήγορα. μετά τη μαγειρίτσα είχα βαρύνει τόσο πολύ, αλλά οι άλλοι θέλανε να χορέψουν σε ροκενρολάδικο, ο ντιτζέι έβαζε όλο τραγούδια που είχαν μέσα ουουυυυ κ μας άρεσε, κάναμε σα χαζά, πολύ ωραία ήτανε. την άλλη μέρα αρνιά κ κοκορέτσια για πρωινό, κ μετά μια ξαδερφη μου είχε κάνει ένα εκμέκ κανταίφι που δεν υπήρχε, έφαγα δυο μεγάλα κομμάτια κ το μισό της μάνας μου, εν τω μεταξύ είμαι κ μικρόσωμος σμολ φοράω, δεν χωρούσε το φαί λέμε, πήγα να σκάσω αλήθεια, καταπληκτικό ήτανε. το βράδι που βγήκα έξω είχα μια αηδία στο στομάχι, την έχω κ τώρα που ξύπνησα κ νιώθω πως δεν θέλω να ξαναφάω ποτέ.
κι έτσι τελείωσε ένα ακόμα πάσχααααα. κ του χρόνου!