Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

στο άλλο

η σημερινή μέρα φίλοι μου, ήταν μία από εκείνες που σε κάποια στιγμή ανύποπτη σηκώνεις το κεφάλι (λίγο, πολύ λίγο πριν το αυχενικό) και λες φωναχτά: "θεούλη μου; γιατί δεν είμαι ψάρι;".

και όμως, δεν ροχαλίζω στο κρεβατάκι μου, και όμως δεν κάνω τους τελευταίους 100 βραδινούς κοιλιακούς μου(στα διάλα ρε που δε με πιστεύεις κιόλας, α στα διάλα!).

είμαι εδώ, και σαν συνεπής βλόγκερ προωθώ το άλλο, το ομαδικό μας. γιατί ψυχούλα έχει κ αυτό, τι να κάνουμε;

κ επειδή μπορεί να αντέγραψα το τελευταίο θέμα κ έτσι να το πήρα το 10 στο "διαφήμιση κ μάρκετινγκ", εγώ όμως το 10 μου θα το τιμήσω. πάρτε μια τζούρα:

"Δύο μαρτυρικές ώρες σε πολυτελές καφέ με πιάνο,
πολλοί μακροσκελείς μονόλογοι για χελώνες, eurovision κ τα ποσοστά αυτοκτονιών στον αρκτικό κύκλο,
ένα παθιασμένο εγκώμιο για την Άννα Βίσση,
πολύ κρύο,
και ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!"

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

άσε μας ρε ποζερά!

δεν ξέρω για σας κουνελάκια μου, εγώ τσατίζομαι με κάτι τέτοια.

ελικόπτερο! πήγε κ νοίκιασε ελικόπτερο, έλεος! κάνω απόδραση κ θέλω να το μάθουν όλοι!
να το πουν στο cnn, στο bbc, στο reuters, στους times, να με γράψουν στο wikipedia, βιντεάκι στο youtube, να παραιτηθεί υπουργός (εντάξει, μη το γαμήσουμε κιόλας)...

χελόοοου! υπάρχουν κ τα ταξί!

έχε χάρη που προσέφερε στο αγχωμένο μου αγόρι λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς εκεί στο λευκό οίκο:

HILLARY: Hey Barack, i'll tell you a new one! the greeks are ready to host prisoners from Guantanamo!
BARACK: AAAAAAAAAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHA!!! Good one!

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

μπλογκοπαίχνιδο: το άβαταρ μου

μετά από πρόσκληση του φίλου μικρού(?) αλήτη, λέω να παίξω κ εγώ. οι κανόνες είναι απλοί: "η ουσία του παιχνιδιού είναι να περιγράψουμε την ιστορία του avatar που έχουμε επιλέξει και έπειτα η πρόσκληση κι άλλων φίλων να κάνουν το ίδιο".
υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα γιατί δεν ήξερα τι είναι avatar, αλλά μετά κατάλαβα (εγώ το έλεγα "η εικονίτσα").

πάμε: το άβαταρ μου είναι το εξώφυλλο ενός bunny suicides, τρομερά κάφρικης κ γαμάτης σειράς κόμιξ, απ' την οποία πήρα κ το όνομα του μπλογκ. δημιουργός ο Andy Riley. τα διάβασα νομίζω πέρυσι κ απ΄το πολύ γέλιο άρχισαν όλα να λάμπουν κ για λίγο ένιωσα να αιωρούμαι προς εκείνο το σκοτεινό τούνελ. το κόμικ δεν είναι τίποτε άλλο από μια "λίστα" με όλους τους πιθανούς τρόπους αυτοκτονίας ενός κουνελιού. εγώ πήρα τα αυτοκτονικά κουνέλια, τα έβαλα κ καλά να αυτοκτονούν για τα προβλήματα του πλανήτη, κ ορίστε ο τίτλος του μπλογκ, εύηχος κ ψιλοειρωνικός, μια χαρά!

