Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

1


ο Ralph Nader είναι ανεξάρτητος υποψήφιος. σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, υποστηρίζεται από ένα ποσοστό γύρω στο 5%.

είναι υποψήφιος για 4η φορά. το 1996 ως ανεξάρτητος πήρε ένα 0,7%.

το 2000 κατέβηκε ως υποψήφιος των Πρασίνων. το χάιλαϊτ της προεκλογικής του εκστρατείας ήταν η συγκέντρωση του στη Νέα Υόρκη, την οποία παρακολούθησαν 15000 άτομα, μεταξύ τους η Σούζαν Σάραντον, ο Τιμ Ρόμπινς κ ο Μάικλ Μουρ, πληρώνοντας μάλιστα εισητήριο! αν κ πήρε μόλις το 2,7% των ψήφων(καθόλου ευκαταφρόνητο για τα αμαρικανικά δεδομένα), τα αποτελέσματα της υποψηφιότητας του ήταν πάρα πολύ σημαντικά, αφού θεωρήθηκε από πολλούς πως ήταν υπεύθυνος για την αποτυχία του Αλ Γκορ να "πάρει" την πολιτεία της Φλόριντα, που θα του έδινε τη νίκη.

αποτέλεσμα των διάφορων θεωριών περί του ρόλου του στην εκλογή Μπους, ήταν το πενιχρό 0.38% στις εκλογές του 2004.

ο Νέιντερ στα 73 του χρόνια, αποφάσισε να θέσει κ πάλι υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος αυτή τη φορά.

"Οι δύο αντίπαλοί μου στις προεδρικές εκλογές της 4ης Νοεμβρίου, ο γερουσιαστής Ομπάμα και ο γερουσιαστής Μακέιν είναι, ενσυνείδητα ή όχι, μαριονέτες του επιχειρηματικού κόσμου. Συναγωνίζονται καθημερινά για το ποιος θα ζήσει στο Λευκό Οίκο και υπακούουν στις εντολές των αφεντικών τους του ιδιωτικού τομέα"
.


το αμερικανικό εκλογικό σύστημα δεν του επιτρέπει να συμμετέχει σε ντιμπέιτ, αφού πρέπει να έχει ένα 15% των ψήφων.

2 καροτάκια:

zero2one

Αυτό που είναι αξιοσημείωτο και θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις είναι το σύστημα που έχουν με τους εκλέκτορες.

http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Electoral_College

Οι πολίτες ψηφίζουν για εκλέκτορες σε κάθε πολιτεία. Κάθε εκλέκτορας στην πράξη από την αρχή έχει διακυρήξει ότι θα ψηφίσει συγκεκριμένο υποψήφιο για πρόεδρο (και αντιπρόεδρο).

Σε κάθε πολιτεία, όποιος υποψήφιος πρόεδρος πάρει περισσότερους ψήφους κερδίζει το σύνολο των ψήφων της πολιτείας.

Ας πάρουμε τώρα έναν ανεξάρτητο υποψήφιο που έχει μια μικρή μειοψηφία, του 10 ή του 15% ας πούμε. Είναι από την αρχή καταδικασμένος να μη βγάλει ούτε έναν εκλέκτορα.

Αν κάποιοι εδώ φωνάζουν για δικομματισμό, μάλλον πρέπει να τους στείλουμε πακέτο από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Θα έχουν σίγουρα περισσότερη δουλειά (-;

Γι' αυτό και στους Αμερικάνους παίζει πάρα πολύ η λογική της "χαμένης ψήφου" (=αντί να πάει χαμένη η ψήφος στον ανεξάρτητο, ας ψηφίσω καλύτερα έναν από τους δύο). Αν δεν ήταν έτσι, ίσως υποψήφιοι σαν τον Ralph Nader έπαιρναν αρκετά (ή και πολύ) περισσότερες ψήφους.

Ένα ακόμα μειονέκτημα: Ο πρόεδρος δε βγαίνει αναγκαστικά από το σύνολο του πληθυσμού. Βλέπε διαμάχη Μπους - Γκορ.

bunnysuicides

zero2one, τώρα το είδα αυτό το σχόλιο, ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες

  © Blogger template 'Salji Fuji' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP