χρυσό hypnosedon 2008!

επιστρέφω στο φεστιβάλ για να δώσω άλλο ένα βραβείο, στην πιο βαρετή ταινία του αιώνα.
ευτυχώς δεν ήταν πολλές οι κοψοφλεβίστικες, πεντάδα δηλαδή δε βγαίνει, οπότε οι υποψήφιες είναι 3.
πάμε πάλι ανάποδα:

1. Πώς τα βλέπω εγώ (the way i see things) ΗΠΑ
ένας λοξός, βρίσκει κάτι άλλους λοξούς κ γίνεται μοντέλο.
την ταινία την παρουσίασε ένας κύριος του φεστιβάλ, είπε τα καλύτερα, μάλιστα είχε έρθει κ ο δημιουργός της ταινίας ο οπόιος είχε μια φάτσα τρελά συμπαθητική κ δήλωσε κάτι σε "it's a pleasure.....thank you....see you". όταν είπα δημιουργός εξήγησα τι εννοώ; δημιουργός. σενάριο, σκηνοθεσία, πρωταγωνιστικός ρόλος, μοντάζ, ήχος, παραγωγή. καταλαβαίνετε.
αρχίζει η ταινία κ με το πρώτο πλάνο σκουντιόμαστε με τον zlatko. παπάρα μυρίζει...
όμως... ΤΙ ΠΑΠΑΡΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΗ!!! τεράστια! τα πάντα ήταν άσχημα, τα πάντα! κ είχα ένα θέμα με τις ερωτικές σκηνές του. μου φάνηκε πως μπήκαν περισσότερο για να γίνει πιο .... να προκαλέσει. δεν ήταν πρόστυχες, ήταν... κάπως, δεν ξέρω.

2. Η χαρά του να σε κλέβουν (the pleasure of being robbed) ΗΠΑ
άλλη μία ταινιάρα απ' τον ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο.
είναι ένα τσογλανάκι κ κλέβει. πάει μέχρι τη βοστώνη κ γυρίζει πίσω.
μέχρι εκεί είδα. προσπάθησα να κοιμηθώ γιατί ήθελα να βγώ το βράδι. δυστυχώς χωρίς επιτυχία, καθώς ο ηλίθιος, είχα αποκοιμηθεί στην προηγούμενη ταινία που ήταν κ πολύ καλή μάλιστα(τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη). σε κάποια φάση είπα α στα διάλα, πάω να τον πάρω σπίτι. είχα κ να βγω το βράδι.





κ τώρα η στιγμή που όλοι περιμέναμε .........................................






and the Golden Hypnosedon goes to ........................ (φαντάζομαι μαντεύετε)





















(καθυστερεί λίγο δεν ξέρω γιατί)



































τα












ζώα






μου















αργά


















3. Liverpool Αργεντινή-Ολλανδία
πρώτα θα πω για το καλό που είχε. η φωτογραφία.
θα μου πείτε, τουλάχιστόν αυτό είχε κ ένα καλό, τα άλλα δεν είχαν τίποτες, γιατί σε αυτό ο χρυσός χυπνοστεντόνης; είναι καθαρά υποκειμενικό. κατ' αρχάς ήταν επιλογή της κριτικού κινηματογράφου dragongrrrr. αυτό από μόνο του αποτελεί εγγύηση για καλή ταινία. περίμενα πολλά, καταλαβαίνετε. έπειτα, ήταν η πρώτη μέρα του φεστιβάλ, κ η πρώτη μου ταινία. περίμενα πολλά καταλαβαίνετε. σχόλασα λίγη ώρα πριν την έναρξη, κ έπρεπε να τρέξω από την καμάρα στο λιμάνι για να προλάβω. έτρεξα λοιπόν. έχω χρόνια να τρέξω έτσι στην πόλη. κ κουβαλούσα κ τα βιβλία. περίμενα πολλά καταλαβαίνετε. μπαίνω λοιπόν στην αίθουσα κ κάθομαι ανάμεσα στους μπλογκόλιθους zlatko κ mafalda, που νομίζω πως κάνουμε ιδανικό τρίο για θάψιμο ταινιών! ο κουτσογιαννόπουλος-dragongrrrr δεν ήρθε. αυτό είναι που μας καίει.
κ η ταινία ξεκινάει. κ ξεκινάει... κ ξεκινάει....

ο πρώτος διάλογος(-como estas?-bien y tu? -tirando) ακούστηκε μετά το πρώτο 10λεπτο. ο δεύτερος κανα 25λεπτο μετά. χαρακτηριστικά θα πω πως κάπου στη μέση κ παραπάνω της ταινίας, γυρνάει ο zlatko κ μου λέει, "καλά, ισπανικά μιλάνε;"
είδαμε τον πρωταγωνιστή να ανοίγει το συρτάρι, να το κλείνει, να μαζεύει το σίδερο από το πάτωμα, να πίνει, να πίνει, να πίνει, να τρώει (όλα σε πραγματικό χρόνο), να κοιμάται... είδαμε την πρωταγωνίστρια (σε κάποια φάση ο πρώτος έφυγε) να ταίζει τα κουνέλια, να παίζει με το μπρελόκ....
γενικά πάντως περάσαμε καλά. πετάχτηκαν οι ατάκες (πχ¨θα κάνουμε εξάσκηση κ στα ισπανικά μας" ρε θυμήστε μου κ καμιά άλλη), ενώ αγαπημένο κεφάλαιο της ζωής μας πλέον, είναι οι τρόποι που θα εκδικηθούμε τον ανδρεαδάκη-dragongrrrr.

μπορείτε να συμμετέχετε κ εσείς! τώρα, μπορείτε κ εσείς αγαπημένα μου κουνελάκια να προτείνετε την ιδανική τιμωρία! η πιο κίνκι κερδίζει ένα μπρελόκ "LIVERPOOL"!