μικρή γέυση:




κ τώρα έχω να καλέσω κόσμο να παίξει, για να δούμε... γεωργία, JD, ανέφελη, σειρά σας!

αλήτη, ευχαριστώ!

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

μπορούμε κ χειρότερα!

κάπου στα τέλη δεκέμβρη βρέθηκα σ' ένα τρένο περαστικός απ'το άμστερνταμ (δεν είμαι πολύ μυστηριώδης;). βρίσκω μια εφημερίδα φρι-πρες, κοιτάζω το εξώφυλλο που ήταν αφιερωμένο στις διαδηλώσεις για τα επεισόδια στην ελλάδα, οπότε ρωτάω τον διπλανό μου ολλανδό να μου μεταφράσει από αυτή την απαίσια γλώσσα. αρχίσαμε να μιλάμε για την ελλάδα, κ μου είπε πως ήθελε να έρθει από μικρός, για να δει το Ακρωτήρι στη Σαντορίνη, τον οικισμό του 3000πΧ που έχει διατηρηθεί καταπληκτικά μέσα στους αιώνες, εξαιτίας αυτής της μικρής ατυχίας που τους έλαχε: ηφαίστειο.


ο ολλανδός πήγε τελικά στη σαντορίνη, μα ο οικισμός ήταν κλειστός, έφτιαχναν καινούριο στέγαστρο. τρία χρόνια τώρα μελετούν οι αρμόδιοι πώς έπεσε εκείνο το υπερφανταστικό που είχαν "μα πώς; έκανε 33εκατομμύρια!", κ κάνουν διαγωνισμούς, κ σχέδια, κ φτιάνουν, κ χαλάνε, κουτουλούκουτουλού.

το ότι ένας αρχαιολογικός χώρος με ακατάλληλο τελικά στέγαστρο άνοιξε για το κοινό (επί υφυπουργίας καπετάν-Τατούλη) δεν είναι κάτι νέο για την ελλάδα, εδώ κάνουμε μάθημα σε ετοιμόρροπα σχολεία. το ότι το σκέπαστρο έπεσε σκοτώνοντας έναν άνθρωπο δε μας κάνει αρκετά ξεφτίλα, δεν είναι ο πρώτος τουρίστας που πεθαίνει στην χώρα μας.

τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν κουνελάκια μου για να χτυπήσει κόκκινο η ανοησία;
θέλω ρε παιδί μου κάτι χοντρό, θέλω κάτι να με κάνει να αναρωτηθώ γιατί ζω ακόμη εδώ πέρα, θέλω μια ιστορία να πω στους τούρκους φίλους μου που θα έρθουν το μάρτη, για να μην αισθάνονται κόμπλεξ κατωτερότητας μπροστά στον απόγονο του Αριστοτέλη.

μου έδωσαν αυτό: η μελέτη της αναδόχου εταιρείας είναι έτοιμη, όμως η πολεοδομία αρνείται να τη δεχτεί, γιατί πρόκειται για αρχαιολογική περιοχή, "και ως εκ τούτου απαγορεύεται η δόμηση..."

οκ, μου κάνει. θενκς.


υγ: για τον οικισμό αυτό έμαθα πριν λίγα χρόνια, όταν κατέρευσε το στέγαστρο καταπλακώνοντας ανθρώπους κ ιστορία. πουθενά δεν άκουσα για αυτόν, κ δεν είναι πως δε με ενδιέφερε, το αντίθετο, είμαι ένα πρόπερ χίστορι φρικ. η σαντορίνη είναι σι εν σαν εν γκρικ souvlaki.

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

stereosis xhibition (video)




ηταν καλύτερα απ' ότι περιμέναμε, είμαστε τμηματάρα αφού! έκανα μια λίστα να σας δείξω ποιές είναι οι αγαπημένες μου κ μου βγαίνουν καμιά 15αριά, οπότε θα επισημάνω μόνο αυτή που έριξα το κρασί -07:01, την πιο αστεία -08:39, αυτή που νομίζω πως μου αρέσει περισσότερο(μα αύριο θα 'ναι κάποια άλλη μάλλον) -08:22 κ τις δικές μου -06:25, -06:27 (μία πίσω απ' την άλλη) κ -06:40.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

λολ. αγαπώ.



