ασυναρτησίες για νοσοκομεία, φαντασιώσεις, παππούδες, αρρώστιες κ άλλα ευχάριστα3

(1) (2)


θυμόμαστε όλοι εκείνο το ποστάκι που έλεγα πως θα κάνω μια επεμβασούλα του ενός τετάρτου για μια κύστη κτλ κτλ;

αυτή τη στιγμή είμαι στο κρεβάτι του πόνου, σε νοσοκομείο του κέντρου. κ ναι, είμαι γαμάτος γκατζετάκιας, με λαπτοπάκι κ γουάιρλες. έτσι όπως ξαπλώνω κ στο πλάι με φουσκωμένα τα πισινά, πρέπει να 'χω τρομερό στυλάκι, απίστευτα σέξης

πριν αρχίσω με την ιστορία, θέλω να καταγγείλω την αμερικανική τηλεοπτική βιομηχανία, που σε κάνει να νομίζεις πως άμα μπεις σε νοσοκομείο θα έχεις όλη μέρα απο πάνω σου την Ίζυ κ τον Καρέβ να σου κάνουν χαλαρωτικό μασαζάκι για να ξεαγχωθείς, κ τα ελληνικά νοσοκομεία που δεν κάνουν ένα φέισ κοντρόλ στο προσωπικό, ή έστω στους ασθενείς.

λοιπόν, η εγχείρηση κράτησε λίγο, περισσότερο χρόνο κράτησε η αναισθησία που ήταν ολική. προς μεγάλη απογοήτευση μου δεν θυμάμαι τον κόσμο να σκοτεινιάζει ή να με πιάνει νύστα ή οτιδήποτε τέτοιο. ξαφνικά ξύπνησα στο κρεβάτι μου. ο πατέρας μου μου είπε πως στη νοσοκόμα που με ξύπνησε έλεγα κάτι για το γκρέι'ς ανάτομη κ έπειτα είπα στη μάνα μου πως οι γιατροί με χτυπούσαν.

αυτά που θυμάμαι απ' τα πρώτα λεπτά είναι να προσπαθώ να σηκωθώ, να ρωτάω τη νοσοκόμα αν μπορώ να πάω στο μπάνιο αυτή να μου αρνείται κ εγώ να προσπαθώ να ελευθερωθώ απ' τα σκεπάσματα, τον πατέρα μου να με κρατάει, τον διπλανό ασθενή να λέει πως δεν πρέπει να σηκωθώ κ εγώ να φωνάζω "πείτε του να σταματήσει", γενικά μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα.

μέχρι να περάσουν μερικές ώρες ένιωθα πολύ άσχημα. έπειτα μου επέτρεψαν να σηκωθώ κ το γάμησα στις βόλτες. ήρθαν κ οι φίλοι, μια χαρά. επίσης το βράδυ που έκανα εξερεύνηση, ανακάλυψα κ μια κοπελίτσα κολλημένη με τον στίβεν κινγκ κ τα λέγαμε.

πρέπει να σπασα τα νεύρα της προισταμένης γιατί μου μίλησε κάπως απότομα 3φορές. μία όταν σηκώθηκα κ ο ορός μου γέμισε αίματα, μία όταν είδε το κουτάκι απ' το παγωτό που έφαγα κρυφά ενώ μου το 'χε απαγορεύσει κ μία όταν ρώτησα αν μπορώ να πιω καρίμπ.

κατα τ΄άλλα είμαι μια χαρά, έχω κάνει κάτι χιλιόμετρα βόλτες (ειδικά σήμερα που μου βγάλαν κ τον ορό), έχω διαβάσει κάπου ένα εκατομμύριο σελίδες απ' το βιβλίο μου, τώρα ετοιμάζομαι να κάνω κανά τουίτ, να δω ταινιούλα κτλ.. βόλτα άλλη δεν έχει, ξεποδαριάστηκα. έφυγε κι ο διπλανός μου που είχε προβλήματα μνήμης κ κάθε τρεις κ λίγο γυρνούσε κ με κοίταγε έντονα, μια χαρά!

βασικά να πω κιόλας πως αν δεν βγω αύριο δεν θα την παλέψω καθόλου, γιατί είπαμε, η προσαρμοστικότητα έχει κ τα όρια της. ήδη όταν βρίσκομαι στο θάλαμο με πιάνει μιζέρια κ γκρίνια.

λοιπόν, πήγε εντεκάμιση κ αν δεν κλείσω το φως βλέπω τον παππού απέναντι να φωνάζει τον προιστάμενο να μου κάνει ενέσα.

τα λέμε αύριο από το σπίτι.

edit: αυτά τα έγραψα εχθές το βράδι αλλά δε μπόρεσα να τα "δώσω" κουνελάκια. σήμερα είμαι ακόμα μέσα, περιμένω κάποιο γιατρό να με διώξει..


ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΚΟΥΝΕΛΙ

edit2: χομ ετ λαστ!!!