μια ώρα(και κάτι) στην έκθεση

τέλειωσε κι η διεθνής έκθεση βιβλίου αλλά είχα δουλειές, πάτησα για καμιά ωρίτσα κ κάτι. με το που μπαίνω βλέπω κραουνάκη. φορούσε μια μπλούζα φόρεμα κ κάτι περίεργο στο κεφάλι, κάπως σιχαμερός ήτανε. έλεγε -χωρίς να περιμένει τη σειρά του- ότι "πουλήσαμε τη χώρα στους ξένους, παραδοθήκαμε". από κάτω ο κόσμος συμπλήρωνε πουλήσαμε πολιτισμό πουλήσαμε πολιτισμό κι εγώ κοιτούσα τον κραουνάκη όπως καθόταν, βούδας ιερός σιχαμερός κ έλεγα ποιόν πολιτισμό ρε παιδιά; έπειτα ένας άλλος απ' το πάνελ άρχισε να λέει πως το γκούγκλ δε μεταφράζει το "χαίρε νύμφη ανύμφευτε" ούτε το "κλαυσίγελος" κι οι από κάτω λύσιαξαν κ έλεγαν πως αφού δεχτήκαμε η γλώσσα η επίσημη της ΕΕ να είναι τ' αγγλικά κ όχι τα ελληνικά, καλά να πάθουμε

έφυγα γελώντας κ πήγα στην παρουσίαση δυο βιβλίων (ιστορικά μυθιστορήματα ήτανε), πολύ γλυκούληδες οι συγγραφείς, ειδικά η γιαγιάκα. πέτυχα τις ερωτήσεις του κοινού, ήταν ένας που αμφισβητούσε την εγκυρότητα του πρώτου κ του ζητούσε να αναφέρει όλες τις πηγές του "όλες όμως, όχι γενικολογίες", κ ενας παππούς έλεγε στη γιαγιάκα πως δεν είναι σωστή στο βιβλίο της, κ πως αυτοί που πολέμησαν δίπλα στο λεωνίδα δεν ήταν οι πλαταιείς αλλά αυτοί απ' το χωριό του. είχε συγκινηθεί κιόλας

φύγαμε κι από κει (είχα βρει παρέα, αμέ) κ κάναμε βόλτα, όταν πετυχαίνουμε Λένα Μαντά κ εννοείται ότι κάτσαμε λίγο να δούμε τι παίζει. έλεγε κάτι για δράματα αυτή, κι από δίπλα μια φίλη της διάβαζε αποσπάσματα του βιβλίου με δραματική φωνή, πολύ αστείο. στο τέλος η τρίτη φίλη που δεν είχε μιλήσει, είπε: "μετά από τη Λένα, δεν ξέρω αν μπορώ καν να μιλήσω" κ συγκινηθήκαμε

το μέρος ήταν γεμάτο μούλικα που παίζαν κ τσιρίζανε, μπράβο στους γονείς που τα φέρανε. είδαμε κ μια μαμάκα που είχε το παιδί της δεμένο με λουράκι κ τα πήρα τόσο πολύ, ένιγουέις. μου κόλλησε για την υπόλοιπη μέρα το σκα σκα σκα είμαι ένας σκατζόχοιρος, τώρα το ξαναθυμήθηκα ο ηλίθιος

μετά θέλαμε να δούμε το μουσείο σύγχρονης τέχνης κ κάπως μπήκαμε σε ένα εκλογικό κέντρο πασπιτών(;) ή κάτι τέτοιο κ βγήκαμε γρήγορα γρήγορα. δεν ψώνισα τίποτα, αλλά θέλω οπωσδήποτε να αγοράσω την Ιστορία του λαού των Ηνωμένων Πολιτειών, το 'χω βάλει στο μάτι από πέρυσι, δε μπορώ. γαμώ τις αφραγκίες μου

τι θα μου άρεσε να δω: ξενόγλωσσα βιβλία, ξένους συγγραφείς κτλ. το λέτε Διεθνή Έκθεση, ε κάντε το. επίσης κάντε κάτι με τον ήλιο, με το που βγαίνουμε παθαίνουμε ηλίαση. τέλος: χελόοοοοου, καλύτερες τιμέεεες!!! κατα τ' άλλα σας αγαπώ