τον ανακάλυψα σήμερα, γαμάτος!

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

stereosis xhibition


μόλις γύρισα απ' τη stereosis. από αύριο(**σάββατο**) κ για ένα μήνα θα εκθέτονται 3 φωτογραφίες από κάθε μαθητή, έχω κ εγώ τις δικές μου! απόψε φτιάξαμε την έκθεση για αύριο, καρφώναμε τις φωτογραφίες στους τοίχους. οπότε καταλαβαίνεις κουνελάκι μου, είμαι κουρέλι. γυρνούσα με το κρασί μου κ μιλούσα στον κόσμο, έστελνα θετική ενέργεια για να μπει καλά το καρφί, έλεγα "λίγο πιο ψηλά στα δεξιά σουδεντοβλέπειςρεάχρηστε", ράκος.

μετά από 2 ποτηράκια ήρθα κ στο κέφι γιατί είμαι κ ο γαμάωτουςπότεςόλους, μια χαρά! έριξα κ λίγο κρασί σε μια φωτογραφία, δεν ξέρω ποιανού ήτανε. με έσμπρωξαν όμως δεν φταίω εγώ. το καθάρισα μάλιστα. το τέλειο είναι πως με το που κατάλαβα τι έκανα, κοιτάζω γύρω να δω αν το είδε κανείς. τίποτα. όλοι με είχαν γραμμένο. οπότε πώς γυρνάω να πάρω χαρτί να καθαρίσω, κ βλέπω έναν να με τραβάει με την κάμερα ρε πούστη μου!

πάω για νάνι. κανονικά το ποστ θα ήταν απλά η αφίσσα, δεν ξέρω πως παρασύρθηκα. λοιπόν, τα εγκαίνια θα είναι αύριο στις 2130, θα έχει κ κρασί. αν δείτε κανένα να σέρνεται στα πατώματα κ να ξερνοβολάει στις φωτογραφίες, εγώ θα 'μαι.

α, η stereosis είναι στη Ζεύξιδος, την κάθετη της Ικτίνου. εύκολο.

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

έχω κ μπάνερ, αμέ!

τι να πω γι' αυτό το παιδί...

πρώτα κάνει μπλογκ χωρίς να μας το πει...

μετά μας λέει πως ντεπότανε γιατί είναι λέει μπλιαχ κ θέλει να το αλλάξει τώρα... :ΡΡΡ

μετά με κάνει έκπληξη κ μου φτιάχνει αυτό:

 aw2


φχαριστώ μπρο μου!

αγάπη!


Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

σουρεαλισμός κ Εταιρία

περίεργη μέρα...

# χτυπάει το τηλέφωνο.
-γεια σας είμαι ο Ότιναναις, έρχομαι να πληρωθώ. μπορείτε να μου πείτε πού είναι η Εταιρία;
-βεβαίως. θα πάτε μπλαμπλαμπλαμπλα
-ευχαριστώ
μισή ώρα μετά
-γεια σας, πάλι ο Ότιναναις είμαι, από 'δω που είμαι τώρα, είμαι κοντά;
?
-δε γνωρίζω κύριε.
-καλά. θα ρωτήσω, ευχαριστώ πολύ

# η ΧΑΖΗ έχει βάλει στο ράδιο τα μπουζούκια της, όπως πάντα.
ακούγεται το "ετοιμάζω ταξίδι" (από τη Δήμου, πάλι καλά)
στις "παύσεις" τις Δήμου, η ΧΑΖΗ συμπληρώνει.
ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη σουυυ
"Μύκονος"
στα μεγάλα νησιά τ' ουρανού κ του χάρτη σου
"Σαντορίνη"
ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη σουυυ
"Χαβάη"
στα μεγάλα νησιά τ' ουρανού κ του χάρτη σου
"Μαλβίδες"
ΜΑΛΒΙΔΕΣ ΡΕ ΦΙΛΕ! ΜΑΛΒΙΔΕΣ!

# μπαίνει στο γραφείο ένας λαχειοπώλης.
μια κοπελίτσα τον ρωτάει: τι θέλετε;
Ε ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΩ ΛΑΧΕΙΑ ΘΕΛΩ ΤΙ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩ!!!!
τριπλό εγκεφαλικό η κοπελίτσα, κ είναι κ γκαστρωμένη
εντωμεταξύ οι άλλοι ακούνε τις φωνές, κ τον παίρνουν έξω στο διάδρομο, όπου τους εξήγησε: "είμαι έτσι γιατί απ' το πρωί δεν παίρνει κανένας λαχείο".
"θα αγοράσουμε εμείς"
"από τρία όμως, γιατί είναι τρίδυμο"
(πήραν. από τρία)

#σχολάμε. βγαίνω στον προαύλιο χώρο να πάρω τ' αμάξι.
ακούω κόρνα μπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.....
γυρνάω, είναι ο οικονομικός διευθυντής (περίπου 190χρονών, άσπρα μαλάκια, κοιλίτσα, τεράστια γυαλιά, πολύ γλυκούλης) που προσπαθεί να πιάσει κάτι στη θέση του συνοδηγού κ πατάει με τον αγκώνα του την κόρνα. σε μια φάση γυρνάει κ με κοιτάζει με απορία: "τι; ποιός κορνάρει; τι θέλουν;"

κατα τ'άλλα μας έχουν καταγ@^+*#&$ αυτή την εβδομάδα, είμαι κουρέλι λέμεεεε

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

"puta depresion economica"

κ σας ρωτάω κουνελάκια μου. από ποιόν περιμένετε να κάνει μια τέτοια δήλωση;



μην είναι οι εργάτες της ζίμενς?

μην είναι η Λίτσα που έχει το μπακάλικο εδώ απέναντι;

μην είναι τα κουνελάκια του Χέφνερ;

μην είναι η Τζάνετ Τζάκσον;












λύνω την απορία τώρα.


αν οι πρίγκιπες άρχισαν να διαμαρτύρονται τοιουτοτρόπως....

δε μας βλέπω καθόλου καλά....

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

ΣΕΧΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ: οι τρομοκράτες που μας αξίζουν



19 σφαίρες

οι μισές καρφώθηκαν στο φυλάκιο έξω απ' το αστυνομικό τμήμα, οι άλλες μισές στον τοίχο.

1 χειροβομβίδα

δεν εξερράγη.

οι τρομοκράτες έφτασαν πεζοί, φορώντας κράνη

μάλλον για να μην κινήσουν υποψίες.


το αριστούργημα όμως είναι η προκύρηξη.
είναι μάγοι
είναι θεοί
είναι ζωγράφοι
είναι οι επαναστάτες με το ντόνατ

«Απο δώ και πέρα η ζωή κάθε μπάτσου κοστίζει όσο και μία σφαίρα, ενώ τα σώματα τους αποτελούν ιδανικό σημείο εξάσκησης σκοποβολής. Καμία θλίψη δεν αξίζει για τα φέρετρα που θ΄αρχίζουν να παρελαύνουν. Οι αστυνομικοί δεν έχουν ούτε όνομα, ούτε ηλικία, έχουν απλώς το βαθμό και τον υπηρεσιακό τους αριθμό. Γι΄αυτό, όπως και τα ντόνατς που τρώνε, έτσι κι αυτοί δεν είναι 'ωραίοι' χωρίς μια τρύπα στη μέση».

