165 κιλα μαλάκας

πριν λίγο καιρό είχα πάει εκδρομή σε μια γειτονική πόλη. μαζευτήκαμε κάμποσες ατομάρες, πήραμε το χτελ, όλοι μες την τρελή χαρά, κυριακή γιορτή κ σχόλη, ξέρετε τώρα.

κατεβαίνουμε στο σταθμό κ περιμένουμε την αγαπημένη Shiroi Taka να πάει να κάνει πιπί της. περιμένουμε... περιμένουμε... περιμένουμε...
έρχεται με νεύρα κ λέει ότι "η κυρία καθαρίστρια, δε με άφηνε να μπω στην τουαλέτα, αν δεν έδινα πρώτα 50λεπτά. κ τελικά δε μπήκα."

εδώ κουνελάκια μου θα κάνω μια μικρή παράκαμψη, για να καταλάβετε καλύτερα την κατάσταση μου εκείνες τις στιγμές.
γενικά στη ζωή μου είμαι όπως φαίνομαι κ στο blog. εντελώς χαζοχαρούμενο δηλαδή.
μέχρι να θυμώσω. σ' αυτή την περίπτωση που ευτυχώς γίνεται σπάνια, τριπλασιάζομαι, γίνομαι χουλκ, κ το μυαλό ξεφεύγει λίγο κ κάνει ότι θέλει (θα σκίσω κανα καλσόν). μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια, το ότι δεν ακούω. κυριολεκτικά μιλάω. δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει καρδιακό στα 40μου, αλλά οι παλμοί μου υπερκαλύπτουν τους εξωτερικούς ήχους, σα να χτυπά η καρδιά μου μέσα στο τύμπανο. αυτό δυσκολεύει περισσότερο την επικοινωνία με το σύμπαν.

αρπάζω λοιπόν την Shiroi απ' το χέρι κ προχωράω με όλο το βάρος των 165 κιλών μου (100 ήταν μόνο τα αρχίδια μου) προς τις τουαλέτες.

η μάγισσα Τσοκάρω είναι εκεί. μετράει ηδονικά τα κέρματα που άρπαξε απ' τις δυστυχισμένες γριούλες. βρέχει με τη σφουγγαρίστρα το πάτωμα, κ τοποθετεί μια προειδοποιητική πινακίδα ¨ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΣΦΑΛΕΣ" χαμογελώντας χαιρέκακα. σίγουρα σκέφτεται με λιγούρα το παιδάκι που έχει αφήσει στο σπίτι της, να σιγοψήνεται στον φούρνο.

γυρίζει το βλέμα κ μας κοιτάζει σατανικά, ενώ σάλια τρέχουν απ' το τεράστιο στόμα της.

ΧΟΥΛΚ: μου είπε η κοπέλα πως δεν την αφήσατε να μπει στην τουαλέτα.
ΣΚΥΛΑ: ...
ΓΟΥΛΒΕΡΙΝ: Shiroi πήγαινε μέσα.

η Λερναία Ύδρα με κοιτάζει με μίσος. ξέρω πως με ζυγίζει για να χτυπήσει, ίσως με στραγκαλίξει με το καζανάκι, ίσως μου βάλει στο στόμα τις φόλες που έχει φτιάξει για τα σκυλάκια της γειτονιάς.

ΜΕΓΑΙΡΑ: ντουκ-ντουκ ντουκ-ντουκ ντουκ-ντουκ
ΜΠATMAN: αυτό είναι απαράδεχτο, έχω γυρίσει όλη την ελλάδα με κτελ κ δεν το συνάντησα πουθενά....
ΚΡΟΥΕΛΑ:ντουκ-ντουκ ντουκ-ντουκ ντουκ-ντουκ
Λ'ΑΙΟΝΟ: με ποιό δικαίωμα μας χρεώνετε το κατούρημα/ποιός το επιτρέπει αυτό/πού είναι η σύμβαση σας
ΧΙΛΑΡΙ ΚΛΙΝΤΟΝ: ντουκ-ντουκ ντουκ-ντουκ ντουκ-ντουκ
'AIΡΟΝΜΑΝ: εσείς δεν πληρώνεστε, δεν παίρνετε μισθό;
ΜΑΤΖΙΚΑ ΝΤΕ ΣΠΕΛ: ντουκ-ντουκ ντουκ δεν παίρνω μισθό σας λέωντουκ ντουκ-ντουκ
ΖΟΡΟ: πάω να ρωτήσω, περιμένετε εδώ.

ρωτάω κάποιον υπάλληλο, κ μου λεέι πως η κυρία δεν παίρνει μισθό, μόνο αυτά που μαζεύει απ' τους κατουρλήδες. κ μάλιστα από αυτά πληρώνει κ όλα τα έξοδα της τουαλέτας.

ένιωθα σα να χαστούκισα την καλομοίρα. γυρίζω πίσω με την ουρά στα σκέλια (πάντα όμως με αγέρωχο ύφος, έχουμε κ ένα στιλ) "ξαναπείτε μου λίγο, τι λέγατε;"

να μην πολυλογώ, η κατάσταση έχει ως εξής: υπάρχει μια κυρία-φάντασμα, η οποία παίρνει τον προβλεπόμενο μισθό της καθαρίστριας. δεν εμφανίζεται ποτέ στη δουλειά, προφανώς δουλεύει αλλού. στη θέση της έρχεται η άλλη κυρία (σημ: είναι αλλοδαπή), η οποία πληρώνεται με τα 50λεπτά που μαζεύει απ΄τον καθένα που θα χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. με αυτά αγοράζει τα καθαριστικά, τα κακόχαρτα κλπ, κ τα υπόλοιπα τα κρατάει. φυσικά όλα αυτά, είναι γνωστά από τους υπαλλήλους του κτελ.

τι γίνεται τώρα; τι κάνεις εσύ κουνελάκι μου ως χρήσιμος πολίτης;
το καταγγέλεις; θα χάσει η κυρία τη δουλειά της, κ άντε να βρει άλλη σ' αυτή την ηλικία.
την συμβουλεύεις βέβαια, "αυτό δεν είναι σωστό, να ζητήσετε να σας κάνουν σύμβαση, πώς θα βγείτε στη σύνταξη;". από κει που είσαι είναι εύκολο να δώσεις συμβουλές.

τι μπορείς να κάνεις;

ένα ποστ.

σκατά.