με τόσο σκατό που έχουμε μαζέψει περιμένατε κάτι καλύτερο;

super granny

κ μια που λέγαμε για ανήμπορες γιαγιούλες, θυμήθηκα αυτό:


Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

ασυναρτησίες για νοσοκομεία,φαντασιώσεις,παππούδες,αρρώστιες κ άλλα ευχάριστα2

εν τω μεταξύ, εγώ μετά το νοσοκομείο(βλέπε προηγούμενο), ήθελα να πάω στον γιατρό μου.

την κυριακή βλέπαμε με την καλή μου στο γκρέιζ ανάτομη μια κυρία που είχε έναν όγκο 1χρόνο, κ τελικά αυτός έγινε 35κιλά.
ε πέθανε.
κ λέω από μέσα μου, δεν πάω να κοιτάξω εκείνο το εξόγκωμα που έχω απ' τον σεπτέμβρη, όχι αυτόν που πέρασε, τον άλλο;

κ πήγα. κ είπα τη φράση κλειδί "βασικά το έχω πάνω από ένα χρόνο κ βαριόμ..."

έχετε δει σε ντοκιμαντέρ πώς αλλάζει χρώματα η σουπιά που απειλείται;
έτσι έκανε κ ο μίστερ. κ άρχισε να φωνάζει δεντρέπεσαιπουμουτολεςτιπεριμένειςτώρααπό'μένακαλάδενείχεςούτεκαντηνπεριέργιαθαπεθάνειςκδενθατοπάρειςχαμπάρι κ άλλα τέτοια. κ με φόρτωσε αντιβιώσεις κ αλοιφές (όχι χωρίς κάποια εκδικητικότητα θα έλεγα) "κ μάλλον θα κάνουμε κ εγχείρηση!".

μπίνγκο. ένα χρόνο προσπαθούσα να την αποφύγω την εξέταση, μη τυχόν μου πει για επεμβάσεις κ θεραπείες.

ιν μάι φέις!

edit: επειδή έχουν πέσει κάτι τηλεφωνάκια κ μηνύματα, συγγνώμη αν σας ανησύχησα, δεν είναι τίποτα σοβαρό. μια μικρή κύστη που μολύνθηκε. αν γίνει η επέμβαση, θα είναι τοπική(εννοείται), το πολύ ενός τετάρτου. οπότε cool ε?
κ δεν αγχώνομαι καθόλου. άντρας είμαι ή κουνέλι; :-)

ασυναρτησίες για νοσοκομεία,φαντασιώσεις,παππούδες,αρρώστιες κ άλλα ευχάριστα

του συναδέλφου μου του Α, του ήρθε ντουβρουτζάς. τον πήγα λοιπόν στο νοσοκομείο. εμένα που λέτε, όταν μπαίνω σε νοσοκομείο ή ιατρείο ή έστω στον κυρ-Προκόπη τον φαρμακοποιό, κάτι παθαίνει η φαντασία μου κ αρχίζει να καλπάζει. πως είμαι άρρωστος, πως τράκαρα κ με χειρουργούν, πως με παίρνουν τηλέφωνο κ μου λένε πως έχουν την αδερφή μου στην εντατική, τέτοια πράγματα. γενικά, όσο μπορώ τ' αποφεύγω τέτοια μέρη, στεναχωριέμαι.

την ώρα που περίμενα να εξετάσουν τον ανταριασμένο (ταυτόχρονα ανέβαζα υψηλό πυρετό κ έπρεπε να μπω κατευθείαν χερουργείο για να μου αφαιρέσουν τον μισό εγκέφαλο) παρακολουθούσα το χάος στην αίθουσα αναμονής. για να εξεταστείς πρέπει πρώτα να πεις τα στοιχεία σου σε κάτι κοπελίτσες, για να δουν το ιστορικό σου ή να φτιάξουν ένα. αυτό είναι καλό σαν ιδέα, αλλά ρε παιδί μου, βρισκόμαστε στα επείγοντα. τα λένε έτσι, γιατί ο ασθενής δεν έχει χρόνο για διαδικαστικά θέματα, πονάει λέμε! κ δημιουργείται έτσι μια γκρίνια στο λαό, μια αναστάτωση. που βεβαία μεταφέρεται κ στις κοπελίτσες που προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους. τέλοσπάντων, ξέφυγα.

ήθελα να πω για την άλλη κοπελιά, το νούμα τσβάι, αυτή που ρωτούσε τον κόσμο για ποιό λόγο ήρθε. την κοίταζα κ την συμπαθούσα. είχε χιούμορ, ήταν εξυπηρετική, έβαλε κ τον Α για εξέταση κατευθείαν, γιατί είδε πως ο νταμπλάς δεν έλεγε να φύγει. κ πρόσεξα κάτι ενοχλητικό. σνόμπαρε κ μιλούσε απότομα στους παππούδες, σα να μην ήταν ρε παιδί μου άξιοι να την απασχολούν, σε λίγο θα πεθάνουν έτσι κ αλλιώς.

ας πούμε φωνάζει την τάδε, να πάει να τη δει. βγαίνει απ' το πλήθος μια μπάμπω, οκτακοσίων χρονών, με τέσσερα πι κ καμπούρα. "με φώναξε κανείς;" κ πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση. ¨εγώ σε φώναξα, τώρα δεν ξέρω που πάς..."

ή ξερωγώ ηταν μια γλυκούλα με τσεμπέρι κ τα σχετικά, κ της λέει "μόνη μου ήμουν σπίτι, πήρα ένα ταξί κ ήρθα..." "δε μ' ενδιαφέρει κυρία μου, πές μου τι φάρμακα παίρνεις."

ρε πούστη μου. κι οι γιαγιούλες καταπίναν τη ντροπή τους, δεν λέγαν τίποτε. έχουν συνηθίσει να είναι αόρατοι αυτοί οι άνθρωποι, να λένε ευχαριστώ που τους μιλάμε ακόμα. τα "κύριος" κ "κυρία" χάνονται κ γίνονται παππούς κ γιαγιά. κ ενικός.
ειδικά αυτός ο ενικός πολύ μ' εκνευρίζει.

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

το κατοστό!

100 ολόκληρα ποστάκια κουνελάκια μου, επετειακό το σημερινό!

ξεκίνησα απ' αυτό στις αρχές του καλοκαιριού, κ λέω να το συνεχίσω λίγο ακόμα. επειδή με ξέρω το λέω. κάποτε αναπόφευκτα θα βαρεθώ, θα κολλήσω με κάτι άλλο, ελπίζω τουλάχιστόν να είναι καλύτερο. περνάω καλά όμως.

κατ'αρχάς γράφω αυτά που δεν λέω στους φίλους μου γιατί είτε δεν τους ενδιαφέρουν, είτε είναι άσχετα, ή ανούσια, ή ξεχνάω.

έπειτα "γνώρισα" άτομα που αν κ δεν πιστεύω πως θα συναντήσω ποτέ από κοντά, αρχίζω κ "συνηθίζω" στην καθημερινότητα μου. κ τους συμπαθώ, κ ψιλονοιάζομαι κιόλας.

κ γελάω, κ μαθαίνω. μια χαρά. κ σκέψου, όλα αυτά, μέσα σε πόσους μήνες, εφτά-οχτώ;

αυτά με τα πράγματα που πήρα εγώ μέχρι τώρα. τι πήρε το μέσο κουνελάκι που μπήκε στο μπλογκ όμως; κ βασικά... γιατί μπήκε ένιγουει;

analytics: ωραίο εργαλείο. για να δούμε..... keywords ....

(γι' αυτούς που δεν ξέρουν, το analytics είναι προγραμματάκι της google που σου δίνει στοιχεία για το πόσοι μπήκαν στη σελίδα σου, από ποια πόλη ή χώρα, πόσο έμειναν, τι είδαν,τι πάτησαν στην αναζήτηση του google κ βγήκαν σε αυτή κα. εμείς θα δούμε το τελευταίο.)

έχουμε κ λέμε:
πολιτικές αναζητήσεις. έπαιξαν πολύ τα
καταληψησ σχολήσ θεάτρου
salonikοpoly
εισβολή στη νετ
κούνελος κκε(;)
όραμα κ αξία δημοκρατία ομπάμα

μουσικές αναζητήσεις.
kate nash
ευριδίκη
carotone (εδώ το nenyaki, έφτιαξε κ τη δική μουμέρα, σμουτσ!)
τονίνο
macaco
macy grey
mor ve otesi
ένα νερό κυρα βαγγελιώ σε mp3
λάμπω jumbo
συγκρότημα σέλασ

ζωοφιλικές/οικολογικές αναζητήσεις.
kunelakia
εξημέρωση κουνελιών
κουνέλι οικόσιτο βίντεο
κουνέλι τρώει τα παιδιά του (ο χριστός κι η παναγία!!!!!!!)
κουνούπι
kounoupi
ξύλινα σπιτάκια κουνελιών

φωτογραφικές αναζητήσεις.
ανεμοβλογιά φωτογραφία
κουνέλι φωτο
κουνούπι φωτο
φώτο χριστουγέννων
φωτογραφίες από ερμού σπασμένα μαγαζιά

γεωγραφικές/ανθρωπογεωγραφικές αναζητήσεις.
μπανταλμπούρ (ο τύπος πρέπει να ήθελε τόσο απελπισμένα πληροφορίες )
τρόπος ζωής-νορβηγία

χριστιανικές αναζητήσεις.
προφητείες
αισιοδοξία-αγάπη-ελπίδα
περιβόλι παναγιασ
περιβόλι παναγίασ

ρατσιστικές αναζητήσεις.
the worms ολοκαύτωμα
εβραίοι
πως βρέθηκαν οι μαύροι στην αμερική

καταναλωτικές αναζητήσεις.
ανθοσυνθέσεις
mafalda-μαγαζιά
σκούτερ
σόπινγκ θέραπι

φιλοσοφικές αναζητήσεις.
gamata
γαματος
μαλάκας
μου αρέσουν τα παζλ

εκπαιδευτικές αναζητήσεις.
agria tsonta
binteo agries tsontes
κορκολής τσόντα
οι σφαίρες πετάνε σαν χαλάζι ταινία
(πιο ενημερωμένος πλέον) οι σφαίρες πέφτουν χαλάζι τσόντα

τέλος, οι αγαπημένες μου...
συμβουλευτικές αναζητήσεις, ή αλλιώς "αγαπητή μαίρη, σου γράφω..."
ερωτευμένος
κρίση ηλικίας
σύνδρομο στέρησης
βήμα βήμα ένας σωστός γάμος (ελπίζω να βοήθησα)
κλάμα χριστούγεννα
πρήξιμο από κουνούπι
πώς βάζω ρόλει στα μαλλιά
πώς λύνω πρωτοβάθμια εξίσωση;
πως να ελκύω
τι να κάνεις τα χριστούγεννα του 2008
το αγαπώ τόσο πολύ που έχω πάθει σύνδρομο στέρησης
χαλίλ γκιμπράν για το γάμο
(προφανώς δεν βρήκε αυτό που ήθελε, οπότε) χαλίλ γκιμπράν αυτοκτονία
πώς βάζω φωτο σε ένα post γαμάτο;


δεν ξέρω κατα πόσο πήραν αυτό που ήθελαν, τι ναπω... προσπάθησα.
άντε να τα χιλιάσω κ τέτοια.

υγ: έβαλα λινκς μόνο στα παλιότερα ποστάκια, για να θυμούνται οι παλιοί κ να μαθαίνουν οι νεότεροι. ανοίξτε κανένα, μια ώρα παλεύω!

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP